NeokarbonCO2 emisyonlarının alınması için doğrudan hava yakalama (DAC) cihazlarını ölçeklendirmeye yönelik bir güçlendirme yaklaşımı benimseyen Berlin merkezli bir iklim teknolojisi girişimi, tohum öncesi finansmanı yakaladı. Odak noktası, endüstriyel sektörde çalışan soğutma kulelerinin içine kurulabilen (güçlendirilebilen) DAC kitini geliştirmektir – bu nedenle, saha çalışmaları, karbon emisyonlarını azaltma maliyetini düşürür.
PropTech1 ve Speedinvest tarafından ortaklaşa yürütülen 1,25 milyon €’luk tohum öncesi tur, NeoCarbon mevcut, laboratuvar tabanlı kavram kanıtını ticari bir tesiste bir pilot prototipe dönüştürmeye çalışırken, geliştirmenin bir sonraki aşaması için kullanılacak. – umarım önümüzdeki yılın başlarında. Bu nedenle, önümüzdeki aylarda ilk pilot uygulama için bir MVP elde etmek için mühendislik ekibini genişletmek de dahil olmak üzere, bunun için tohum öncesi fonları kullanacak.
İlk odak noktası, bir elektrik santralinde görebileceğiniz devasa kuleler yerine DAC’yi daha küçük ölçekli endüstriyel soğutma kulelerine uyarlamaktır. (Ya da gerçekten bir alışveriş merkezinde veya ofis binasında bulabileceğiniz gerçekten küçük birimler.) Daha uzun vadede gerçekten büyük kuleler için de teknoloji geliştirmeyi umduğunu söylese de. Ancak, daha küçük endüstriyel kulelerin bile çok fazla havayı işlediğini ve bu nedenle anlamlı miktarlarda CO2 yakalayabileceğini ve iklim krizinin ortalıkta dolaşıp büyük projelerin başlamasını beklemeyeceğini ve bu nedenle felsefesinin daha küçük başlamak olduğunu savunuyor. daha hızlı ölçeklendirmek için.
TechCrunch ile Zoom üzerinden konuşurken, kurucu ortak ve CTO Silvain Toromanoff, “Önümüzdeki en iyi noktamız, diyelim ki 2-3 yıl, 1-10 megawatt soğutma gücü olacak” diyor. “Ve bunlar zaten yılda binlerce ton yakalama potansiyelinde.”
“Şubat ayının ilk günlerinde çok erken bir kavram kanıtı (POC) yaptık” diye devam ediyor. “Şimdi bugün ilk MVP dediğimiz şeyi sonuçlandırıyoruz – bu yüzden hala çok küçük ölçekli. Ancak POC çok düşük bütçeliydi ve daha çok nicel gibiydi. Şimdi, temelde bu hafta, daha kalitatif sonuçlar olacak prototip MVP’yi sonuçlandırıyoruz.
“Henüz onunla ölçümlere ve testlere başlamadık, ancak temelde onu gerçekten işe almanın sonlandırma aşamasında.”
DAC teoride kulağa harika gelse de – havadaki sorunlu emisyonları kelimenin tam anlamıyla emmek için kimyasalları kullanmak! — insan faaliyetleri büyük miktarlarda CO2 üretiyor (NeoCarbon, ilgili istatistiki yılda 51 milyar ton olarak belirtiyor), bu nedenle iklim krizinde bir adım atmak için çok fazla DAC’ye ihtiyacınız olacak.
Ancak DAC’yi ölçeklendirmenin önündeki büyük bir engel, uygulama maliyetidir.
NeoCarbon’un DAC maliyetini düşürme taktiği, havadaki karbonu emmek için zaten doğru koşullara sahip olan mevcut endüstriyel altyapıyı yeniden tasarlamaya odaklanmaktır – sonuçta, soğutma kuleleri içlerinden çok fazla hava akacak şekilde tasarlanmıştır – yani hiçbir tamamen yeni bir CO2 yakalayan yapı inşa etmek gerekiyor. (Teknolojinizin değişen kurulum koşullarına uyum sağlayabildiğinden emin olmanız gerekir.)
Bu nedenle, DAC’nin maliyetlerini 10 kata kadar azaltabileceğini iddia ediyor – DAC’nin söylediği gibi “kitlesel pazara hazır” hale getiriyor.
CO2 bacadan aşağı gidiyor
Doğrudan hava yakalama ile ilgili bir diğer husus da, yakalanan CO2 ile ne yapıyorsunuz?
Onu tekrar atmosfere salan bir şey yaparsanız – en iyi ihtimalle – emisyonları azaltmak yerine geciktirirsiniz. İklim krizine yardım edecek bir teknolojiye sahip olduğunuzu iddia ediyorsanız, bu onu kesmeyecek.
NeoCarbon, kısa vadede bu konuya yaklaşımının, yakalanan CO2’nin endüstriyel tesisin kendisi tarafından yeniden kullanılabildiği yerlere odaklanmak olduğunu söylüyor – örneğin dikey çiftlikler (bitkileri beslemek için CO2 kullanan) veya gazlı içecek üreticileri (karbonatlı içecek üreticileri). sıvı fizz için şeyler).
Bu, endüstriyel soğutma kulelerinin iyileştirilmesine karar verilmesinin bir başka nedenidir – çünkü bunlar bir iş ihtiyacının CO2’sine yakın bir yere yerleştirilebilirler – karbondioksitin bir hammadde olarak ticari süreçlere faydalı bir şekilde geri beslenmesini sağlar. (Ayrıca, iklim koşullarının yanı sıra, son yıllarda CO2 bazı kıtlıklar ve fiyat artışlarıyla karşı karşıya kaldığından, tedarik zinciri esnekliğini desteklemek ve üretim maliyetlerini azaltmak gibi daha geniş ticari faydaların olabileceğini savunuyor.)
Bu döngüsellik, ancak karbon nötr süreçlerin yaratılmasını sağlayacaktır. Bu nedenle, daha uzun vadede, Toromanoff, yakalanan CO2’yi kalıcı karbon depolama tesislerine bağlayacak (veya daha doğrusu borulayacak) tesislerle ortaklık kurmayı planladığını ve böylece fiili ayırmanın gerçekleşebileceğini (diğer bir deyişle karbon yakalama ve depolama) – böylece DAC olasılığını sallamayı planladığını söylüyor. iklim ısıtma emisyonlarının azaltılmasında rol oynuyor. (“Zaten birkaç LOI (niyet mektubu) ve depolama ortaklıkları hakkında tartışmalarımız var – diyelim ki ilk projeler için 2024’ün başı için” diye belirtiyor Toromanoff.)
Yine, üretim ve çiftçilik gibi endüstriler büyük karbon ayak izlerinin üstesinden gelmek için artan baskıyla karşı karşıya kaldıklarından, karbonu ayırmaya yönelik altyapının büyük olasılıkla hedeflediği türde endüstriyel soğutma kulelerine sahip yerlerde inşa edileceğine bahse gireriz.
Bu nedenle, daha genel olarak, DAC’nin alımını artırma stratejisi, teknolojiyi ölçeklendirmek için doğru koşulları teşvik edeceğini ve böylece DAC’nin faydasını iklim değişikliğini azaltma önlemi olarak ölçeklendireceğini düşündüğü ihtiyaçların bir araya getirilmesine odaklanmak. bunun etrafında bir teknoloji lisanslama işi büyütmek için.
DAC teknolojisini soğutma kuleleri için lisanslamak için hedef müşteriler – ki bu, bir işletme olarak odaklanmak istediği parça ve teknolojisinin ölçeklendirilmesiyle birlikte – soğutma kulesi üreticilerinin kendileri olabilir. Ne de olsa, çok sayıda yerleşik altyapıya sahipler, ancak modern bir endüstri değiller, bu nedenle, sattıkları oldukça standart bir endüstriyel bileşeni ayırt etmek için bu tür hizmetleri şirket içinde geliştirmelerine izin verecek türden ürün yeniliğinden yoksun olmaları muhtemeldir. (yani bir startup ile çalışmak, bu yıkıcı boşluğu kapatmanın bir yoludur).
“Ürünümüzü başlangıçta bir veya sınırlı sayıda sektöre uyarlayabilmemiz ve ardından genişleyebilmemiz için endüstri sektör gidiyoruz. Ve sonra tabii ki soğutma kulesi üretimindeki tüm en büyük küresel oyuncularla da temas halindeyiz” diyor Toromanof, NeoCarbon’un pazara giriş planlarını tartışırken. “Şu anda, ürünümüzü özellikle soğutma kuleleriyle birlikte geliştirebileceğimiz anlamına gelen, bunlardan en az biri ile bir MOU geliştiriyoruz.
“Ortaya çıkan bir şey, yakalama teknolojisine odaklanabileceğimiz ve onların bağlantı kısmına odaklanabilecekleri fikriydi – bu IP’nin özü veya zor kısmı değil, sadece bir çok çeşitli ama teknik olarak sadece parçaları birbirine bağlamaktan ibaret.”
“Uzun vadede tüm bunları kendimiz halletmek istemiyoruz çünkü – örneğin – [for] uluslararası ölçeklendirme, özellikle soğutma kulesi üreticilerinin buna zaten sahip olduğu bir bakım filosuna sahip olmak istemiyoruz” diye ekliyor. “Kaldırabiliriz [existing maintenance contract relationships they have with their customers] böylece ürünümüzün bakımını da yapacaklardı. Ve elbette bu, ürünümüzü belirli bir coğrafya ve zaman diliminde kullanmak için bir tür özel lisansa sahip olacakları anlamına geliyor.”
Henüz Ocak ayında kurulan girişim için henüz erken, ancak iklim krizi ortalıkta dolaşmıyor, bu nedenle NeoCarbon’un kurucuları, prototiplerini CO2 eklemeyi sağlayan test edilmiş ve kanıtlanmış donanımlara ölçeklendirmek için ellerinden geldiğince hızlı hareket etmeye hevesliler. – bir ‘tak ve çalıştır’ meselesi olan bir soğutma kulesine tesisi ele geçirin.
Başka bir iklim teknolojisi girişimi olan ABD merkezli Noya Labs tarafından DAC alımını artırmak için bir güçlendirme yaklaşımı benimseme konusunda ilham aldılar, ancak biraz farklı bir odaklanmaya (yani ticari binalardan ziyade endüstriyel binaya) sahip olduklarını savunuyorlar. Artı elbette Avrupa’da (ABD’de değil) inşa ediyorlar, bu nedenle teknolojilerinin bölge genelinde en hızlı şekilde iyileştirilebileceği 300.000 kadar soğutma kulesine odaklanacaklar.
Teknolojilerini başarılı bir şekilde ölçeklendirmenin en büyük zorluğu nedir? Toromanoff, “en kritik” unsurlardan birinin, DAC cihazlarını soğutma işlevini olumsuz etkilemeden (veya aslında endüstriyel süreçler için başka herhangi bir sorun yaratmadan) güçlendirebilmelerini sağlamak olduğunu söylüyor.
“Bu, pazarlık konusu olmayan şeylerden biri çünkü aksi takdirde bunu yapamazdık, bu yüzden buna bakmamızın birkaç yolu var. Yinelemelerle geliştirmemiz gereken bir şey de olabilir ama temel olarak… soğutma kulesinin üstüne bir şey ekliyorsanız, hava akışına karşı biraz daha fazla direnç oluşturur ama aynı zamanda ısının bir kısmını da tüketiriz. yani fikir şu ki bu iki şey [balance out],” o öneriyor. “Temelde kule gerçekten daha az verimli olurdu ama aynı zamanda daha az iş yapması gerekecekti.”
Girişimin başlangıç hikayesi, Berlin’de şirket kurucusu Antler tarafından yürütülen bir kurucu eşleştirme etkinliğinde buluşan iki bilim insanı kurucu ortağını içeriyor – ikisi de işlerini bıraktıktan ve iklim etkisi yaratabilecekleri başlangıç fikirleri için etrafta dolaştıktan sonra hızlı. (NeoCarbon’un diğer kurucusu, Zoom sohbetimizin çoğu için gecikmeli bir trende sıkışmış olan CEO René Haas’tır.)
Ayrıca, Noya Labs’in DAC’yi güçlendirme konusunda ne yaptığıyla karşılaştıklarında ve benzer bir şey yapma fırsatı gördüklerinde çiftin beyin fırtınası yaptığı, NeoCarbon’un tohum öncesi zammı ve bazı isimsiz meleklerin bir başka katılımcısı olan Antler’deydi. Avrupa (ve Avrupa endüstriyel altyapısı için), aynı zamanda mevcut başlangıç deneyimlerini ve becerilerini, DAC alımını hızla genişletmek gibi iklim açısından zorunlu görev için yürütme ve ölçeklendirmede kullanmaları için en iyi şansı sunduğunu düşündüler.
Yaklaşan pilot uygulamadan Toromanoff, “En iyi senaryo, onu gelecek yılın ilk çeyreğinin sonuna kadar çalıştırmaktır,” diyor ve ekliyor: “Mümkün olduğunca hızlı hareket etmek için çok güçlü bir teşvikimiz var. [because of the climate crisis]. Bu yüzden buna pilot deniyor – çünkü bunun nihai bir ürün olacağını iddia etmiyoruz, bu yüzden biraz risk almaya hazır bir ortak arıyoruz.”