“Nanoteknoloji” terimi ilk kez 1974 yılında Japon profesör Norio Taniguchi tarafından kullanıldı. O zamandan bu yana, nanomateryallerin küresel ekonominin tüm sektörlerine sessizce yayıldığı yarım yüzyıl geçti. Gıdalarda kullanılan titanyum dioksit veya makyajda çok popüler olan çinko oksit gibi bazen doğada ham halde bulunan, çıplak gözle görülemeyen bu parçacıklar laboratuvar çıkışlarında yaygın olarak kullanılıyor. Bu çoğalma, enerji tasarrufu arayışı ve bunları tasarlayacak yapay zekanın (AI) gelişmesiyle hızlanıyor. Bunun insan sağlığı üzerindeki sonuçları konusunda bilim camiası ve çevre savunucuları endişe duymaktadır.
Üç ana kitle pazarı halihazırda bunları endüstriyel ölçekte kullanıyor: pillerini optimize etmek için elektrikli arabalar, kremleri ve tozları daha etkili hale getirmek için kozmetik ürünleri ve hatta bunları korumak ve renklendirmek için yiyecekler. “Nanoteknoloji, özellikle farklı nanomateryallerin depolama kapasitesini arttırdığı, şarj süresini azalttığı ve belirli kritik hammaddelere olan bağımlılığı azalttığı elektrikli araç bataryaları gibi enerji depolama alanında oyunun kurallarını değiştirecek”Brüksel merkezli Nanoteknoloji Endüstrileri Birliği’nin (NIA) geçici genel müdürü Sean Kelly bunu doğruladı.
Kozmetik için, “Bu teknolojiler ürünlerin etkinliğini ve duyusallığını artırabilir. Güneş kremlerimizde kullanılan bir nanomateryal olan titanyum dioksit, UV filtrasyonunu iyileştirir ve koruma düzeyini artırırken ciltte beyaz izleri önler.L’Oréal’in polimerler ve malzemeler başkanı Julien Hitce şöyle açıklıyor: Bakımda nanosilikalar mümkün olan en iyi dokuyu sağlayarak ciltte mat bir görünüm sağlarken, nano karbon siyahı maskaradaki siyahın yoğunluğunu artırır. Bu nanopartiküller hasarlı ciltler de dahil olmak üzere cilde nüfuz etmez..
Avrupa Komisyonu’nun Kozmetik Ürünler Bildirim Portalı sitesine göre, küresel kozmetik pazarında, Avrupa’da pazarlanan 2,5 milyondan fazla güzellik ürününün on binlerce kozmetik ürününde bu ürünler mevcut.
Nanomateryallerin yükselişi aynı zamanda tekstil ve giyimden, kaplamalardan, akıllı telefonlardan, uçaklardan ve diğer birçok ürün veya cihazdan da kaynaklanıyor. Benzersiz özellikleriyle haklı çıkan pek çok endüstriyel fırsat var: kimyasal (daha reaktif, daha katalitik vb.), fiziksel (çok dirençli, daha kaynaşabilir vb.) ve hatta elektriksel (daha iletken, daha dayanıklı vb.). Cep telefonlarında nanomateryaller, ekranların sağlamlaştırılmasını veya lityum pillerin ömrünün uzatılmasını mümkün kılıyor.
Bu makalenin okunacak %76,06’sı kaldı. Geri kalanı abonelere ayrılmıştır.