Gökbilimciler Perşembe günü, galaksimizin merkezindeki kara deliğin etrafında “akıllara durgunluk veren” hızlarda saat yönünde dönen sıcak bir gaz balonu gördüklerini söylediler.
Sadece birkaç saat hayatta kalan balonun tespitinin, bu görünmez, doyumsuz, galaktik canavarların nasıl çalıştığına dair fikir vermesi umulmaktadır.
Süper kütleli kara delik Sagittarius A*, Samanyolu’nun ortasında, Dünya’dan yaklaşık 27.000 ışıkyılı uzaklıkta gizleniyor ve muazzam çekimi, ev galaksimize karakteristik girdabını veriyor.
Yay A*’nın ilk görüntüsü, kara deliklerin ağzında kaybolan ışığı algılamayı amaçlayan, dünyanın dört bir yanındaki radyo çanaklarını birbirine bağlayan Event Horizon Telescope Collaboration tarafından Mayıs ayında ortaya çıktı.
Almanya’nın Max Planck Radyo Astronomi Enstitüsü’nde astrofizikçi olan Maciek Wielgus, bu yemeklerden biri olan Şili’nin Andes dağlarındaki ALMA radyo teleskobunun Yay A* verilerinde “gerçekten şaşırtıcı” bir şey yakaladığını söyledi.
Wielgus, AFP’ye verdiği demeçte, ALMA’nın radyo veri toplamasının başlamasından sadece birkaç dakika önce, Chandra Uzay Teleskobu X-ışınlarında “büyük bir artış” gözlemledi.
Yeni bir araştırmaya göre, Güneş’teki güneş patlamalarına benzediği düşünülen bu enerji patlaması, kara deliğin etrafında dönen sıcak bir gaz kabarcığı gönderdi. ders çalışma Astronomi ve Astrofizik dergisinde yayınlandı.
Çalışmanın baş yazarı Wielgus, sıcak nokta olarak da bilinen gaz kabarcığının Merkür’ün Güneş etrafındaki yolculuğuna benzer bir yörüngeye sahip olduğunu söyledi.
Ancak bu yolculuğu yapmak Merkür 88 gün alırken, balon bunu sadece 70 dakikada yaptı. Bu, ışık hızının yaklaşık yüzde 30’u ile seyahat ettiği anlamına gelir.
Wielgus, “Bu kesinlikle, gülünç derecede hızlı dönen bir balon” dedi ve bunu “akıllara durgunluk verici” olarak nitelendirdi.
Bir MAD teorisi
Bilim adamları, yaklaşık bir buçuk saat boyunca verileri aracılığıyla balonu takip edebildiler – yok edilmeden önce birkaç yörüngeden fazla hayatta kalması pek mümkün değildi.
Wielgus, gözlemin MAD olarak bilinen bir teoriyi desteklediğini söyledi. “Çılgınlar gibi MAD, ama aynı zamanda MAD, manyetik olarak tutuklanmış diskler gibi” dedi.
Bu fenomenin, bir kara deliğin ağzında, malzemenin içeri çekilmesini önleyecek kadar güçlü bir manyetik alan olduğunda meydana geldiği düşünülmektedir.
Ancak Wielgus, manyetik alanları yakalayan ve bir enerji patlamasına neden olan bir “akı patlaması” oluşturarak maddenin birikmeye devam ettiğini söyledi.
Bilim adamları, bu manyetik alanların nasıl çalıştığını öğrenerek, kara delikleri kontrol eden ve hala gizemini koruyan kuvvetlerin bir modelini oluşturmayı umuyorlar.
Manyetik alanlar ayrıca kara deliklerin ne kadar hızlı döndüğünü göstermeye yardımcı olabilir – bu özellikle Yay A* için ilginç olabilir.
Wielgus, Yay A* Güneşimizin kütlesinin dört milyon katı olmasına rağmen, sadece yaklaşık 100 güneşin gücüyle parlıyor, “ki bu süper kütleli bir kara delik için son derece etkileyici değil, dedi.
“Bu, evrende gördüğümüz en zayıf süper kütleli kara delik – sadece bize çok yakın olduğu için gördük.”
Ancak Wielgus, galaksimizin merkezinde “açlıktan ölmek üzere olan bir kara delik” bulunmasının muhtemelen iyi bir şey olduğunu söyledi.
Milyarlarca güneşin gücüyle parlayabilen bir kuasarın yanında yaşamak korkunç bir şey olurdu” diye ekledi.