Dr. Wuppertal Enstitüsü’nden Henning Wilts, döngüsel ekonominin olanaklarını araştırıyor. Yaygın bir geri dönüşüm ve atıklardan kaçınmanın yeniden düşünülmesi çağrısında bulunuyor.
Planet Wissen: Plastiğin geliştirilmesinden bu yana sekiz milyar tondan fazla plastik atık ürettik ve çoğunu son 20 yılda tekrar çöpe attık. Ona ne oldu Bay Wilts?
Henning Wilts: Büyük çoğunluğu herhangi bir işlem görmeden çöpe atılmış, denize ya da işler yolunda giderse teknik olarak düzenlenmiş bir çöp sahasına bırakılmış. Büyük bir kısmı yakıldı ve gerçekten küçük bir kısmı – şu ana kadar yüzde ondan daha azı fiilen geri dönüştürüldü.
Wuppertal Enstitüsü’nde döngüsel ekonomi bölümünün başkanısınız. İşleyen bir döngüsel ekonomi sizin için nasıl görünüyor? plastik neden işe yarıyorgeri dönüşüm doğrudan daha mı kötü?
Döngüsel ekonomi fikri, ürünlerin ömrünün sonundaki değerini mümkün olduğunca korumaktır. yapmak üzere değilim geri dönüşümplastik atıkların yanmaması için. Demek istediğim, bir ürünü en baştan nasıl elde edeceğimi düşünmek. tasarlamak aslında sonunda almalısın geri dönüşüm aynı amaç için tekrar kullanabilirsiniz.
Yani: Kullanılmış olandan nasıl alırız? EVCİL HAYVANYenisine şişe EVCİL HAYVAN-Şişe? Ve eğer bundan on kez sonra geri dönüşüm belki artık mümkün değil, o zaman şunu düşünmelisiniz: Bir sonraki faydalı kullanım nasıl görünebilir. Bu nedenle, herhangi bir şeyle ilgili değil, üretildikten sonra plastiğin kalıcı, yüksek kaliteli kullanımı ile ilgilidir. geri dönüşüm-Karşılanacak kota.
neden işe yarıyor geri dönüşüm hala gerçekten değil mi?
Plastik çok farklı bir malzemedir: Bazıları çok iyi olan farklı plastiklerin yüz binlerce farklı, çok özel kombinasyonu vardır. geri dönüşüm olabilir, ancak bazen bazı kombinasyonlarda değil. Şimdiye kadar, örneğin ambalajlama söz konusu olduğunda, bu pek dikkate alınmadı. tasarlanmış sonunda ambalaj atıldığında dikkate alınmaz ve dikkate alınmaz.
En sevdiğim örneklerden biri peynir dilimlerinin paketlenmesidir: tek bir girintide dört dilim ayrı peynir EVCİL HAYVAN-Tas. Üstünde, peynirin terlememesini sağlayan on iki farklı, birbirine bağlı plastik filmden yapılmış bir film var. UV-Işık, uzun süre dayandığını, her şeyin tüketici için mümkün olduğunca uygun olduğunu gösterebilir.
En başından belli: Plastik ambalaj kullanamazsınız geri dönüşüm. Bu kadar farklı filmi birbirinden ayırma çabası, yeni plastik üretmek için ihtiyaç duyacağımız çabadan daha büyük olacaktır. Ekolojik açıdan bile bu tür ambalajların yakılması gerektiğini söyleyebilirim. Sorun tam olarak bu! Her şeye dikkat ediyoruz, ama buna değil geri dönüşüm.
Bugün plastik yapmak için hangi yöntemlere sahibiz? geri dönüşüm?
Birkaç süreç var ve son yıllarda bazı teknik yenilikler de oldu: Bir yanda klasik, mekanik olana sahibiz. geri dönüşüm: Eşyalar parçalanır, temizlenir, eritilir ve tekrar plastiğe dönüştürülür.
Aynı bileşimdeki plastiklerin mümkün olduğunca bir araya getirilmesini sağlamak önemlidir. geri dönüştürülmüş tekrar kullanılabilir, yüksek kaliteli, tek tip geri dönüşüm elde etmek için. Ancak bu, enerji harcamasının yaklaşık yarısından tasarruf sağlar ve CO2 bir – yeni plastik üretimine karşı. Dolayısıyla bu, ekolojik bir bakış açısından çok mantıklı.
Sonra kimyasal süreç gibi çok karmaşık süreçler var. geri dönüşüm. Plastik piroliz sürecinden geçer. Burada plastik tekrar yağa dönüştürülür ve bundan sonra tekrar plastik yapılabilir. Çok dikkatli bakmalısın: buna değer ve nerede buna değmez.
Bir şeyleri 800 dereceye kadar ısıtırsak, bunun gerçekten çok fazla enerji gerektirdiğini hayal edebilirsiniz. Pek çok çevre grubu, sonunda geri dönüştürülmüş öyledir, ancak genel dengede doğa aslında bundan faydalanmaz.
nasıl yapabiliriz geri dönüşüm-Kotalar artırılsın mı?
Bence mümkün olduğunca erken başlamalıyız. Pazara yalnızca gerçekten uygun olan plastik ürünleri getirmeliyiz. geri dönüşümyetenekliler. Ancak hiç işe yaramazsa, örneğin ambalaj çok daha fazla gıda israfını önlüyorsa, ortaya çıkan ambalaj atığı ile yaşamak veya bununla başa çıkmak zorunda mıyız?
Diğeri ise: Yeniden kullanılabilir çok daha fazlasını tasarlamamız gerekiyor. Ambalajın mümkün olduğunca sık kullanılabileceği sistemler geliştirmeliyiz. Bu sadece nedeni içermiyortasarım, plastik ürünlerin bileşimi, kullanım sonrası lojistiği de içerir: Bir ambalajın a’dan b’ye nasıl geldiğini ve tekrar nasıl temizlendiğini düşünmek zorundasınız …
Bu, ambalajın sağlayıcıları veya kullanıcıları arasında ve ayrıca çeşitli üreticiler arasında çok daha fazla anlaşma gerektirir. Şirketlerin talep gördüğü yer burasıdır. Örneğin bira şişeleri için iyi çalışan yeniden kullanılabilir sistemlerimiz zaten var. Ancak orada da, üreticilerin giderek artan bir şekilde kendi logolarının şişelerine modellenmesini istedikleri için yeniden kullanılabilir payın düştüğü üzücü bir eğilimimiz var. Bu nedenle değerli ekolojik potansiyelimizi boşa harcıyor olmamız mümkün değil.
Politikacılar plastik selini kontrol altına almak için ne yapabilirdi?
zorunlu olanın yanında istiyorum geri dönüşümHalihazırda sahip olduğumuz kotalar, yönergelerin bağlayıcı bir uzantısıdır: Piyasaya ambalaj getiren herkes – teknik olarak mümkünse – yeterli paya sahip olduğunu kanıtlamak zorundadır. geri dönüştürülmüş Üretiminde plastik kullanmıştır.
Bunun sadece daha iyi toplamak ve her şeyden önce daha iyilerini geri dönüştürmek için yeni inovasyonlar için birçok teşvik yaratacağına inanıyorum. geri dönüşüm-Ürünleri pazara sunmak.
İkincisi: Yeniden kullanılabilir kotaları bağlamak istiyorum. İçecek ambalajları için yasaların öngördüğü yüzde 70’in sadece yüzde 40’ına ulaşıyoruz ve hiçbir şey olmuyor. Bu olmamalı. Bunun daha kontrollü olması gerekiyor.
Ben de Almanların rolüyle ilgileniyorum: Bu paketleme konusuna gelince birçok ülkenin Almanya’ya baktığını fark ettim, çünkü 30 yıl önce kutu depozitosu ve genişletilmiş üretici sorumluluğu ile ilk bizdik. Almanya gibi zengin bir ülke bunu yapamıyorsa, dünyadaki birçok ülke bunu yapamıyorsa, o zaman başlamamıza bile gerek yok.
Bu yüzden özel bir sorumluluğumuz olduğunu düşünüyorum. biz var geri dönüşümsistemleri son birkaç yılda çok para kazandı, çok fazla ambalaj ihraç ediyoruz, daha sonra dünya çapında daha az atıkla ve daha fazlasını yapabileceğimizi göstermeliyiz. geri dönüşüm gitmek.
Ve biz tüketiciler, neyi değiştirmeliyiz?
Rahatımızın, sürekli her şeyin olup olmadığını kendimize sormalıyız”gitmek“Yiyebilmek ya da bir şeylerin sonsuza kadar sürmesi, beraberinde gelen sürekli artan ambalaj miktarlarını haklı çıkarabilir. Kendimizi bundan çekmemeliyiz. Sonunda, girişimciler yalnızca biz tüketicilerin onlardan aldığımız ambalajları satarlar.
Burada herkes rağbet görüyor ve benim burnumu tutmam gerekiyor: Çok seyahat ediyorum ve sonra plastik tepsilere sarılmış salataları çabucak bulabilirsiniz. Olması gerekmiyor. Biraz daha fazla farkındalık, biraz daha fazla düşünce ve planlama, büyük miktarda israfın önlenmesine yardımcı olabilir.
En iyi çöp, ilk etapta yapılmayan çöptür. Yiyecekleri yeniden kullanılabilir kaplarda satın almak veya taşımak tamamen mümkündür.