Tasvir edilen kozmik cismin görüntüsünün ve adının sizi aldatmasına izin vermeyin! Bu resimde gördüğünüz bir orman yangını değil, Alev Bulutsusu ve çevresinin radyo dalgalarıyla yakalanmış halidir.
Alev Bulutsusu, ortadaki sarı dikdörtgenin sol yarısındaki büyük özelliktir. Sağdaki daha küçük özellik, yansıma bulutsusu NGC 2023’tür. NGC 2023’ün sağ üst köşesinde, ikonik Atbaşı Bulutsusu “alevler”den kahramanca ortaya çıkıyor gibi görünüyor. Üç nesne, 1300 ila 1600 ışıkyılı uzaklıkta bulunan dev bir gaz yapısı olan Orion bulutunun bir parçasıdır.
Farklı renkler gazın hızını gösterir. Alev Bulutsusu ve çevresi bizden uzaklaşıyor, arka plandaki kırmızı bulutlar öndeki sarı bulutlardan daha hızlı uzaklaşıyor.
Dikdörtgendeki görüntü, Şili’nin Chajnantor Platosu’ndaki ESO tarafından işletilen Atacama Pathfinder Experiment (APEX) üzerinde SuperCam cihazıyla gerçekleştirilen gözlemlere dayanmaktadır. Arka plan görüntüsü, ESO’nun Şili’deki Paranal Gözlemevinde bulunan Astronomi için Görünür ve Kızılötesi Tarama Teleskopu (VISTA) ile kızılötesi ışıkta çekildi.
Kredi: ESO/Th. Stanke ve ESO/J. Emerson/VISTA. Teşekkür: Cambridge Astronomik Araştırma Birimi
Orion, Avrupa Güney Gözlemevi’nden alınan bu yeni görüntüde size tatil sezonunu ve yeni yılı kutlamak için muhteşem bir havai fişek gösterisi sunuyor (ESO). Ancak endişelenmenize gerek yok, bu ikonik takımyıldız ne patlıyor ne de yanıyor. Bu tatil kartpostalında gördüğünüz “ateş”, Orion’un Alev Bulutsusu ve radyo dalgalarıyla yakalanmış çevresidir – kuşkusuz bulutsunun adının hakkını veren bir görüntü! Şili’nin Atacama Çölü’ndeki soğuk Chajnantor Platosu’nda bulunan ESO tarafından işletilen Atacama Pathfinder Experiment (APEX) ile çekildi.
Atbaşı Bulutsusu gibi daha küçük bulutsuların da yer aldığı Alev Bulutsusu’nun yeni işlenmiş görüntüsü, eski ESO astronomu Thomas Stanke ve ekibi tarafından birkaç yıl önce gerçekleştirilen gözlemlere dayanmaktadır. APEX’te o sırada yakın zamanda kurulan SuperCam cihazını denemekten heyecan duydukları için, onu takımyıldız Orion’a doğrulttular. “Gökbilimcilerin söylemekten hoşlandığı gibi, ne zaman yeni bir teleskop veya alet olsa, Orion’u gözlemleyin: her zaman keşfedilecek yeni ve ilginç bir şey olacak!” diyor Stanke. Birkaç yıl ve birçok gözlemden sonra, Stanke ve ekibi şimdi sonuçlarını Astronomy & Astrophysics dergisinde yayınlanmak üzere kabul ettirdiler.
Bu görüntü, radyo dalgalarında yakalanan Alev Bulutsusu’nu ve çevresini göstermektedir. Görüntü, Şili’nin Chajnantor Platosu’ndaki ESO tarafından işletilen Atacama Pathfinder Experiment (APEX) üzerinde SuperCam cihazıyla gerçekleştirilen gözlemlere dayanmaktadır.
Alev Bulutsusu soldaki büyük özelliktir. Sağdaki daha küçük özellik, yansıma bulutsusu NGC 2023’tür. NGC 2023’ün sağ üst köşesinde, ikonik Atbaşı Bulutsusu “alevler”den kahramanca ortaya çıkıyor gibi görünüyor. Üç nesne, 1300 ila 1600 ışıkyılı uzaklıkta bulunan dev bir gaz yapısı olan Orion bulutunun bir parçasıdır.
Farklı renkler gazın hızını gösterir. Alev Bulutsusu ve çevresi bizden uzaklaşıyor, arka plandaki kırmızı bulutlar öndeki sarı bulutlardan daha hızlı uzaklaşıyor.
Kredi: ESO/Th. Stanke
Gökyüzündeki en ünlü bölgelerden biri olan Orion, Güneş’e en yakın dev moleküler bulutlara ev sahipliği yapıyor – yeni yıldızların ve gezegenlerin oluştuğu, esas olarak hidrojenden oluşan geniş kozmik nesneler. Bu bulutlar, 1300 ila 1600 ışıkyılı uzaklıkta yer almaktadır ve Güneş Sistemi’nin çevresindeki en aktif yıldız doğumevinin yanı sıra bu görüntüde tasvir edilen Alev Bulutsusu’na sahiptir. Bu “emisyon” bulutsusu, merkezinde yüksek enerjili radyasyon yayan ve çevredeki gazların parlamasını sağlayan bir genç yıldız kümesi barındırıyor.
Böyle heyecan verici bir hedefle, ekibin hayal kırıklığına uğraması pek olası değildi. Alev Bulutsusu ve çevresine ek olarak, Stanke ve işbirlikçileri çok çeşitli diğer muhteşem nesnelere hayran kaldılar. Bazı örnekler, yakındaki yıldızların ışığını yansıttığına inanılan yıldızlararası gaz ve toz bulutları olan yansıma bulutsuları Messier 78 ve NGC 2071’i içerir. Ekip, İnek Bulutsusu adını verdikleri neredeyse mükemmel dairesel görünümüyle dikkat çeken küçük bir nesne olan yeni bir bulutsu bile keşfetti.
Bu görüntüde radyo dalgalarıyla yakalanan Alev Bulutsusu, ortadaki sarı dikdörtgenin sol yarısındaki büyük özelliktir. Sağdaki daha küçük özellik, yansıma bulutsusu NGC 2023’tür. NGC 2023’ün sağ üst köşesinde, ikonik Atbaşı Bulutsusu “alevler”den kahramanca ortaya çıkıyor gibi görünüyor. Üç nesne, 1300 ila 1600 ışıkyılı uzaklıkta bulunan dev bir gaz yapısı olan Orion bulutunun bir parçasıdır.
Farklı renkler gazın hızını gösterir. Alev Bulutsusu ve çevresi bizden uzaklaşıyor, arka plandaki kırmızı bulutlar öndeki sarı bulutlardan daha hızlı uzaklaşıyor.
Dikdörtgendeki görüntü, Şili’nin Chajnantor Platosu’ndaki ESO tarafından işletilen Atacama Pathfinder Experiment (APEX) üzerinde SuperCam cihazıyla gerçekleştirilen gözlemlere dayanmaktadır. Arka plan görüntüsü, Sayısallaştırılmış Gökyüzü Araştırması 2’nin bir parçasını oluşturan optik ışıktaki fotoğraflardan oluşturulmuştur.
Kredi: ESO/Th. Stanke & ESO/Digitized Sky Survey 2. Teşekkür: Davide De Martin
Gözlemler, Orion bulutlarındaki karbon monoksit (CO) tarafından yayılan radyo dalgalarını inceleyen APEX Büyük CO Heterodin Avcısı Miras Araştırması’nın (ALCOHOLS) bir parçası olarak gerçekleştirildi. Bu molekülü gökyüzünün geniş alanlarını araştırmak için kullanmak, astronomların yeni yıldızları doğuran büyük gaz bulutlarını haritalandırmasına izin verdiği için SuperCam’in birincil hedefidir. Bu görüntüdeki “ateşin” önerebileceğinden farklı olarak, bu bulutlar aslında soğuktur ve sıcaklıklar tipik olarak sadece birkaç on derecenin üzerindedir. tamamen sıfır.
Söyleyebileceği birçok sır göz önüne alındığında, gökyüzünün bu bölgesi geçmişte birçok kez farklı dalga boylarında tarandı, her dalga boyu aralığı Orion’un moleküler bulutlarının farklı, benzersiz özelliklerini ortaya çıkardı. Bir örnek, Alev Bulutsusu ve çevresinin bu görüntüsünün barışçıl arka planını oluşturan Şili’deki Paranal Gözlemevinde ESO’nun Görünür ve Kızılötesi Astronomi Tarama Teleskobu (VISTA) ile gerçekleştirilen kızılötesi gözlemlerdir. Görünür ışığın aksine, kızılötesi dalgalar, yıldızlararası tozun kalın bulutlarından geçerek gökbilimcilerin yıldızları ve aksi takdirde gizli kalacak diğer nesneleri tespit etmelerini sağlar.
Bu tatil sezonunda, ESO tarafından sunulan Avcı’nın Alev Bulutsusu’nun sergilediği bu çok dalgalı muhteşem havai fişek gösterisi ile yeni yılı getirin!
Referans: “APEX Büyük CO Heterodin Orion Mirası Araştırması (ALCOHOLS). I. Ankete genel bakış” Thomas Stanke, HG Arce, J. Bally, P. Bergman, J. Carpenter, CJ Davis, W. Dent, J. Di Francesco, J. Eislöffel, D. Froebrich, A. Ginsburg, M. Heyer, D. Johnstone, D. Mardones, MJ McCaughrean, ST Megaath, F. Nakamura, MD Smith, A. Stutz, K. Tatematsu, C. Walker, JP Williams, H. Zinnecker, BJ Swift, C. Kulesa, B Peters, B. Duffy, J. Kloosterman, UA Yıldız, JL Pineda, C. De Breuck ve Th. Klein, Kabul edildi, Astronomi ve Astrofizik.
arXiv:2201.00463
Bu basın bülteninde bahsedilen gözlemler, yayımlanmak üzere kabul edilen bir makalede sunulmuştur. Astronomi ve Astrofizik.
Ekip Th’den oluşuyor. Stanke (Avrupa Güney Gözlemevi, Garching bei München, Almanya [ESO]), HG Arce (Astronomi Bölümü, Yale Üniversitesi, New Haven, CT, ABD), J. Bally (CASA, Colorado Üniversitesi, Boulder, CO, ABD), P. Bergman (Uzay, Dünya ve Çevre Departmanı, Chalmers Teknoloji Üniversitesi, Onsala Uzay Gözlemevi, Onsala, İsveç), J. Carpenter (Ortak ALMA Gözlemevi, Santiago, Şili [ALMA]), CJ Davis (Ulusal Bilim Vakfı, Alexandria, VA, ABD), W. Dent (ALMA), J. Di Francesco (NRC Herzberg Astronomy and Astrophysics, Victoria, BC, Kanada [HAA] ve Fizik ve Astronomi Bölümü, Victoria Üniversitesi, BC, Kanada [UVic]), J. Eislöffel (Thüringer Landessternwarte, Tautenburg, Almanya), D. Froebrich (School of Physical Sciences, University of Kent, Canterbury, Birleşik Krallık), A. Ginsburg (Department of Astronomy, Florida üniversitesi, Gainesville, FL, USA), M. Heyer (Department of Astronomy, University of Massachusetts, Amherst, MA, USA), D. Johnstone (HAA ve UVic), D. Mardones (Departamento de Astronomía, Universidad de Chile, Santiago, Şili), MJ McCaughrean (Avrupa Uzay Ajansı, ESTEC, Noordwijk, Hollanda), ST Megaath (Fizik ve Astronomi Bölümü, Toledo Üniversitesi, OH, ABD), F. Nakamura (Ulusal Astronomik Gözlemevi, Tokyo, Japonya), MD Smith (Centre for Astrophysics and Planetary Science, School of Physical Sciences, University of Kent, Canterbury, Birleşik Krallık), A. Stutz (Departmento de Astronomía, Facultad de Ciencias Físicas y Matemáticas, Universidad de Concepción, Şili), K. Tatematsu (Nobeyama) Radyo Gözlemevi, Japonya Ulusal Astronomik Gözlemevi, Ulusal Doğa Bilimleri Enstitüleri, Nagano, Japonya), C. Walker (Steward Gözlemevi, Arizona Üniversitesi, Tucson, AZ, ABD [SO]), JP Williams (Institute for Astronomy, University of Hawai’i at Manoa, HI, ABD), H. Zinnecker (Universidad Autonoma de Chile, Santiago, Şili), BJ Swift (SO), C. Kulesa (SO), B Peters (SO), B. Duffy (SO), J. Kloosterman (University of Southern Indiana, Evansville, IN, ABD), UA Yıldız (Jet Propulsion Laboratory, California Institute of Technology, Pasadena, CA, ABD) [JPL]), JL Pineda (JPL), C. De Breuck (ESO) ve Th. Klein (Avrupa Güney Gözlemevi, Santiago, Şili).
APEX, Max Planck Radyo Astronomi Enstitüsü (MPIfR), Onsala Uzay Gözlemevi (OSO) ve ESO arasındaki bir işbirliğidir. APEX’in Chajnantor’da çalışması ESO’ya emanet.
SuperCAM, ABD Arizona Üniversitesi’ndeki Steward Gözlemevi Radyo Astronomi Laboratuvarı tarafından bir projedir.