Davet etkilerini koluna giyer. Filmin, korkunç bir İngiliz malikanesinin ıssız salonlarına kafa üstü fırlatan filmin karamsar, etkili bir şekilde ürkütücü açılış prologu, bir Guillermo del Toro filminden koparılmış olabilecek bir şey gibi geliyor. Bu arada öncülü, 2019’larınkine çok çarpıcı bir şekilde benziyor. Hazır ol ya da olma ki için YouTube sayfası Davetspoiler içeren ilk fragman iki filmi karşılaştıran yorumlarla dolu.
Bir anlamda, ne kadar açık bir şekilde borçlu olduğu konusunda sevimli bir şey var. Davet del Toro gibi film yapımcılarına ve bunun gibi modern korku gerilim filmlerine Hazır ol ya da olma. ancak Davet ayrıca klasik bir hata yapar. Ne de olsa, birinin etkilerini kabul etmenin, ancak hala yeni ve taze hissettiren bir şey sunabiliyorsanız iyi bir fikir olduğu genellikle anlaşılır. Davet yapmayı da beceremiyor. Bunun yerine, iddialı, aşırı uzun yeni film, türünün öncülerinin çoğunda mevcut olan ne ısırığı ne de heyecanı barındırıyor.
bu demek değil Davet tanıdık vampir hikayesine yeni bir şey getirmeye çalışmıyor. Merkez vampirlerinin bakış açısını benimsemek veya Transilvanya’nın geçmiş bir versiyonunda yer almak yerine, Davet Modern New York City’de başlıyor ve kendisini sonsuz kaba, becerikli elitlerden oluşan kalabalığın arasında gezinmeye zorlayan bir tür yemek işi yaparak geçimini sağlayan mücadeleci bir sanatçı olan Evie’yi (Nathalie Emmanuel) takip ediyor. Ancak Evie’nin hayatı, İngiltere merkezli zengin bir aileyle atalarının bağlantısını ortaya çıkaran 23andMe benzeri bir DNA test programına katıldığında alt üst olur.
İngiliz kuzenlerinden biri uzanıp onu bir aile düğününe davet ettiğinde Evie, rahmetli annesiyle hep birlikte yapmak istediği Birleşik Krallık gezisine çıkma umuduyla göletin karşısına uçar. Eve vardıktan sonra Evie, filmin merkezi, gizemli düğününün yapıldığı etkileyici İngiliz malikanesinin yakışıklı sahibi Walter (Thomas Doherty) tarafından çabucak kendisine kur yapıldığını bulur. Ancak, ona aşık olmaya başlayınca Evie, Walter’ın bazı karanlık, korkunç sırlar sakladığından şüphelenmeye başlar.
Evie’nin şüphelerinin haklı olduğunu söylemek sürpriz ya da spoiler vermemeli. Filmin açılış flashback sekansı bunu tamamen açıklığa kavuşturuyor, ancak Davet yine de, elinden geldiği kadar, çok açık olan tüm gizemlerini ortaya çıkarmaya çalışır. Sonuç olarak, film, Evie ve Walter’ın birbirleriyle flört ettiği sahneler ve bazı talihsiz kurbanların kendilerini gizemli bir şekilde gizlenmiş figürlerin olduğu odalarda yalnız kaldıkları bağımsız sekanslar arasında sık sık atlayan ikinci perdesi boyunca hızla aşırı uzun ve tekrarlayıcı hissetmeye başlar.
Filmin senaryosunu Blair Butler’la birlikte yazan yönetmen Jessica M. Thompson, filmdeki kemikleri titreten korkuları sıyırmaya çalışıyor. Davet‘ mümkün olduğunca garip korku dizileri. Bununla birlikte, Thompson, belirli karakterlerin kimliklerini bilmeden bunu yapmak zorunda kalıyor, bu da birkaçına yol açıyor. Davet‘ın en korkunç sekanslarının altı ciddi şekilde aydınlatılıyor. Filmin slasher sekanslarının gerçek seyrekliği ile birleştiğinde bu ayrıntı, birçok filmin etkisinden daha az etkileniyor. Daveten korkunç anlar.
Nathalie Emmanuel ise filmin merkezindeki kadın rolünde büyüleyici ve sevimli bir performans sergiliyor. Davet‘ gotik arsa, ama sonuçta filmde yapmak için yeterince verilmedi. O yüzden Davet Walter ve Evie’nin içinde sıkışıp kaldığı korkunç durumdan kurtulma çabalarından çok, tahmin edilebileceği gibi sorunlu romantizmini geliştirmek için daha fazla zaman harcamayı seçer. Bu yaratıcı karar, yalnızca Davet dayanılmaz derecede sıkıcı hale geliyor, ama aynı zamanda Emmanuel’in karakterinin filmin üçüncü perdesinde gittiği daha karanlık psikolojik yerleri tam olarak keşfetmesini de engelliyor.
eğer Davet‘ kapanış bölümü daha tatmin edici bir şekilde içgüdüsel veya şok ediciydi, ilk iki eyleminin yavaş yanma doğası genel kalitesine zarar vermeyebilir. ancak Davet en sonunda, aceleye getirilmiş ve açıklayıcı bilgi dökümleriyle dolup taşan bir doruk noktası sunarak, yumruklarını çeker. Filmin nihai çözümü, Walter’ın Evie’yi uzun süredir baştan çıkarmasına tatmin edici bir ödeme olamayacak kadar hızlı ve kolay bir şekilde geliyor ve Thompson ve Butler’ın senaryosu, aynı karanlık komik şiddete dalmayı reddediyor. Hazır ol ya da olma ya da Francis Ford Coppola’nın 1992 vampir klasiğinin çılgınca gotik romantizm duygusu Bram Stoker’ın Drakula’sı yapmak.
Kendi hikayesini olması gerektiği kadar ileri götürmeyi reddederek, Davet sonunda, onurlandırmak istediği çok açık bir şekilde klasik korku filmlerinin daha az olaylı, daha evcil bir versiyonu gibi hissediyor. Süresinin çoğunu çeşitli gizemleri etrafında dans ederek geçirir ki, film asla olması gerektiği kadar kanlı veya korkutucu olamaz. Hikayesinin çoğu için, unutulmaz açılış sekansının vaat ettiği gotik vahşet, yalnızca kısa, göz açıp kapayıncaya kadar patlar ve onları özlersiniz.
Filmin giriş bölümündeki bulaşıcı histeriye ancak, başlayan unutulmaz kanlı ziyafet sahnesinde tekrar ulaşılır. Davetüçüncü perde. Bir saatlik birikimin ardından sahne canlandırıcı bir şekilde kör ve kana bulanmış, ancak Thompson ve Butler’ın senaryosu aynı zamanda tam teşekküllü bir korku şovuna dönüşmesini de engelliyor.
tamamı için de aynı şey söylenebilir. Davet, ki bu, sahtekarlığı yapılmış bir vampir filmi gibi geliyor. Etkilendiği filmlerle aynı türde olabilir ama tek başına gerçekten kan çekecek kadar keskin veya etkili değil.
Davet 26 Ağustos Cuma günü sinemalarda.