Raporlara göre, NASA’nın Hubble Uzay Teleskobu’ndan on yıl boyunca yapılan gözlemler, Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün’ün atmosferlerinde önemli değişiklikler olduğunu ortaya çıkardı. NASA’nın Dış Gezegen Atmosfer Mirası (OPAL) programının bir parçası olarak toplanan bu bulgular, Amerikan Jeofizik Birliği’nin Washington, DC’deki Aralık toplantısında sunuldu. OPAL girişimi, hava durumu modellerini ve atmosferik dönüşümleri izleyerek bu gaz devlerinin dinamikleri hakkında değerli bilgiler sundu. sistemler.
Jüpiter’in Büyük Kırmızı Noktası ve Atmosfer Bantları
Güneş sisteminin en büyük gezegeni Jüpiter, OPAL programı aracılığıyla değişen özellikleri ortaya çıkardı. Raporlar, Dünya’nın üç katı büyüklüğünde devasa bir fırtına olan Büyük Kırmızı Leke’nin boyutu ve yapısındaki değişiklikleri ve ekvator bantları içindeki atmosferik olayları gösteriyor. Binaen NASA verilerine göre, gezegenin minimum üç derecelik eksen eğikliği, sınırlı mevsimsel değişkenliğe neden oluyor; bu durum, Dünya’nın 23,5 derecelik eğikliğin neden olduğu daha belirgin mevsimsel değişikliklerle tezat oluşturuyor.
Satürn’ün Mevsimsel Olayları ve Halka Aktivitesi
Bildirildiğine göre, Satürn’ün 26,7 derecelik eğiminden etkilenen atmosferik koşulları, 29 yıllık yörüngesi boyunca belgelendi. OPAL bulguları, gezegenin mevsimsel geçişleriyle ilişkili renk değişimlerini ve bulut derinliği değişimlerini içeriyor. Teleskop ayrıca, verilere dayanarak mevsimsel faktörler tarafından yönlendirilen, bulunması zor koyu renkli halka izlerini de yakaladı. Başlangıçta NASA’nın Voyager misyonları sırasında tespit edilen bu fenomenler, Hubble’ın katkıları sayesinde artık daha net gözlemsel zaman çizelgelerine sahip.
Uranüs’ün Kutup Parlaklığı Artıyor
Aşırı eksen eğikliği ve 84 yıllık yörüngesi ile Uranüs, kademeli fakat gözle görülür değişiklikler göstermiştir. Araştırma verilerine göre, kuzey yarımkürenin kutup başlığı, 2028’de beklenen yaz gündönümüne yaklaşmaya paralel olarak zamanla parlaklaştı. Hubble’ın tutarlı izlemesi, bu uzun vadeli gözlemlere olanak sağladı.
Neptün’ün Fırtınaları ve Güneş Döngüsü Bağlantısı
Dördünün en uzağı olan Neptün, biri ilk kez 2018’de gözlemlenen ve diğeri 2021’de belgelenen karanlık fırtınaları ortaya çıkardı. OPAL analizine göre bu fırtınalar ekvator yakınında dağılıyor. Gözlemler, Neptün’ün atmosferik koşullarını güneş döngüsüyle ilişkilendirdi ve bu da gezegensel hava koşullarının birbirine bağlı olduğunu öne sürdü. Raporlar, OPAL’in on yıllık araştırmasının, 60’tan fazla bilimsel yayında paylaşılan bulgularla anlayışı zenginleştirdiğini gösteriyor.