Los autores de la explotación sexual suelen ser jóvenes y suelen reincidir en dos años. Repetidamente a menudo cometen un delito grave. Esta es la conclusión de Conny Rijken, Relatora Nacional sobre Trata de Personas y Violencia Sexual contra la Niñez, en el Monitor de Perpetradores sobre Trata de Personas 2017-2021.
Dit artikel is afkomstig uit Brabants Dagblad. Elke dag verschijnt een selectie van de beste artikelen uit de kranten en tijdschriften op NU.nl. Daar lees je hier meer over.
Bij seksuele uitbuiting wordt iemand gedwongen om seksuele handelingen te verrichten tegen betaling of voor een vergoeding (zoals kleding of eten). Ruim een derde van de daders (36 procent) van seksuele uitbuiting in Nederland pleegt binnen twee jaar opnieuw een misdrijf. Binnen vijf jaar gaat 58 procent opnieuw in de fout en 65 procent binnen zeven jaar.
Binnen vijf jaar heeft 28 procent van de daders van seksuele uitbuiting zich schuldig gemaakt aan een vermogensdelict, 25 procent aan een geweldsdelict, 12 procent aan een drugsdelict en bijna een op de tien daders wordt opnieuw gepakt met mensenhandel. Een groot deel van de daders van seksuele uitbuiting is van Nederlandse afkomst.
Daders zijn vaak jonge jongens en meiden
Een derde van de daders van seksuele uitbuiting in Nederland is jonger dan 23 jaar op het moment van plegen. En van deze jonge groep pleegt 42 procent opnieuw een misdrijf. ,,Het gaat hierbij vaak om jonge jongens en meiden die via het uitgaansleven of het criminele circuit in deze wereld terechtkomen”, zegt de Tilburgse hoogleraar Rijken.
In het rapport komt naar voren dat de jongeren in ‘een moeilijk te doorbreken cyclus van criminaliteit en onveiligheid’ terechtkomen waarin ‘zowel daders als slachtoffers gevangen zitten’.
Op dit moment houdt de reclassering nog weinig toezicht op daders van seksuele uitbuiting en is er geen specifiek resocialisatieprogramma voor deze groep. Omdat juist bij de jonge daders het risico op herhaling hoog is en vanwege de ernst van de misdrijven, pleit Rijken voor het verhogen van het aantal reclasseringstoezichten en een programma toegespitst op deze groep. Dit kan volgens haar binnen de reclassering worden uitgevoerd.
Rijken: ,,Denk aan specifieke trainingen, waarbij jongeren gezond gedrag kunnen aanleren. Ook kunnen ze zich met hulp beter verweren tegen de druk of verleiding om weer de fout in te gaan.” Dit is volgens haar in aanvulling op de bestraffing.
Mensenhandel per regio
In het rapport is het aantal meldingen van mensenhandel ook per politieregio vastgesteld. Daarbij is te zien dat 9 procent van de aantal meldingen is gedaan in de politieregio Oost-Brabant en 9 procent in Zeeland-West-Brabant. ,,Als je kijkt naar het aantal meldingen van mensenhandel in het algemeen, dan zit Brabant in de middenmoot. Op het gebied van arbeidsuitbuiting zit Brabant in de top 3 van Nederland”, zegt de hoogleraar.
Het aantal mensenhandelzaken dat bij het Openbaar Ministerie (OM) is ingeschreven, is echter lager dan in de andere provincies. ,,Dat betekent dat het aantal zaken dat voor de rechter komt relatief laag is. En dat is slecht nieuws voor de slachtoffers van mensenhandel”, concludeert Rijken. Omdat de consequenties minimaal zijn loont het voor werkgevers om misbruik van werknemers te maken. Mocht het tot een boete leiden, dan is dat al vooraf ingecalculeerd in het businessmodel.
Verschillende vormen van mensenhandel
Bij mensenhandel wordt er onderscheid gemaakt tussen vier vormen: binnenlandse seksuele uitbuiting, grensoverschrijdende seksuele uitbuiting, arbeidsuitbuiting en criminele uitbuiting. Een aparte vorm van mensenhandel is gedwongen orgaanverwijdering. Deze vorm wordt incidenteel gesignaleerd en opgespoord. Seksuele uitbuiting is met een aandeel van 76 procent de meest voorkomende vorm van mensenhandel.
Het merendeel daarvan betreft grensoverschrijdende seksuele uitbuiting. Volgens de hoogleraar is het lastiger om zaken voor de rechter te krijgen, omdat daders zich vaak in het buitenland begeven.