Wild Bastards incelemesi – şık bir Vahşi Batı roguelike FPS oyunu

Roguelike’lar tehlikelidir. İlk defa iyi bir tane başlatmak temelde sağlıksız bir paket servis akşam yemeği, katlanmamış bir çamaşır yığını ve sadece bir koşu daha yaparken gece 2’de yatma vakti anlamına gelir. 2019’da geliştirici Blue Manchu, System Shock’tan esinlenerek Void Bastards adlı bir FPS roguelike yayınladı. Sıkışık gemilerde geçen ve çizgi roman estetiği ve sıkı oyun döngüsüyle övülen bu oyun iyi karşılandı ancak benim için türün en iyileri kadar hayatımı ele geçirmedi. Devam oyununa geçin, Vahşi Piçler.

Bu oyun, System Shock titreşimlerini canlı bir bilimkurgu Vahşi Batı ortamıyla değiştiriyor ve benzersiz, öldürücü becerilere sahip 13 kanun kaçağına yer veriyor. Wild Bastards’ın geveze kadrosu, dışarıdan bakıldığında daha çok hikaye odaklı bir roguelike oyunu oluşturuyor. İki kanun kaçağı hariç hepsi Chaste çetesinin elinde ölüyor, ancak Drifter adlı büyülü bir geminin yardımıyla sistemden sisteme atlayıp arkadaşlarınızı diriltebilir ve onları mürettebatınıza ekleyebilirsiniz. Ancak Chastes, kanun kaçaklarını tekrar toprağa gömmek için ellerinden geleni yaparak inatla sizi takip ediyor.

Yeni bir konsept olmasına rağmen, Wild Bastards ince bir hikaye örüyor. Her kanun kaçağı komik bir aksandan ve benzersiz bir setten çok daha fazlası değil ve görevleri tam on saatlik bir oyun boyunca çok ince uzatılmış. Ne yazık ki, bitmeyen çekişmeler de bitmeden çok önce can sıkıcı olmaya başlıyor.

Wild Bastards oyun bölümünde daha iyi bir performans sergiliyor. Her sistem, mürettebatınızı güçlendirmek için toplanabilir beceriler ve öğelerle birlikte bir avuç pozitif ve negatif değişkene sahip birkaç gezegenden oluşuyor. Sistemin son gezegenine giderken hangilerini ziyaret edeceğinizi seçebilirsiniz. Yere indiğinizde, ganimet toplayarak ve 40 farklı düşman türünün bir karışımına karşı hesaplaşma adı verilen arena savaşlarını tetikleyerek bir masa oyunu benzeri haritada gezinirsiniz.

Chastes’ler çok geçmeden sizi avlamak için gelir, bu yüzden kapmayı başardığınız tüm ganimetlerle gemiye geri dönmeniz ve ardından bir sonraki gezegene geçmeniz gerekir. Bir yıldız sisteminin sonuna ulaştığınızda mürettebatınıza yeni bir kanun kaçağı katılır ve yeni edindiğiniz beceriler taşınır. Chastes’ler gezegene ışınlanırken en sevdiğim karakter için becerileri toplamak için acele ederken gerçek bir yoğunluk var, gemime dönerken haritada onlardan kaçınıyorum ve neredeyse kazanılamayacak bir dövüşü tetiklemekten kıl payı kurtuluyorum.

Hesaplaşma çatışmaları Wild Bastards’ın gerçekten parladığı yerdir. 2D düşman sprite’larıyla çizgi roman estetiği geri dönerek onu etraftaki en görsel olarak çekici roguelike’lardan biri haline getirir. Aşamalarda çok fazla çeşitlilik olmasa da bataklıklar, tozlu kovboy gezegenleri ve düşük yerçekimli aylar, sinsi, dinamit atan haydutları ve dikenli uzaylıları vururken bakması keyiflidir.

Atışların kendisi ilkeldir: her kanun kaçağının kendine özgü bir silahı, bir dublör adı verilen bir güç hareketi ve bazen bir pasifi vardır. Koşabilir ve zıplayabilirler – ve hepsi bu kadar. Bir hesaplaşmada aynı anda yalnızca iki kanun kaçağı olabilir ve bir düğmeye basarak aralarında geçiş yapabilirsiniz.

Her haydut farklı durumlarda, özellikle belirli becerilerin kilidini açtıktan sonra faydalıdır. Smoky, sürü halinde gelen yaratıkları uzak tutmak için haritanın etrafına ateş püskürtebilir. Preach’in gatling silahı, hantal robotik düşmanları bile biçebilir ancak kurulması zaman alır. Spike’ın dublörü düşman taretlerine girerek onları efendilerine karşı çevirir. Fletch’in yayı düşmanları izler ancak daha da önemlisi, bir düşmanı müttefike dönüştürme şansı %25 olan bir beceri öğrenebilirsiniz.

Kanun kaçaklarının birlikte eşleştirildiğinde daha fazla fayda sağlamasını sıklıkla isterdim. Yedekte bekleyen kanun kaçağı, bazı sağlık kazanımları veya kısa bir yenilmezlik penceresi sunarak periyodik olarak yardımcı olacaktır. Sadece herhangi bir özel kombo etkisi görmeyi beklemeyin.

Çoğu seviye atlama ve eşya da biraz ilhamsız hissettiriyor. Patlayıcı mermiler gibi eğlenceli vurgular, sıkıcı hasar azaltma güçlendirmeleri tarafından çok geride bırakılıyor. Tek bir koşunun ne kadar uzun sürebileceğiyle birlikte, Wild Bastards asla gülünç derecede aşırı güçlü bir yapıya şans eseri ulaştığınız o roguelike zirvelerine ulaşmıyor.

Karşı konulamaz derecede hayat tüketen bir oyun olmasa da, ikinci ve üçüncü tam oyunumu bırakmak pek kolay olmadı. Elbette, tüm çamaşırlarımı katladım ve oynamak için sadece bir öğünü atladım ve bir daha asla hikaye moduna dokunmayacağım, ancak Wild Bastards, beni daha fazlası için geri döndürmeye yetecek kadar tatmin edici bir oyun döngüsüne sahip sağlam bir roguelike.