Bazen bir film tam zamanında yayınlanır. Dikkatli bir planlama ya da tesadüf nedeniyle, temalarının, sanatın yaşamı taklit etmesiyle ilgili eski atasözünü özellikle doğru kılacak şekilde yankılandığı bir noktada prömiyer yapıyor.
durum böyle kimicSteven Soderbergh’in arka camVahşi bir suçun kanıtlarını ortaya çıkardığına inanan, ancak kimseyi ona inandıramayan bir kadın hakkında – tarzı gerilim filmi.
Filmde Zoë Kravitz, Amazon’un Alexa ve Apple’ın Siri sistemlerine benzer yapay zeka destekli “akıllı” asistanlar konusunda uzmanlaşmış bir teknoloji firmasının agorafobik bir çalışanı olan ve günlerini “Kimi” asistanlarının anonim ses parçacıklarını dinleyerek geçiren Angela Childs rolünde. Algoritmalar anlam veremedi. Bir saldırı gibi görünen bir kayıtla karşılaştığında, kanıtları yetkililerin dikkatine sunmak için geçmişte yaşadığı travmayla ve apartman kapısının dışında neler olduğuna dair korkusuyla yüzleşmek zorunda kalır – ve bu onun çilesinin sadece başlangıcıdır.
Sanat pandemik yaşamla buluşuyor
Dijital mahremiyet korumalarına “her zaman açık” teknolojinin her yerde bulunmasıyla meydan okunduğu ve bir pandeminin hepimizi uzun süreli izolasyonun etkileriyle yüzleşmeye zorladığı bir zamanda, ortaya çıkan hikaye. kimic çoğu zaman rahatsız edici derecede tanıdık gelir.
Kravitz, Digital Trends’e, dünyası Seattle’daki dairesinin boyutuna küçülmüş bir kadın olarak karaktere bürünme deneyimini, “Senaryo birkaç yıl önce karşıma çıksaydı, çok daha fazla hayal gücü kullanmak zorunda kalırdım” dedi. . †[I had just spent six months] evimde bilgisayarla yalnızım. Ve hepimiz gibi, beni de tuhaf yaptı. Bir tuhaf oldum, biliyor musun? Bu nedenle, keşfedilmesi gerçekten ilginç bir şeydi ve dünyanın talihsiz durumu nedeniyle daha da fazlası.”
Yine de Soderbergh’e göre, seyircilerin film karakterlerinin yaşadığı tecrit duygusuyla bu kadar ilişki kurma yeteneği, filmin ilk planının bir parçası değildi. kimicsenarist David Koepp tarafından tasarlanan (Jura Parkı) COVID-19 salgını çevremizdeki dünyayla etkileşim şeklimizi yeniden şekillendirmeden çok önce.
Soderbergh, “David’in bana verdiği önerme COVID öncesiydi ve hikaye onsuz da işliyor ama onunla daha da iyi çalışıyor” diye açıkladı Soderbergh. “Bunu sormadan miras aldık.”
Ve gerçek dünyada defalarca gördüğümüz gibi, herkes izolasyonla başa çıkmanın farklı yollarını bulur. kimic, fazla. Bazıları hayatı her zamanki gibi yaşamaya, akşam yemeğine çıkmaya ve pandemi yokmuş gibi hayatlarına devam etmeye çalışırken, diğerleri – örneğin Angela gibi – pandemi kısıtlamalarının sağladığı münzevi doğalarının onaylanmasında rahatlık buluyor.
Soderbergh, “Çoğumuz için karantina gerçek bir psikolojik mücadeleydi” dedi. Ama Angela için evden çıkmamak için daha iyi bir bahane isteyemezdi. O şehirde, evinden hiç çıkmaması tamamen normal olan birkaç kişiden biri. Böylece fikir ve gerçek dünyanın bu tuhaf çarpışması olduğu ortaya çıktı. Ve geliştirdi [the story]neyse ki.”
Yine de, zaman arasında dünyada işlerin nereye gittiğini bilmemek kimic çekildi ve filmin nihai çıkış tarihinin bazı ek sorular yarattığını itiraf etti.
Salgın zamanla azalıyor olsaydı kimic İzleyicilere açıktı, kısıtlamaları ve izolasyonu hatırlatmak isterler miydi? Hikayenin pandemiden ilham alan unsurlarına çok fazla güvenmek, filmin COVID sonrası izleyicilerle bağlantı kurmasını engeller mi? Filmde insanları içeride tutmak için komplo kuran çeşitli unsurların -hem pandemi hem de şehir çapındaki protestolar dahil- nasıl olacağını belirlemeye gelince, müzakere ve tartışma sıkıntısı olmadığını belirten Soderbergh’e göre “zor kısım” buydu. sonunda denge.
Teknoloji yanlış gitti
Soderbergh’in vurgulamaktan kaçınmadığı bir tema kimicBununla birlikte, kişisel gizliliğimiz ile günlük hayatımızda giderek daha fazla bağımlı hale geldiğimiz teknoloji arasındaki hızla bulanıklaşan çizgidir.
Film boyunca Angela, ışıkları açmak, arama yapmak ve çoğumuzun Siri veya Alexa cihazlarımızı kullanmak için kullandığımız birçok şeyi yapmak için “Kimi” asistanına güveniyor. Aynı teknolojinin acil bir durumda bir suçu kaydetmek için kullanılması, daha sonra bu suçun kanıtlarını potansiyel olarak gizlemek için daha uğursuz bir kullanıma sunulması, teknolojinin hem yararlarını hem de tehlikelerini hatırlatıyor.
Amazon, Apple, Google ve diğer yapay zekaya dayalı yaratıcıların “her zaman açık” asistanların her ikisini de kaydettikleri ses (ve hatta video) içeriğini yönetme biçimleri hakkında çeşitli hükümet düzeylerinde ve medyada devam eden tüm konuşmalar göz önüne alındığında aktif ve pasif olarak, bu özel arsa noktaları kimic sadece birkaç yıl önce çok uzak görünebilecek şekillerde yankılanıyor.
Kravitz, çekimlerden bu yana teknolojiyle olan ilişkisinin değişip değişmediği sorulduğunda, “Teknoloji konusunda her zaman biraz ihtiyatlı davranmışımdır” dedi. kimic† “Bilgisayarımın kamerasına yara bandı takan benim ve Siri kullanmıyorum. Alexa’m yok. […But] Sanırım bu yüzden bu hikaye çok ilgimi çekti, çünkü gerçekten bu tür bir Büyük Birader çağında yaşıyoruz ve bu çok normal hale geldi. [This story] ne gibi çeneler su ile yaptı: Hepimizin bildiği, sevdiği ve deneyimlediği bir şeyi korkutucu bir şeye dönüştürüyor. Bunlar en korkunç gerilim türleridir. Herhangi birimizin başına gelebilir. Zombi kıyameti değil. Bu çok gerçek bir şey ve bence bu yüzden bu kadar rahatsız edici.”
Soderbergh, filmin, teknolojiye hayatımızda ne kadar erişim sağladığımızın yanı sıra halihazırda sahip olduğumuz teknoloji ve yazılımı kullanmanın en iyi yollarına dair sohbetlere ilham vermesini umduğunu söylüyor.
“Ne kadar ileri gideceğini merak ediyorum,” diye açıkladı. “Bir sonraki adım ne? Birinin sesinin tınısından bir saldırı olacağını ya da bir konuşma kalıbının imzasına dayalı olarak bunun istismar edici bir durum olduğunu söyleyebilen bir dinleme cihazınız var. Bunu şimdi yapabilirsin. Soru şu ki, biri bunu yapacak mı? Bu, Kimi’nin kendi versiyonunuzda bir ayar olsaydı – o ‘Saldırı modu’, bir ses tonunda belirli bir yükselme duyarsa, bir duman dedektörü gibi, birini arar veya bir ping gönderir – bu olmalı mı? Çünkü bunu şimdi yapabilirsin.”
“Bu çok oluyor Azınlık Raporu“dedi Kravitz, karakterinin etrafında meydana gelen tüm uğursuz olayların aslında onu hissettirdiğini de sözlerine ekledi. daha iyi gerçek dünyada zaten vermekte olduğu bazı kararlar hakkında.
“Bu beni rahatlattı çünkü [initially] telefonumu kapattığım veya kamerama yara bandı taktığım ve bunun gibi şeyler için paranoyaklaşıyormuşum gibi hissettim” dedi. †[But] ‘Hayır, yapmam gereken bu ve bunu yaptığım için deli biri değilim’ diye anladım.”
Steven Soderbergh’in kimic şu anda HBO Max akış hizmetinde mevcuttur.