ESA’nın Hera misyonu, iki yıl önce NASA’nın DART sondası tarafından saptırılan asteroide doğru uçuyor

Avrupa Uzay Ajansı’nın Hera misyonu, SpaceX Falcon 9 roketiyle 7 Ekim’de Cape Canaveral’dan yola çıkacak. 2026 sonbaharında çift asteroit Didymos’a ulaşmak için birkaç yüz milyon kilometre yol kat edecek.

Bu, NASA’nın DART sondasının Dimorphos adı verilen bu çift asteroitin daha küçük gövdesine kasıtlı etkisinin devamı niteliğindedir. Bu ilk asteroit saptırma testi, hedefin yörüngesini değiştirmeyi ve tam olarak ne olup bittiğini anlamayı amaçlıyor. Ve bu sapmanın başarısı hakkında zaten pek çok şeyi biliyoruz; yerleşik DART kamerası, çarpışmadan önce konuşlandırılan bir İtalyan mini uydusu (veya CubeSat), yer tabanlı teleskopların birleşik gücü ve Hubble’ın keskin gözleri sayesinde. ve James Webb Uzay Teleskobu (JWST).

Ancak çarpışmanın ardından ne olduğunu gerçekten anlamak için çok fazla bilgiye sahip değiliz. Bu, sonuçların genelleştirilmesi ve Dünya’ya veya uzay tesislerine (uydular, uzay istasyonları…) gelen diğer asteroitleri saptırmamızı sağlayacak modeller geliştirmek için gereklidir.

Didymos ve Dimorphos’un şimdiki neye benzediğini anlamak Hera’nın görevidir.

Sapma hakkında zaten bildiklerimiz

Bu ilk asteroit saptırma testi tam bir başarıydı. Birincisi, DART sondası çarpışmadan önceki son saatlerde (otonom olarak) kendisini, hakkında bildiğimiz en önemli şey olan küçük bir asteroitle çarpışmak üzere başarıyla yönlendirdiği için.

İkincisi, çoğu kıtaya yayılmış yer tabanlı teleskoplarla yapılan gözlem kampanyasının da gösterdiği gibi, çarpışma gerçekten de Dimorphos’un yörüngesini saptırmıştı. Birlikte, Dimorphos’un Didymos çevresindeki yörünge periyodundaki azalmayı ölçtüler (çarpışmadan 11.22 saat öncesine kıyasla 11.22 saat öncesine kıyasla), ayrıca bir sapmanın sonuçlarını ölçmek için uluslararası ölçekte örgütlenme yeteneğini de ortaya koydular.

Çarpışmadan önce DART tarafından çekilen görüntüler aynı zamanda Dimorphos hedefinin ve ana gövdesinin yüzey özellikleri hakkında da bazı bilgiler sağladı.

Son olarak, DART tarafından uzaktan gözlemlenmek üzere çarpışmadan önce fırlatılan İtalyan mini uydusu LICIAcube tarafından çekilen görüntüler ve aynı nesneye ilk kez işaret eden James Webb ve Hubble uzay teleskoplarından alınan görüntüler şunu gösterdi: Çarpmanın etkisiyle bir toz kuyruğu yayıldı. Ve bu toz, güneş ışığının üzerine uyguladığı baskıyla itilerek onbinlerce kilometre sonra yayılıyor (“güneş ışınımı basıncı” olarak bilinen bir olgu). Bazıları Bu toz aslında kayan yıldızlar halinde Dünya atmosferine girebilir (Atmosferde tamamen yanacağı için hasar riski yoktur).

Hera ve CubeSats’ı, son derece gelişmiş üç bilim dedektifi

Ancak tüm bu bilgiler bile asteroit yönlendirme tekniğinin etkinliğini ölçmek ve bu tür etkilere ilişkin modellememizi doğrulamak— ki bu testi diğer senaryolara yansıtabilmek için bu testi geniş ölçekte yeniden üretebilmelidir.

Hayati sorular hala cevapsız. Örneğin, sapmanın etkinliğini ölçmek için Dimorphos’un kütlesini bilmemiz gerekir. Çarpışmanın çift asteroit sistemini nasıl etkilediğini anlamak için Dimorphos’un fiziksel özellikleri ve özellikle de iç özellikleri hakkında daha fazla bilgiye ihtiyacımız var: Dimorphos’un içinde büyük boşluklar var mı ve onu oluşturan kayaların boyutları nelerdir? Yoksa yüzey kayalarıyla kaplı kompakt bir kaya mı? DART’ın çarpması bir krater mi yarattı, yoksa küçük ayın şeklini tamamen mi değiştirdi? bazı modelleme tahmin eder ve bazı yeni yer gözlemleri gösteriyor gibi mi görünüyor?

Yani Hera, tıpkı bir dedektif gibi, tam olarak ne olduğunu ve nedenini araştırmak ve rapor etmek için yola çıkıyor. Ve Hera bu hikayenin kahramanıdır, çünkü ilk kez bir sonda bir çift asteroide bu kadar yaklaşacaktır.

Aynı zamanda ilk kez bir uzay misyonu aynı anda üç uydu kullanarak küçük bir cismi keşfedecek. Hera, her biri ayakkabı kutusu büyüklüğünde olan ve kendi tahrik sistemleri ve çeşitli ölçüm cihazlarıyla donatılmış iki “CubeSat” taşıyor. Daha yakın mesafeden ölçüm yapmak için asteroitin yakınına konuşlandırılacaklar.

Bu konfigürasyon, daha küçük modülleri gemiye almanın avantajlarını göstermeyi amaçlıyor; ana sonda belli bir mesafede kalırken ve temel bilimsel hedeflerin karşılanmasını sağlarken, onları çok yakın mesafedeki operasyonlar için konuşlandırarak daha büyük riskler almamızı sağlıyor. Hera sondasının kendisi görünür aralıkta gözlem için iki kamera, mineralojik bileşim hakkında veri sağlayan bir hiperspektral görüntüleyici, yüzeyin termal özelliklerini ve pürüzlülüğünü belirlemek için Japon Uzay Ajansı JAXA tarafından sağlanan bir termal kızılötesi görüntüleyici ve bir lazer taşıyor. altimetre).

Bu ilk sapma testiyle dönüştürülen Dimorphos’un ilk görüntülerini almadan önce, sondanın Mart 2025’in ortalarında Mars’a geçişine hayran kalma fırsatına sahip olacağız; bu sırada uçuş aletleri yalnızca gezegeni değil, aynı zamanda gözlemleyerek de kalibre edilecek. ama aynı zamanda iki uydusundan biri olan Deimos… muhtemelen yolda yeni bilimsel veriler sunacak.

Gelecekteki çarpışmalara ilişkin tahminler yapılabilmesi için çarpışmanın sonuçlarının ayrıntılı olarak incelenmesi

Bu aynı zamanda ilk kez bir misyonun halihazırda görüntülerine sahip olduğumuz, ancak dönüştüğü şeyle hiçbir ilgisi olmadığını bildiğimiz küçük bir gövdeye geri dönmesidir. Oldukça kısmi olan mevcut verilere dayanarak tahminler önemli belirsizliklere tabidir ve çeşitli sonuçlar mümkündür.

Aslına bakılırsa DART verileri bize etkinin başlangıç ​​koşullarını sağlıyor, ancak nihai sonuçtan ve darbeye tepkisinde yer alan hedefin özelliklerinden yoksunuz. DART tarafından sağlanan başlangıç ​​koşullarına ve hedefin henüz ölçülmemiş gerçek iç özelliklerine dayalı modelleme, nihai sonucu yeniden oluşturmalıdır.

Buradaki fikir, modellerin etkiyi yeniden üretmede başarılı olmasını sağlamak için serbest parametreleri mümkün olduğunca azaltmaktır; bilinmeyen parametreler istenen sonucu elde etmek için ayarlandığından değil, geçerli olduklarından ve olguyu güvenilir bir şekilde belirli bir ölçekte yakaladıklarından dolayıdır. karasal laboratuvarlarda erişilemez.

Doğrulanmış bu modeller daha sonra bilinen özelliklere sahip diğer asteroitleri saptırmak için gereken darbe enerjisini kalibre etmemizi sağlayacak.

Bu makale şuradan yeniden yayınlanmıştır: Konuşma Creative Commons lisansı altındadır. Okuyun orijinal makale.