Bilim adamları yeni bir galaktik bulutsu sınıfının kanıtlarını doğruladı

Bilim adamları, ilk kez, bilimsel amatörler tarafından yapılan bir keşiften yola çıkarak, bir ikili yıldız sisteminin ortak zarfının aşaması olan bir ortak zarf sisteminin (CE) tamamen gelişmiş bir kabuğuna ilişkin kanıtları doğrulamayı başardılar.

“Ömürlerinin sonuna doğru normal yıldızlar şişerek kırmızı dev yıldızlara dönüşür. Yıldızların çok büyük bir kısmı ikili yıldızlarda olduğundan, bu durum hayatlarının sonundaki evrimi etkiler. Yakın ikili sistemlerde, bir yıldızın şişen dış kısmı, yıldız, her iki yıldızın etrafında ortak bir zarf olarak birleşir. Bununla birlikte, bu gaz zarfının içinde iki yıldızın çekirdeği pratik olarak bozulmamıştır ve bağımsız tek yıldızlar gibi evrimlerini takip eder,” diye açıklıyor Innsbruck Üniversitesi’nden astrofizikçi Stefan Kimeswenger. Araştırmacılar şimdi sonuçlarını dergide yayınladılar. Astronomi ve Astrofizik.

Amatör gökbilimciler sayesinde keşif

Birçok yıldız sisteminin böyle bir evrimin kalıntıları olduğu bilinmektedir. Kimyasal ve fiziksel özellikleri parmak izi görevi görür. Ayrıca, ortak bir zarf geliştirmek üzere olan yıldız sistemleri, özgül ve yüksek parlaklıkları nedeniyle zaten keşfedilmişti. Ancak, bir CE’nin tam gelişmiş zarfı ve yıldızlararası uzaya fırlatılışı şimdiye kadar bu formda gözlemlenmemişti.

“Bu zarflar, son evrelerindeki yıldızların evrimini anlamamız için büyük önem taşıyor. Ayrıca, yıldızlararası uzayı, daha sonra gezegen sistemlerinin evrimi için önemli olan ağır elementlerle nasıl zenginleştirdiklerini anlamamıza yardımcı oluyorlar. Bizimki gibi,” diye açıklıyor Kimeswenger, yeni keşfedilen galaktik bulutsuların önemiyle ilgili. Keşfedilme olasılıklarının neden düşük olduğuna dair bir açıklama ekliyor: “Modern teleskopların görüş alanı için çok büyükler ve aynı zamanda çok zayıflar. Üstelik ömürleri, en azından, en azından, daha önce düşünüldüğünde, oldukça kısa. kozmik zaman ölçekleri. Sadece birkaç yüz bin yıl.”

Bu eşsiz keşfin başlangıç ​​noktası, bir grup Alman-Fransız amatör gökbilimcidir: Özenli bir çalışmayla, şimdi sayısallaştırılmış arşivlerde bilinmeyen nesneler için tarihi göksel görüntüleri aradılar ve sonunda 1980’lerden kalma fotoğraf plakalarında bir bulutsu parçası buldular.

Uluslararası işbirliği bulmacayı çözüyor

Grup, bulgularıyla birlikte Innsbruck Üniversitesi Astro ve Parçacık Fiziği Departmanı da dahil olmak üzere bu alanda deneyimli uluslararası bilim uzmanlarıyla temasa geçti. Innsbruck’taki araştırmacılar, çeşitli teleskopların kamu arşivlerinden ve dört farklı uzay uydusundan elde edilen verilerden elde edilen son 20 yıldaki gözlemleri derleyip birleştirerek, ilk varsayımlarını, yani bir gezegenimsi bulutsunun keşfini dışlayabildiler. ölen yıldızların kalıntıları. Bulutsunun muazzam boyutu, sonunda Şili’deki teleskoplar tarafından alınan ölçümlerin yardımıyla ortaya çıktı. ABD’deki bilim adamları nihayet bu gözlemleri spektrograflarla tamamladılar. “Ana bulutun çapı 15,6 ışıkyılı genişliğinde, dünyanın güneşe olan mesafesinden neredeyse 1 milyon kat daha büyük ve güneşimizin en yakın komşu yıldıza olan mesafesinden çok daha büyük. Üstelik, 39 kadar büyük parçalar. ışık yılı uzaklıkta da bulundu. Nesne Samanyolu’nun biraz üzerinde bulunduğundan, bulutsu, çevreleyen gazdaki diğer bulutlar tarafından büyük ölçüde bozulmadan gelişebildi”, diyor Kimeswenger keşif hakkında.

Yeni galaktik bulutsu sınıfının modeli

Tüm bu bilgileri birleştirerek araştırmacılar, nesnenin bir modelini oluşturmayı başardılar. 66.500 derecelik bir beyaz cüce yıldız ve Güneş’in biraz altında bir kütleye sahip normal bir yıldızdan oluşan yakın bir ikili sistemden oluşur. Her ikisi de sadece 8 saat 2 dakika içinde ve sadece 2,2 güneş yarıçapı mesafesinde birbirlerinin yörüngesinde dönüyorlar. Küçük mesafeden dolayı, sadece yaklaşık 4700 derecelik bir sıcaklığa sahip olan yoldaş yıldız, beyaz cüceye bakan tarafta kuvvetli bir şekilde ısıtılır, bu da yıldızın tayfında aşırı fenomenlere ve parlaklıkta çok düzenli değişimlere yol açar. Her iki yıldızın çevresinde beyaz cücenin dış malzemesinden oluşan devasa bir zarf vardır. Bir güneş kütlesinin biraz üzerinde olan bu madde, beyaz cüce ve ona eşlik eden yıldızdan daha ağırdır ve yaklaşık 500.000 yıl önce uzaya fırlatılmıştır.

Stefan Kimeswenger, yeni galaktik nebula sınıfının keşfiyle ilgili bulmacanın bir başka parçasının henüz çözülemediğini söylüyor: “Bu sistemin Koreli ve Çinli gökbilimciler tarafından 1086’da yapılan bir nova gözlemiyle ilgili olması bile mümkün. her halükarda, tarihsel gözlemlerin konumları, burada açıklanan nesnemizin konumlarıyla çok iyi uyuşuyor.”