La junte militaire du Myanmar perd le contrôle du pays. La nervosité augmente au sein des hauts gradés de l’armée.
Dit artikel is afkomstig uit Trouw. Elke dag verschijnt een selectie van de beste artikelen uit de kranten en tijdschriften op NU.nl. Daar lees je hier meer over.
Bijna drie jaar nadat de junta de regering van Aung San Suu Kyi omver wierp, beginnen de fundamenten van het militaire regime in Myanmar te wankelen. Het leger vormde het belangrijkste fundament en geweld was het middel om aan de macht te blijven. Nu het leger steeds meer militaire verliezen lijdt in de burgeroorlog, komt de val van het regime dichterbij.
De junta kon zich lange tijd handhaven in de aanhoudende burgeroorlog door louter bruut optreden van het leger in de strijd tegen de vele (etnische) rebellenbewegingen in het land. Maar een fysiek en numeriek overwicht alleen bleek niet voldoende om die strijd te winnen. Sinds oktober is het leger, nadat een coalitie van rebellenbewegingen een groot offensief begon, de fysieke controle kwijt over grote delen van het land, waaronder een aanzienlijk deel van de grenzen.
Duizenden militairen hebben zich in de afgelopen maanden overgegeven aan de rebellen en hun wapens en materieel ingeleverd. Eerder deze maand werd het leger aan de grens met India en Bangladesh ook aangevallen door een rebellencoalitie, waarbij honderden Myanmarese militairen op de vlucht sloegen en de grens overstaken. Het leger is ook verjaagd uit een gebied aangrenzend met China.
Internationaal geïsoleerd geraakt
De junta heeft geen antwoord op de militaire verliezen, want het regime beschikt niet over veel inkomstenbronnen om zijn leger van nieuw materieel te voorzien en is door zijn optreden internationaal geïsoleerd geraakt, waardoor het niet kan rekenen op veel hulp van buiten. India maakte zondag bekend de hele grens met Myanmar te willen sluiten en de relaties met China zijn ook beschadigd geraakt.
Het leger is dus grotendeels op zichzelf aangewezen. Het moreel van het krijgsmacht heeft gezien de verliezen en de overgave van grote groepen militairen wel een flinke deuk opgelopen, terwijl dat van de rebellen door de vele overwinningen en de nieuwe voorraden aan buitgemaakte wapens juist enorm is toegenomen.
Veel opties, behalve geweld, heeft de junta niet. Het regime heeft in de afgelopen jaren zoveel vijanden gemaakt en groepen tegen zichzelf verenigd, dat onderhandelingen voor een vreedzame transitie of een voorstel voor het delen van de macht niet realistisch zijn. De rebellen verenigd in de ‘Brotherhood Alliance’ zeggen dat zij met niet minder genoegen nemen dan met de omverwerping van het regime. Er gaan in het pro-regeringskamp, met name onder ultranationalistische boeddhistische monniken, ook stemmen op om juntaleider Min Aung Hlaing te vervangen door zijn rechterhand generaal Soe Win. Die zou het tij moeten keren.
Deze inhoud kan helaas niet worden getoond Wij hebben geen toestemming voor de benodigde cookies. Aanvaard de cookies om deze inhoud te bekijken.