Üstte: SGR J1830−0645’in 2,3775 saniyede gruplanmış 0,9–7 keV AstroSat-SXT ışık eğrisi. Alt: SGR J1830−0645’in 3–25 keV AstroSat-LAXPC ışık eğrisi 0,1 saniyede gruplanmıştır. Kredi: arXiv (2023). DOI: 10.48550/arxiv.2310.04079
Hindistan’ın AstroSat uzay aracını kullanan gökbilimciler, son patlama etkinliği sırasında SGR J1830-0645 olarak bilinen bir magnetarı gözlemlediler. 6 Ekim’de ön baskı sunucusunda yayınlanan gözlemsel kampanyanın sonuçları arXiv ve yayınlanmak üzere kabul edildi Kraliyet Astronomi Topluluğunun Aylık Bildirimleribu nesnenin özelliklerine ve davranışına daha fazla ışık tutar.
Magnetarlar, gezegenimizin manyetik alanından 1 katrilyon kat daha güçlü, son derece güçlü manyetik alanlara sahip izole nötron yıldızlarıdır. Gözlemler, bu nesnelerdeki manyetik alanların bozulmasının, yüksek enerjili elektromanyetik radyasyonun emisyonuna neden olduğunu göstermektedir. Genel olarak magnetarlar nispeten gençtir ve dinamik manyetosferleri güçlü zamansal değişkenliğe sahiptir.
SGR J1830–0645, 10 Ekim 2020’de NASA’nın Swift uzay aracıyla birlikte yumuşak, kısa bir gama ışını patlaması sergilediğinde keşfedilen bir magnetardır. Yaklaşık 10,41 saniyelik bir dönüş periyoduna, 24.000 yıllık bir dönüş yaşına ve yaklaşık 550 trilyon Gauss gücünde bir dipol manyetik alana sahiptir.
Hindistan’ın Bangalore kentindeki Raman Araştırma Enstitüsü’nden (RRI) Rahul Sharma liderliğindeki bir gökbilimci ekibi, SGR J1830-0645’in keşfinden kısa bir süre sonra gözlemlemeye başladı. Bu amaçla AstroSat’ın Yumuşak X-ışını Teleskobu (SXT) ve Geniş Alan X-ışını Oransal Sayacı’nı (LAXPC) kullandılar.
Sharma’nın ekibi SGR J1830-0645’in zamanlama ve spektral analizini gerçekleştirdi. Kısa saniyenin altındaki X-ışını patlamalarını, 0,9-10 keV pulsasyonlarını, darbe profillerinin morfolojisinde enerji ile birlikte varyasyonları, darbeli fraksiyonda önemli varyasyonları ve yaklaşık 0,24 keV eşdeğer genişliğe sahip 6,4 keV’lik bir emisyon hattını tespit ettiler. . Bu nedenle, bu bulgular SGR J1830-0645’i emisyon çizgilerinin varlığını gösteren birkaç magnetardan biri yapmaktadır.
Bilim adamları, “Emisyon çizgisinin, nötron yıldızının yakınında nispeten soğuk malzemenin varlığından dolayı demirin floresansının bir sonucu olması mümkündür” diye varsayıyorlar.
Gökbilimciler toplamda ortalama 33 milisaniye süren 67 patlama tespit etti ve en parlak olanı yaklaşık 90 milisaniye sürdü. Patlama spektrumları 6,4 keV emisyon çizgisinin varlığına dair herhangi bir kanıt göstermedi.
Araştırmacılar, SGR J1830-0645’in atımlı fraksiyonunun, yaklaşık 5 keV’ye kadar olan enerjilerde arttığının gözlemlenmesi ve sonrasında dik bir düşüş göstermesi nedeniyle artan enerjiyle birlikte önemli bir evrim gösterdiğini belirtti. Bu eğilim diğer bazı magnetarlarda gözlemlenenlerden farklıdır.
Çalışma ayrıca SGR J1830-0645’in yumuşak X-ışını bandındaki çoğu magnetarın tipik spektral özelliklerini sergilediğini de buldu. Makalenin yazarları, SGR J1830-0645’in enerji spektrumunun iki kara cisim (termal) bileşenin yanı sıra rezonans olarak yukarı saçılmış yumuşak termal fotonlarla ilişkili termal olmayan bir güç yasasından oluştuğunu açıkladı.
Daha fazla bilgi:
Rahul Sharma ve arkadaşları, SGR J1830-0645 magnetarının tespit edilen ilk X-ışını patlaması sırasında AstroSat gözlemi, arXiv (2023). DOI: 10.48550/arxiv.2310.04079
© 2023 Science X Ağı
Alıntı: AstroSat (2023, 18 Ekim) ile gözlemlenen magnetar SGR J1830-0645’in patlama aktivitesi, 22 Ekim 2023 tarihinde https://phys.org/news/2023-10-magnetar-sgr-j18300645-astrosat.html adresinden alınmıştır.
Bu belge telif haklarına tabidir. Özel çalışma veya araştırma amacıyla yapılan her türlü adil işlem dışında, yazılı izin alınmadan hiçbir kısmı çoğaltılamaz. İçerik yalnızca bilgilendirme amaçlı sağlanmıştır.