Bu yılın başlarında, romanlarında AI kullanan tür kurgu yazarları hakkında yazdım. Çoğu, ayda bir kitap kadar hızlı, son derece hızlı bir yayınlama hızının norm olduğu Amazon’un Kindle platformu için yazdı. AI, hızlı yazmalarına yardımcı oldu, ancak aynı zamanda karmaşık estetik ve etik soruları da gündeme getirdi. AI’nın yaygın kullanımı, kurguyu en yaygın geleneklere ve mecazlara doğru saptırır mı? Yazı artık kendilerine aitmiş gibi hissettirmeden önce, yazma sürecinin hangi bölümleri otomatikleştirilebilir? Yazarlar AI kullanımlarını açıklamak zorunda mıdır?
ChatGPT’nin kullanıma sunulmasıyla birlikte, bu yazarların uğraştığı soruların çoğu daha acil ve yaygın hale geldi. Takma adıyla rahat paranormal gizem alt türünde yazan yazarlardan biri olan Jennifer Lepp ile tekrar kontrol ettim. Leanne Leeds, şimdi yapay zeka hakkında ne düşündüğünü görmek için. Hâlâ GPT-3 tabanlı Sudowrite aracını kullanıyor – aslında, şimdi şirketin blogunda bunu kullanmayla ilgili ipuçları yazması için para alıyor – ve daha yeni araçlardan bazılarını kurgusuna dahil etmeye başladı. ChatGPT ile çalışmanın nasıl bir şey olduğu, ilk çıkışının bağımsız yazar topluluğunu nasıl alt üst ettiği ve diğer konular hakkında konuştuk.
Geçen sefer konuştuğumuzda, Sudowrite’ı önce bir tür eşanlamlılar sözlüğü olarak kullanma, ardından metnini işinize dahil etme denemeleri yapma, ardından sizi yönlendirmesine izin verme ve bununla yabancılaştırıcı bir deneyim yaşama ve onu dizginleme konusunda bir evrim geçirmiştiniz. ve onu öncelikle özetlediğiniz açıklamaları detaylandırmak için kullanmak. Şimdiki süreciniz nasıl?
Aynı anda iki kitap yazmama yardımcı olacağını ummuştum ve bu muhteşem bir şekilde başarısız oldu. Görünüşe göre, hala kendi yazımla bağlantılıyım. Yani, bir yandan, bu iyiydi.
Bunun ileri geri gidip aynı anda iki kitap yazmanıza izin verebileceğini düşündünüz mü?
Ben hesapladım, Hey, ne yazacağımı bilmiyorsam, oraya bir şey atarım ve bu beni harekete geçirir ve hemen bir hafta önce bıraktığım kitaba geri dönerim. Pek öyle olmadı. Ne yaptığımı bilmiyorsam, bana ne söylediğinin bir önemi yoktu. Zaten yazdığım malzemeyle yeniden bağlantı kurmama yardımcı olmayacaktı.
Siz ve diğer birkaç bağımsız yazar, bu araçları erken benimseyen kişilerdiniz. ChatGPT ile, pek çok kişinin birdenbire sizin karşılaştığınız aynı sorularla boğuşmaya başladığını hissediyorsunuz. Bu nasıldı?
Kesinlikle hala boğuşuyorum ve sanırım biraz daha herkesin önünde boğuşuyorum. Çoğunlukla, daha önceki insanlar gözlerini devirmişti – İnsanların yapay zekayı ne için kullandıklarını anladıklarını sanmıyorum. ChatGP3 bunu patlattı. İçinde bulunduğum her grup, her özel, perde arkası yazar grubu, bir çeşit tartışma oluyor.
Şu anda herkes onu çevre birimlerinde kullanmaktan bahsediyor. Ancak şu arasında ahlaki bir uçurum var gibi görünüyor: “Gerçekten iyi tanıtım yazısı yapıyor ve tanıtım yazısı yapmaktan nefret ediyorum ve tanıtım yazısı yapması için birine para ödemem gerekiyor ve tanıtım yazısı yazmıyor, bu yüzden tanıtım yazısı için kullanacağım ” Veya “Pekala, komplo kurmama yardım etmesini sağlayacağım çünkü komplo kurmaktan nefret ediyorum, ama gerçekten iyi plan yapıyor, bu yüzden onu bunun için kullanacağım.” Veya “Ona redaksiyon yapmasını söylerseniz dilbilgisi açısından doğru olduğundan emin olacağını biliyor muydunuz?”
“İçinde bulunduğum her özel, perde arkası yazar grubunda bir tür tartışma oluyor.”
Herkes onu kendi eşyalarını yazmak için kullanmaya giderek daha da yaklaşıyor ve sonra duruyorlar ve herkes bundan bahsederken şunu duyurmak zorunda hissediyor gibi görünüyor: “Ama ben kitaplarımı yazmak için onun kelimelerini asla kullanmıyorum. ”
Ben de yaparım. Planımı yönlendirmiyor. Genelde kitaplarımdaki fikirlerin hiçbirini yönlendirmez. Karakter oluşturmaz. Ama gerçek kelimeler, sadece onları daha hızlı anlamak ve ağzımdan çıkarmak için yapıyorum. Son birkaç haftadır kendimi bu tartışmaya giriyor muyum diye merak ederken buldum. Bir şey söyler miyim? Çoğunlukla hiçbir şey söylemedim.
İnsanların çizdiği çizginin ne olduğunu düşünüyorsun?
Bu bir intihal endişesidir. İzinli ve izinsiz bir şeyler taradıklarını herkes biliyor.
Ve etik bir soru var. İçeri girebilirim ve – şu anda Jim Butcher’ın sesli kitaplarını dinliyorum. Onun tonunu seviyorum. Deadpan snark’ı seviyorum. Bu yüzden, bir karakterle böyle bir şey elde etmeyi düşünürken yapay zekaya girdim ve “Bunu Jim Butcher tarzında yeniden yaz” dedim. Bam! Aynı tür bir sürtüşme, kentsel fantezi cümleleri.
Peki, bunu nereden buldu? Görsel sanatçıların yaşadığı neredeyse tamamen aynı tartışma ve aynı korku. Sanatçı topluluğunda çok daha belirgindir. Kapsamlı bir şekilde okuduğum üç yazarım var, arkadaş olduğum bağımsız yazarlar ve eserlerine bakılmasına asla izin vermediklerini biliyorum ve tarzlarını makul bir şekilde yeniden yaratabildim.
Bir açıklama gibi bir şey için AI kullanmakla başka bir yazarın sesini taklit etmek için kullanmak arasında bir çizgi görüyor musunuz?
Evet. Bunu yapmayacağım. Bu benim için etik bir çizgidir. Jim Butcher’dan hoşlanıyor olabilirim ve Tanrı’ya onun gibi yazabilmeyi dileyebilirim ama onu kazıklamak için öykülerimi alıp onun sesiyle yeniden yaztırmayacağım.
Ancak, bu teknoloji ve onun yapmanıza izin verdiği şey konusunda etik olarak uygunsanız, bunu yapabilirsiniz.
ChatGPT’yi işinize dahil ettiniz mi?
Şu anda onu başlıklar ve olay örgüsü için kullanıyorum – özellikle gizemli olay örgüsü için. Ve tanıtım yazıları.
Temelde ona kim olduğumu ve neye ihtiyacım olduğunu söyleyerek başladım. “Teksas’ın küçük Table Rock kasabasında geçen doğaüstü bir gizem yazıyorum. Bir kadın amatör hafiyesi var. Bu onun adı. Bir cinayet kurbanına ihtiyacım var. Nasıl öldürüldüklerine ihtiyacım var. Neden şüphelenildiklerine ve nasıl aklandıklarına dair bilgiye sahip dört cinayet zanlısına ihtiyacım var. Ve sonra bana suçlu katilin kim olduğunu söyle.
Ve tam da bunu yapacak. Bunu tükürecek.
“Ne istediğimi anlıyor gibi görünüyor.”
Size verdiği bazı şeyler nelerdir?
şu anda bende var [plots for] iki, üç, dört, beş, altı ve yedinci kitaplar ve tüm bu cinayet gizemleri, bazılarını ben düzenlemiş olmama rağmen, ChatGPT tarafından oluşturuldu. Bununla ilgili etkileyici olan şey, ona bunun samimi bir gizem olduğunu ve komik olması gerektiğini söylersem, ne istediğimi anlıyor gibi görünmesi. Bana şüpheliler için verdiği isimler şirin. Bunun arkasındaki nedenler asla kanlı veya ciddi değildir.
O kısmı otomatikleştirebileceğinizi ve yine de hikayenin kontrolünün sizde olduğunu hissediyor musunuz?
Rahat bir gizemin iki bölümü vardır. Cinayet var ve cinayet, tüm karakterlerin etrafında döndüğü şeydir. Ama cinayet, benim için, tüm dönenlerden daha az önemli olma eğilimindedir. Yani bir cinayet olmalı ve eğlenceli ve komik olmalı ve kargaşa ve tuhaflık için sebepler vermeli. Ama ne olduğu, her şeyi yönlendiren şey olsa bile olay örgüsü için neredeyse önemsizdir.
“İlerleme inanılmaz derecede hızlı ve bu nedenle birkaç soru gerçekten yanıtlandı.”
E-posta yoluyla kitap kapakları için yapay zeka kullandığınızdan bahsetmiştiniz.
DALL-E’nin tüm kapağını ben yapmadım ama elimdeki yedinci kitapta bir Lykoi kedisini içeren bir olay örgüsünün taslağını çizmiştim. O kadar çirkin ki sevimli bir kedi. Görünüşe göre, tüylü bir kedi ile tüysüz bir kedi arasında bir melez gibi olan oldukça yeni bir cins. Ve bazı yerlerinde tüyler var ve bir kurt adama benziyor.
Bu yüzden çekim yapabilecek bir fotoğrafçı bulmam, bir Lykoi kedisi bulmam, ihtiyacım olan fotoğrafı ve kapağı alması için herkese para ödemem gerekirdi. Bu pahalı. Şaka gibi, Ha? Merak ediyorum…
Ve hesabımı açmaya gittim, DALL-E’ye atladım. Boom! Benim için çok zaman ve para kazandırdı ve kapak harika görünüyor, ancak bir fotoğrafçı para almadı, değil mi? Kedisine poz vermek isteyen biri para almadı.
Bu araçları ve yazarların bunları kullanma şeklini nasıl görüyorsunuz?
Gerçekten ortada sıkışıp kaldım, ne yöne gideceğini merak ediyorum. Kullanma konusunda rahat olmayan insanları kesinlikle kullanmaya teşvik etmek istemiyorum. Hayatlarına sızacağını düşünüyorum. Zaten diğer tüm yazılımlarımıza sızıyor, bu yüzden ondan kurtulmanın çok zor olacağını düşünüyorum. Ama her şeyin nereye gittiğini kesinlikle bilmiyorum. ChatGPT beni çok şaşırttı. Üç ya da dört yıl süreceğini ve daha iyi olacağını düşünmüştüm. Sonra ChatGPT geldi ve aman tanrım, bu çok daha iyi! Altı ay oldu! İlerleme inanılmaz derecede hızlı ve çok az soru gerçekten yanıtlandı.
Röportaj özetlendi ve düzenlendi.