Bit Pazarı Hazine Avı: Eski Film Makaralarını Sanat Nesnelerine Dönüştürmek

Jesse Brunt ve eşi Michelle Sloey, eski film makaralarının çürümesine ve depolarda toz birikmesine izin vermek yerine, bu filmlere yeni bir hayat vermeye ve onlardan sanat yapmaya karar verdiler ve bu da filmin dünyanın görmesi için yeniden gösterilmesini sağladı.

JM Film Resins şirketi adı altında iş birliği yapan ikili, şu filmlerden film buldu: Oz sihirbazı (tek renkli), Ucuz Roman, Indiana Jones ve Son Haçlı Seferi, Kuzenim Vinny, Şeytan Prada Giyer, Gladyatör, Mezun … temelde sevdiğiniz herhangi bir film, ondan bir film reçine sanat eseri yapmış olacaklar.

Brunt, “Bulduğumuz her film gerçek bir hazine” diyor. Hollywood Muhabiri. “Her seferinde küçük bir mucize gibi.”

Çift, işin boyutuna göre bir saniye, bir saniye veya iki saniyeye kadar baskılar alıyor, mürekkebin daha fazla oksitlenmesini önlemek için bunları reçine ile kaplıyor ve sanat eserlerini yerel pazarlarda satıyor.

Brunt ve karısının geçmişi, film tarihine derinden dayanmaktadır. Her ikisi de Kodak’ın ana tesislerinin ana üssü olan Rochester, New York’tan; Brunt, aile üyelerinin birçoğunun Hollywood’a gelen filmi yapmak için yıllar boyunca montaj hatlarını çalıştırdığını açıklıyor. Wolfe Air Aviation için helikopter havacılık sinematografisine vurgu yapan bir görüntü yönetmeni olan Brunt, SpaceX ve Blue Origin gibi üst düzey uzay şirketleri için sözleşmeli işler yaptı, aynı zamanda çok yüksek profilli reklamlar (Super Bowl sırasında olduğu gibi) ve Taylor Swift ve Harry Styles için müzik videoları.

Ayrıca Netflix için filmlerin yanı sıra aşağıdakiler gibi bağımsız filmlerde çalıştı: Amerikan Şifonyer. Sanat departmanı dünyasına aşina olan Sloey, Mart 2020’de Florida, St. filmin görüntü yönetmeni. O yıl daha sonra Kaliforniya’ya taşındı ve ikisi “o zamandan beri sihir yapıyor”.

Brunt, dijital devrimin sektöre nasıl dahil olduğunun büyük bir parçası olduğuna inanıyor. 2007 yazar grevi ve dijital kameraların gelişmesiyle birlikte, dijital sinematografi ile yeni film üretimine öncülük eden şirketlerle ilişki kurdu. Filmle çalışma geçmişi ve film okulundan yeni mezun olması nedeniyle, yeni, devrim niteliğinde bir yöntemle film çekme zanaatını anladığını söylüyor.

Brunt, “Dijitalin ilk zamanlarında, Hollywood’un dijitali kullanmaya başladığını düşündüğünüzde, bu eski filmleri taramak içindi çünkü o kadar çok işlemci gücüne ihtiyacınız yoktu” diyor. “Dijital fotoğraf makinelerini alıyor, onları bu masa üstü tarayıcılara dönüştürüyordunuz ve sonra bu eski nitrat filmleri bunun içinden geçireceklerdi. O zaman, hepsi hareketi yeniden oluşturmak için sayısal olarak sıralanabilen tek tek fotoğraf dosyalarıdır ve bunları mevcut herhangi bir düzenleme yazılımında bir araya getirebilir ve filmi dijitalleştirebilirsiniz. Bu gerçekten Hollywood’un dijital kullanmaya başladığı zamandı – sonra bu kameraların asıl bilgisayar kısmı o kadar iyi hale geldi ki, tarayıcıyı ayara getirebiliyordunuz ve birdenbire her şey dijital oldu.

Daha fazla dijital çekim ve işleme gücüyle, “filmi tamamen ortadan kaldırabilirsiniz. Film pahalıydı ve hala pahalı ve aslında üzerinde çekim yapmak onu geliştirmek için bir fit başına 17 sente mal oldu,” diye devam ediyor Brunt.

Sohbetler dijital ortamda veya filmde çekime dönüştü ve Quentin Tarantino, Steven Spielberg ve Christopher Nolan gibi bazı ünlü, prestijli film yapımcıları hala negatif çekim yapacak olsa da, Brunt, filmlerini yapmak için hala film kullanacak kaynaklara sahip olanlar arasında bir ayrım olduğunu söylüyor. “Bence bu noktadan sonra herkes tek taraflı olarak dijitalin üstün olduğu konusunda hemfikir ve her şey daha da iyiye gidecek.”

Ancak Brunt, dijitale geçiş gerçekleşirken, filmin korunması için büyük bir boşluk oluştuğunu fark etti. Rochester’da, Kodak’ın kurucusu George Eastman’ın birçok orijinal negatifi barındırmak için “bomba sığınağı tipi mahzenler” kurduğu Eastman House var. Oz sihirbazı, pozitif baskıların yanı sıra. “Tam olarak düşündüğünüz gibi: Teneke kutuların olduğu çok ince koridorlar ve sıcaklık kontrollü ve izleniyor” diyor.

Brunt, “Filmin geri kalanı, çoğunlukla tiyatro baskıları, yıpranmış, çizikler ve ek yerleriyle dolu ve bazıları yumurta kabuğu kadar kırılgan olan karton kutularda öylece duruyor” diyor. “Neden? onun dışında bana mantıklı gelmiyor [for] Çağdaş Hollywood iş modeline göre, bu tür şeylere para yatırmaları mantıklı değil, bu yüzden Michelle ve benim yapmaya çalıştığımız şey bu filmleri kutsal emanetlere dönüştürmek.”

İkili, filmlerinin çoğunu emlak satışlarında buluyor ve bazıları bağış temelli ve dünyanın her yerindeki baskıların nerede olduğunu bilen insanlarla yapılan birçok telefon görüşmesi ve e-postadan kaynaklanıyor. “Bazen, ‘Hey, Wichita, Kansas’tayız, bok gibi görünen bir baskımız var, istiyor musun?’ gibi bir telefon alıyoruz. ve “Kesinlikle” deriz. Ve filmi oynatmak ya da filmi kopyalamakla ilgilenmediğimiz için alıyoruz. Biz, endüstrinin iş atı olan dağıtım sisteminin mimarisini korumakla ilgileniyoruz: film.”

Film ellerine geçtiğinde, korunabilecek durumda olduğundan emin olmak için içinden geçip temizlemeleri gerekiyor. Çoğu zaman, diyor Brunt, sadece çok fazla toz var. “Bizim de en büyük özelliğimiz, bazen baskıların bize ciddi şekilde zarar görmüş olarak gelmesi, bu da gerçek filmdeki mürekkebin zaten oksitlenmiş olduğu ve çok solmuş olduğu anlamına geliyor. Hala dökümlere koyacağız, ama işleri yıkıyoruz [into smaller frames]. Ayrıca, sahip olduğumuz içeriğin uygun şekilde dijitalleştirildiğinden ve zaten halkın erişimine açık olduğundan emin olmak için iyi bir bilinçle çalışıyoruz.”

Brunt, pleksiglas kullanabileceklerini söylüyor, ancak reçine filmi kaplıyor, sadece çok daha zarif bir görünüm vermekle kalmıyor, aynı zamanda oksijenin baskıya ulaşmasını da engelliyor. Bu şekilde, renk solmaz ve baskı sonsuza kadar korunur. Döküm işlemi tabanla başlar, ardından filmi yerleştirirler ve ardından reçinenin yapıştırılması için bir montaj hattı vardır. Ev atölyelerinde bir öğeyi yapmak yaklaşık 10 gün sürer, ancak her seferinde bir tane yapmazlar. Brunt, “Bunu bir parti gibi ele alıyoruz” diyor.

Onların baskıları Yıldız Savaşları İkili, görüntülerin yanı sıra Tarantino, Spielberg ve Stanley Kubrick’in çalışmalarının hızla satıldığını ve müzik filmlerinin de raflardan uçtuğunu söylüyor. Çalışmaları, boyutlarına bağlı olarak 60 ila 120 dolar arasında satılıyor: 6 inç’e 6 inç’lik bir kare bir saniyeye kadar film (24 kare) tutarken, 17 inç’e 6 inç’lik daha büyük dikdörtgen iki saniyelik bir film (48 kare) tutuyor. Özel siparişler yapılabilir, nadir film randevu ile fiyatlandırılabilir. Nihayetinde hedefleri, müzeler ve mülkler için dev reçine baskılar yapmaktır.

Brunt, “Bu şeylerden çıkan empati süper güçlü,” diyor. “İnsanlar gelip onunla ne yaptığımızı gördüklerinde, insanlar gerçekten bir an orada oturuyorlar. Film reçinelerimizi bir yıldan biraz daha kısa bir süredir satıyoruz. Tipik olarak aldığımız not, ‘bunlar harika, daha önce hiç böyle bir şey görmemiştim’ oluyor.”

Günün sonunda, misyonları, insanlara film sevgisini geri getirmek ve geçmişle köprü kurarak, bu filmlere aşık olduklarında neye baktıklarını anlayan bir topluluk yaratmaktır. filmin kendisini hatırlatıcı olarak kullanarak bugüne.

JM Film Resins, çalışmalarını Los Feliz Flea, Melrose Trading Post, Venedik’te Artists & Fleas, Topanga Vintage Market, Malibu Farmers Market ve daha fazlası gibi yerel pazarlarda satıyor. Onları da bulabilirsiniz. instagram.