Dünyanın dört bir yanındaki hükümetler ve devlet kurumları yüz tanıma teknolojilerini kim bilir ne kadar süredir kullanırken – ki bu başlı başına bir endişe kaynağı – işler doğrudan kabus türüne doğru gidiyor.
Bakın (kelime oyunu), yalnızca bir çift Meta’nın Ray-Ban akıllı gözlüğü ve minimum miktarda kodlama ile “harika” ifşa etme etkinliğine katılmak mümkündür.
Bir Harvard ikilisi bunu yaptı Kayıt hikayelerini anlatıyor; ancak öğrencilerin açıkladığı gibi yaratılışın daha çok bir “uyandırma çağrısı” olduğunu unutmayın. Artık yapay zeka çağında olduğumuz için dünyanın mahremiyeti daha ciddiye almasını istiyorlar.
Göz atmanız gereken ilk 3 erken Prime Büyük Fırsatı:
AnhPhu Nguyen ve Caine Ardayfio ile tanışın. Daha önce “bazı olumlu patlayıcı projeler” üzerinde işbirliği yaptılar, ancak şimdi ellerinde hayret verici bir şey var. Meta’nın bir kamerayla donatılmış yeni Ray-Ban akıllı gözlükleri, kamera tarafından yakalanan herkesi hızlı ve otomatik olarak tanımlamaya çalışabilir ve onlar üzerinde yapay zeka tarafından oluşturulmuş bir profil (dilerseniz bir dosya) oluşturabilir.
I-XRAY, yalnızca bir adla, kişi arama web sitelerini kullanarak bu bilgileri çapraz kontrol edebilir, farklı kaynaklardan parçalar derleyerek potansiyel olarak adresleri ve hatta kısmi Sosyal Güvenlik numaralarını ortaya çıkarabilir.
Nguyen ve Ardayfio tarafından Python’da geliştirilen teknik süreç, bir yapay zeka modelinden özetlenen sonuçları JavaScript’te yerleşik bir mobil uygulamaya göndererek kamera önündeki herkese mini bir biyografi sunuyor. Ancak uygulama anlık değil; Ardayfio, bilgiyi almanın genellikle bir dakika kadar sürdüğünü kabul ediyor.
I-XRAY tarafından toplanan tüm veriler kamu kaynaklarından geliyor ve bu da onun gizliliği ihlal edebilecek açık kaynaklı bir istihbarat aracı olarak potansiyel olarak kötüye kullanıldığına dair endişeleri artırıyor.
Gözlüklerin dikkat çekmek için seçildiğini e-posta yoluyla açıklayan Nguyen’e göre, bu proje için akıllı gözlük kullanma tercihi pratiklikten çok stil amaçlıydı. Gerçekte, bu tür bir aracın oluşturduğu riskin akıllı gözlüklere bağlı olmadığını savundu.
Birisi uzaktan gizlice fotoğraf çekmek için yüksek zoomlu bir kamerayı kolaylıkla kullanabilir. Modern kameralar 50x’e kadar yakınlaştırma kapasitesine sahiptir ve bu da onları bu tür kullanımlar için mükemmel kılar.
Geliştiriciler, gizli olsun ya da olmasın herhangi bir kameranın aynı görevi gerçekleştirebileceğini belirtti. Kodun kendisi çok fazla uzmanlık gerektirmiyordu: Nguyen, projeyi tamamlamak için günde yaklaşık dört ila altı saatlik çalışmayla yalnızca iki veya üç günlük kodlama gerektiğini hatırladı.
Başarılarına rağmen ikilinin, kötüye kullanım potansiyeli nedeniyle kodlarını paylaşmaya niyeti yok. Ayrıca projenin yalnızca bir yan deney olduğunu ve kamuya açıklanmasının amaçlanmadığını da belirttiler.
Ardayfio, projenin arkasındaki teknolojinin biraz yavaş çalıştığını ve tamamen doğru olmadığını açıkladı. Projenin öncelikli hedefinin ortak teknolojiyle neler yapılabileceğini göstermek ve veri gizliliğinin önemi konusunda farkındalık yaratmak olduğunu vurguladı.
Ardayfio, kötü aktörlerin bu tür araçları nasıl kullanacaklarını zaten bilmelerine rağmen, projenin genel kamuoyunun kişisel bilgilerinin korunması konusunda daha bilgili olmasına yardımcı olmayı amaçladığını belirtti.
Nguyen’in üç yıllık, Ardayfio’nun ise dokuz yıllık kodlama deneyimi olmasına rağmen, ileri düzey becerilerin gerekli olmadığı konusunda ısrar ettiler. Nguyen’e göre “ChatGPT gibi temel web otomasyon araçlarına aşina olan herkes bunu yaratabilir”.
Böyle bir sistemin acemi bir geliştirici tarafından bile bu kadar hızlı kurulabilmesine şaşırdığını ifade etti. Evet, kişisel olarak ben de “şaşırdım”.