Hubble Uzay Teleskobu’ndan alınan bu haftaki görüntü, gösterdiği nesne kadar kompozisyon biçimiyle de dikkat çekiyor. Birleştirilmiş iki farklı pozdan oluşan bu görüntü, arka planda düzensiz gökada Arp 263 üzerinde parlayan BD+17 2217 yıldızını gösteriyor.
Düzensiz gökadalar, Samanyolumuz gibi eliptik gökadaların veya sarmal gökadaların aksine, düzensiz yapılara sahip gökadalardır. Arp 263 düzensiz ve bulutlu, bazı alanlar yıldız oluşumu nedeniyle parlak bir şekilde parlarken, diğer alanlar neredeyse çıplak görünüyor. Bu tür galaksiler tipik olarak diğer galaksilerle etkileşimler nedeniyle oluşur; bu, büyük bir galaksinin yanından geçip orijinal galaksiyi şeklinin dışına çıkardığında meydana gelebilir. Arp 263 örneğinde, düzensiz şeklini iki gökada birleştiğinde geliştirdiği düşünülüyor.
Bu görüntünün alışılmadık yanı, oluşturulma şekli ve parlak nesnelerden gelen ayırt edici kırınım yükselmeleri üzerindeki etkisidir. Bu ışık yükselmeleri, Hubble’ın uzaktaki nesneleri gözlemlemek için kullandığı aynanın geometrisinden kaynaklanır. Tipik olarak Hubble görüntülerinde dört kırınım sivri ucu bulunur (James Webb Uzay Teleskobu’ndan alınan görüntülerde görülen altı belirgin kırınım sivri ucuna kıyasla), ancak bu durumda, en parlak nesnelerden sekiz kırınım sivri ucu görebilirsiniz. Bunun nedeni, görüntüyü oluşturmak için iki farklı veri kümesinin birleştirilmesidir, her biri farklı bir açıdan çekilmiştir, böylece iki kat daha fazla sivri uç görürsünüz.
“İç içe geçmiş ön plan yıldızı BD+17 2217, iki takım çaprazlama kırınım sivri uçları ile süslenmiştir. Işığın Hubble’ın iç yapısıyla etkileşimi, yıldızlar gibi konsantre parlak nesnelerin dört göze çarpan sivri uçla çevrelendiği anlamına gelir.” Hubble bilim adamları açıklamak. “BD+17 2217’nin bu görüntüsü, iki grup Hubble verisi kullanılarak oluşturulduğundan, her iki görüntünün sivri uçları bu yıldız fotobombalayıcıyı çevreliyor. Hubble iki veri setini topladığında farklı yönlerde olduğu için sivri uçlar farklı açılarda.