Porbeagle köpekbalıklarını takip etme çabaları sırasında araştırmacılar tüyler ürpertici bir keşifte bulundular. Etiketlerinden biri garip su derinliği ve sıcaklık ölçümleri iletiyordu ve bu da deneklerinin daha büyük bir köpekbalığı tarafından yendiği sonucuna varmalarına yol açtı.
Bu, köpekbalıklarının porbeagle’ları avladığına dair kaydedilen ilk örnek. Bu gelişme, zaten ciddi bir popülasyon azalmasıyla karşı karşıya olan bir tür için korkunç sonuçlara yol açabilir.
Eski Arizona Eyalet Üniversitesi lisansüstü öğrencisi Brooke Anderson’ın da aralarında bulunduğu deniz biyologları, Ekim 2020’de Cape Cod’un güneydoğusundaki sularda porbeagle köpekbalıkları avlamaya gittiler ve iki yıl sonra aynı ayda tekrar gittiler. Yakalandıktan sonra araştırmacılar köpekbalıklarının yüzgeçlerine uydu bağlantılı vericiler taktılar. Etiketler köpekbalıklarında bir yıl kalacak şekilde tasarlanmıştı, ardından yüzeye çıkacaklardı. Oraya vardıklarında, topladıkları verileri Anderson ve meslektaşlarına iletebileceklerdi.
Nisan 2021’de köpekbalıklarını takip ederken, yedi fit uzunluğunda (2,2 metre) hamile bir dişinin bazı garip veriler gönderdiğini fark ettiler. Vericisi, sadece beş ay sonra Bermuda yakınlarında kopmuştu ki bu yeterince alışılmadık bir durumdu. Daha da garibi, etiket yüzeye çıkmadan önceki haftadaki okumalardı. O sırada ölçülen sıcaklıklar 61,5 derece Fahrenheit (16,4 derece C) ile 76 derece Fahrenheit (24,7 derece C) arasında değişiyordu; bu, içinde yüzdüğü varsayılan sulardan çok daha sıcaktı. Bunun tek bir nedeni olabilirdi: O hafta boyunca, takip cihazı ve muhtemelen bağlandığı köpekbalığının parçaları, bir avcının sindirim sistemindeydi.
Porbeagle’lar büyük balıklardır, uzunlukları 12 feet’e (3,7 metre) kadar büyür ve ağırlıkları 500 pound’a (230 kilogram) kadar çıkar ve kuzey ve güney Atlantik, Pasifik ve Hint okyanuslarının sularında gizlenirken bulunabilirler. çalışmak, dergide yayınlandı Deniz Biliminde SınırlarAnderson ve ekibi, o dönemde Atlantik’te domuz balığının yendiği bölgede yalnızca iki yırtıcı hayvanın bulunduğu sonucuna vardı: Büyük beyaz köpek balıkları ve kısa yüzgeçli köpek balıkları, ikisi de büyük köpek balıkları.
Anderson, basın açıklamasında, keşfin “dünyanın herhangi bir yerinde bir porbeagle köpekbalığının ilk belgelenmiş avlanma olayı” olduğunu söyledi.
Olay, porbeagle köpekbalığı popülasyonları için ne anlama gelebileceği nedeniyle endişe vericidir. Köpekbalıkları, 2016 Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi’nin rapor stokların balıkçılık ve yaşam alanı kaybı nedeniyle %90’a kadar azaldığını tahmin ediyor. Porbeagle’lar genellikle yaklaşık 30 yaşına kadar yaşarlar (65 kadar yaşlı olanlar da kaydedilmiştir), ancak dişiler ancak yaklaşık 13 yaşında cinsel olgunluğa ulaşırlar. Dişiler her yıl veya iki yılda ortalama dört yavru doğurur. Bu nispeten yavaş bir üreme döngüsüdür, bu da popülasyonun azalmaya başladığında toparlanmasının zor olduğu anlamına gelir. Tehlikelere diğer köpekbalıklarını, özellikle de hamile dişileri eklemek, durumu daha da vahim hale getirir.
Anderson, “Bir olayda, popülasyon yalnızca popülasyon artışına katkıda bulunabilecek üreyen bir dişiyi kaybetmekle kalmadı, aynı zamanda gelişmekte olan tüm yavrularını da kaybetti,” dedi. “Eğer avlanma daha önce düşünülenden daha yaygınsa, tarihi aşırı avlanma nedeniyle zaten sıkıntı çeken porbeagle köpekbalığı popülasyonu için büyük etkiler olabilir.”
Nadir, nesli tükenmekte olan bir köpek balığının yendiğini keşfetmek deniz biyolojisi için pek de hoş bir haber değil, ancak önemli olabilir. Anderson gibi araştırmacılar bunun gerçekleştiğini öğrendiklerine göre, büyük köpek balıklarının birbirlerini yemesi olgusunu daha fazla inceleyebilirler. Bu, hala zaman varken bu korkutucu, muhteşem yaratıkları kurtarmak için yeni stratejilere yol açabilir.