Sanatçının, balonun yüzeyinde meydana gelen yıldız oluşumlu Yerel Kabarcık resmi. Bilim adamları şimdi, 14 milyon yıl önce bir dizi güçlü süpernova ile başlayan bir olaylar zincirinin, Güneş ve Dünya’nın 500 ışıkyılı içindeki tüm genç yıldızların oluşumundan sorumlu olan büyük balonun yaratılmasına nasıl yol açtığını gösterdiler. Kredi bilgileri: Leah Hustak (STScI)
Dünya, binlerce genç yıldızla çevrili 1000 ışıkyılı genişliğinde bir boşlukta oturuyor – peki bu yıldızlar nasıl oluştu?
Bugün (12 Ocak 2022) çıkan bir makalede Doğa, astronomlar Astrofizik Merkezi’nde | Harvard ve Smithsonian (CfA) ve Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü (STScI), 14 milyon yıl önce başlayan bir olaylar zincirinin nasıl yakınlardaki tüm genç yıldızların oluşumundan sorumlu olan büyük bir balonun yaratılmasına yol açtığını göstererek galaktik mahallemizin evrimsel tarihini yeniden yapılandırıyor.
“Bu gerçekten bir başlangıç hikayesi; CfA’daki bir burs sırasında çalışmayı tamamlayan astronom ve veri görselleştirme uzmanı Catherine Zucker, ilk kez yakınlardaki tüm yıldız oluşumlarının nasıl başladığını açıklayabiliyoruz.
Gazetenin ana figürü, bir 3D uzay-zaman animasyonu, tüm genç yıldızların ve yıldız oluşturan bölgelerin – Dünya’nın 500 ışıkyılı içindeki – Yerel Kabarcık olarak bilinen dev bir balonun yüzeyinde oturduklarını ortaya koyuyor. Gökbilimciler on yıllardır varlığını biliyor olsa da, bilim adamları artık Yerel Kabarcık’ın başlangıcını ve etrafındaki gaz üzerindeki etkisini görebilir ve anlayabilir.
Yıldızlarımızın Kaynağı: Yerel Balon
Yeni veri ve veri bilimi tekniklerinden oluşan bir hazineyi kullanan uzay-zaman animasyonu, ilk kez 14 milyon yıl önce patlayan bir dizi süpernovanın nasıl yıldızlararası gazı dışarı doğru ittiğini ve yıldız oluşumu için olgunlaşmış bir yüzeye sahip kabarcık benzeri bir yapı oluşturduğunu gösteriyor.
Bugün, iyi bilinen yedi yıldız oluşum bölgesi veya moleküler bulutlar – uzayda yıldızların oluşabileceği yoğun bölgeler – balonun yüzeyinde oturuyor.
Zucker, “Bugün gördüğümüz Yerel Kabarcık’ı oluşturmak için milyonlarca yılda yaklaşık 15 süpernovanın patladığını hesapladık” diyor. NASA STScI’de Hubble Üyesi.
Gökbilimciler, garip şekilli balonun hareketsiz olmadığını ve yavaş yavaş büyümeye devam ettiğini belirtiyor.
Zucker, “Saniyede yaklaşık 4 mil hızla ilerliyor” diyor. “Gücünün çoğunu kaybetti ve hız açısından hemen hemen düzleşti.”
Balonun genişleme hızı ve yüzeyinde oluşan genç yıldızların geçmiş ve şimdiki yörüngeleri, Avrupa Uzay Ajansı tarafından başlatılan uzay tabanlı bir gözlemevi olan Gaia tarafından elde edilen veriler kullanılarak elde edildi.
Harvard profesörü ve Astrofizik Merkezi astronomu Alyssa Goodman, “Bu, hem veri hem de teori tarafından yönlendirilen inanılmaz bir dedektif hikayesi” diyor. zamk, keşfi sağlayan veri görselleştirme yazılımı. “Çok çeşitli bağımsız ipuçlarını kullanarak çevremizdeki yıldız oluşum tarihini bir araya getirebiliriz: süpernova modelleri, yıldız hareketleri ve Yerel Kabarcık’ı çevreleyen malzemenin zarif yeni 3B haritaları.”
Her Yerde Kabarcıklar?
Viyana Üniversitesi’nde profesör olan ortak yazar João Alves, “Yerel Kabarcık’ı yaratan ilk süpernova patladığında, Güneşimiz eylemden çok uzaktaydı” diyor. “Fakat yaklaşık beş milyon yıl önce, Güneş’in galaksideki yolu onu balonun içine götürdü ve şimdi Güneş – şans eseri – neredeyse balonun tam merkezinde oturuyor.”
Bugün, insanlar Güneş’in yakınından uzaya baktıkça, balonun yüzeyinin her tarafında meydana gelen yıldız oluşum sürecine ön sırada yer alıyorlar.
Gökbilimciler ilk olarak süper kabarcıkların evrende yaygın olduğunu teorileştirdiler. Samanyolu yaklaşık 50 yıl önce. “Şimdi, elimizde kanıt var – ve bunlardan birinin tam ortasında olmamızın şansı nedir?” Goodman’a sorar. İstatistiksel olarak, Samanyolu Gökadamızda bu tür baloncuklar nadir olsaydı, Güneş’in dev bir balonun merkezinde olması pek olası değildir, diye açıklıyor.
Goodman, keşfi, peynirdeki deliklerin süpernovalar tarafından patlatıldığı ve ölmekte olan yıldızların oluşturduğu deliklerin etrafında peynirde yeni yıldızların oluşabildiği, çok delikli İsviçre peynirine benzeyen bir Samanyolu’na benzetiyor.
Daha sonra, ortak yazar ve Harvard doktora öğrencisi Michael Foley de dahil olmak üzere ekip, konumlarının, şekillerinin ve boyutlarının tam bir 3D görünümünü elde etmek için daha fazla yıldızlararası balonun haritasını çıkarmayı planlıyor. Baloncukları ve birbirleriyle olan ilişkilerini belirlemek, nihayetinde gökbilimcilerin, ölmekte olan yıldızların yenilerini doğururken ve Samanyolu gibi galaksilerin yapısında ve evriminde oynadığı rolü anlamalarına olanak sağlayacaktır.
Zucker, “Bu baloncuklar nereye dokunuyor? Birbirleriyle nasıl etkileşime giriyorlar? Süper baloncuklar Samanyolu’ndaki Güneşimiz gibi yıldızların doğuşunu nasıl sağlıyor?”
Makaledeki diğer ortak yazarlar CfA’dan Douglas Finkbeiner ve Diana Khimey; Viyana Üniversitesi’nden Josefa Groβschedland Cameren Swiggum; Maryland Üniversitesi’nden Shmuel Bialy; Toronto Üniversitesi’nden Joshua Speagle; ve Münih Üniversitesi Gözlemevi’nden Andreas Burkert.
Makaleler, analiz edilen veriler (Harvard Dataverse’de) ve etkileşimli rakamlar ve videolar, herkese ücretsiz olarak bir özel web sitesi.
Sonuçlar bir konferansta sunuldu. basın toplantısı Amerikan Astronomi Derneği (AAS) Çarşamba öğleden sonra. Halk konferansın bir kaydını izleyebilir burada.
Referans: “Güneşin Yakınındaki Yıldız Oluşumu Yerel Balonun Genişlemesi Tarafından Yönlendiriliyor” 12 Ocak 2022, Doğa.
DOI: 10.1038/s41586-021-04286-5