NASA’nın Mars Keşif Yörünge Aracı, Mars’ta bir konum olan Bosporos Planum’un bu görüntüsünü yakalamak için Bağlam Kamerasını kullandı. Beyaz lekeler, kuru bir kanalda bulunan tuz birikintileridir. Olay yerindeki en büyük çarpma krateri yaklaşık 1 mil (1,5 kilometre) genişliğindedir. Kredi: NASA/JPL-Caltech/MSSS
Caltech araştırmacıları, Mars Reconnaissance Orbiter, yüzey suyunun 2 milyar yıl kadar kısa bir süre önce geride tuz mineralleri bıraktığını belirlemek için.
Mars, bir zamanlar milyarlarca yıl önce nehirler ve göletler ile dalgalandı ve mikrobiyal yaşam için potansiyel bir yaşam alanı sağladı. Gezegenin atmosferi zamanla inceldikçe, bu su buharlaştı ve donmuş çöl dünyasını geride bıraktı. NASAMars Reconnaissance Orbiter (MRO) bugün çalışıyor.
Genellikle Mars’ın suyunun yaklaşık 3 milyar yıl önce buharlaştığına inanılır. Ancak, MRO’nun son 15 yılda Mars’ta biriktirdiği verileri inceleyen iki bilim insanı, bu zaman çizelgesini önemli ölçüde azaltan kanıtlar buldu: Araştırmaları, Kızıl Gezegende 2 milyar ila 2,5 milyar yıl kadar yakın bir tarihte, yani su aktığı anlamına gelen sıvı su belirtileri ortaya koyuyor. orada önceki tahminlerden yaklaşık bir milyar yıl daha uzun.
Bulgular – yayınlandı AGÜ Gelişmeleri 27 Aralık 2021’de – manzara boyunca akan buzlu erimiş su buharlaşırken geride kalan klorür tuzu birikintilerinin merkezi.
Bazı vadi ağlarının şekli, son zamanlarda Mars’ta suyun akmış olabileceğini ima ederken, tuz birikintileri, sıvı suyun varlığını doğrulayan ilk mineral kanıtını sağlıyor. Keşif, Mars’ta oluşmuş olsaydı, mikrobiyal yaşamın ne kadar süre hayatta kalabileceği hakkında yeni soruları gündeme getiriyor. En azından Dünya’da suyun olduğu yerde hayat vardır.
Çalışmanın baş yazarı Ellen Leask, araştırmanın çoğunu Pasadena’daki Caltech’teki doktora çalışmasının bir parçası olarak gerçekleştirdi. O ve Caltech profesörü Bethany Ehlmann, Mars için Kompakt Keşif Görüntüleme Spektrometresi (CRISM) adlı MRO cihazından gelen verileri kullanarak, Mars’ın güney yarımküresinin kil bakımından zengin dağlık alanlarındaki klorür tuzlarını haritaladı – çarpma kraterleri tarafından işaretlenmiş arazi. Bu kraterler, tuzları tarihlemenin bir anahtarıydı: Bir arazide ne kadar az krater varsa, o kadar genç. Bilim adamları, yüzeyin bir alanındaki kraterlerin sayısını sayarak yaşını tahmin edebilirler.
MRO, bu amaç için mükemmel olan iki kameraya sahiptir. Siyah-beyaz geniş açılı lensi ile Bağlam Kamerası, bilim adamlarının klorürlerin kapsamını haritalamasına yardımcı oluyor. Bilim adamları, yakınlaştırmak için Yüksek Çözünürlüklü Görüntüleme Bilim Deneyi (HiRISE) renkli kameraya yönelerek uzaydan bir Mars gezgini kadar küçük ayrıntıları görmelerini sağlıyor. (Örnek için aşağıdaki resme bakın.)
Bu animasyon, NASA’nın Curiosity gezici aracının 31 Mayıs ile 20 Temmuz 2019 tarihleri arasında Sharp Dağı’nın “kil taşıyan birim” olarak adlandırılan bölgesinden 1,106 fit (337 metre) yolculuk yaptığı sırada konumunu göstermektedir. Bu iki görüntünün her biri, NASA’nın Mars Keşif Yörünge Aracındaki HiRISE kamerası. İlk görüntü, “Woodland Bay” (üst orta) olarak adlandırılan bir yerde gri bir benek olarak görünen geziciyi göstermektedir. İkincisi “Sandside Harbour”u gösterir (altta orta, koyu kum parçasının yanında). Dikkatlice bakın ve ikinci görüntünün sağında gezicinin izlerinin yaylandığını bile görebilirsiniz. Kredi: NASA/JPL-Caltech/Arizona Üniversitesi
Dijital yükseklik haritaları oluşturmak için her iki kamerayı da kullanan Leask ve Ehlmann, tuzun birçoğunun, bir zamanlar sığ göletlere ev sahipliği yapan, hafif eğimli volkanik ovalarda çöküntülerde olduğunu buldu. Bilim adamları ayrıca yakınlarda dolambaçlı, kuru kanallar buldular – bir zamanlar yüzey akışını (ara sıra buzun erimesinden veya permafrosttan) bu göletlere besleyen eski akışlar. Krater sayımı ve volkanik arazinin tepesindeki tuzların kanıtı, tortuları tarihlendirmelerine izin verdi.
CRISM’in müdür yardımcısı Ehlmann, “Muhteşem olan şey, on yılı aşkın bir süredir yüksek çözünürlüklü görüntü, stereo ve kızılötesi veriler sağlamanın ardından, MRO’nun nehir bağlantılı bu antik tuz göletlerinin doğası ve zamanlaması hakkında yeni keşifler yapmasıdır” dedi. araştırmacı. Ortak yazarı Leask, şu anda Johns Hopkins Üniversitesi’nin CRISM’i yöneten Uygulamalı Fizik Laboratuvarı’nda doktora sonrası araştırmacıdır.
tuz mineralleri ilk keşfedildi 14 yıl önce, 2001’de fırlatılan NASA’nın Mars Odyssey yörünge aracı tarafından. Odyssey’den daha yüksek çözünürlüklü araçlara sahip olan MRO, 2005’te fırlatıldı ve o zamandan beri Mars’ın diğer birçok özelliği arasında tuzlar üzerinde çalışıyor. Her ikisi de NASA’nın Güney Kaliforniya’daki Jet Propulsion Laboratuvarı tarafından yönetiliyor.
“MRO’nun değerinin bir kısmı, gezegen hakkındaki görüşümüzün zaman içinde daha ayrıntılı hale gelmeye devam etmesidir” dedi. JPL. “Enstrümanlarımızla gezegenin haritasını ne kadar çok çıkarırsak, tarihini o kadar iyi anlayabiliriz.”
Referans: “Geç Hesperiyen-Erken Amazoniyen’e Küçük Hacimli Yüzey Suyu Olaylarından Mars’ta Klorür Birikimi için Kanıt”, Ellen K. Leask ve Bethany L. Ehlmann, 27 Aralık 2021, AGÜ Gelişmeleri.
DOI: 10.1029/2021AV000534
Misyon Hakkında Daha Fazla Bilgi
Caltech’in Pasadena, California’daki bir bölümü olan JPL, NASA’nın Washington’daki Bilim Misyonu Müdürlüğü için MRO misyonunu yönetiyor. Tucson’daki Arizona Üniversitesi, Ball Aerospace & Technologies Corp. tarafından Boulder, Colorado’da inşa edilen HiRISE’ı işletmektedir. MARCI ve Context Camera, San Diego’daki Malin Space Science Systems tarafından inşa edildi ve işletiliyor.