Scientific Reports dergisinde yayınlanan bir araştırma makalesi, 16. ve 17. yüzyıllar arasında aristokrat bir Fransız ailenin mumyalama uygulamalarının keşfini ayrıntılarıyla anlatıyor. Avusturya Arkeoloji Enstitüsü, Bordeaux Üniversitesi ve Aix-Marseille Üniversitesi’nden bir ekip, Dordogne’daki Castelnaud-la-Chapelle’deki Château des Milandes’deki ortak bir mezarlıkta ölülerin kalıntılarını ortaya çıkardı. Yedi yetişkin ve beş çocuktan oluşan 12 kişinin iskelet kalıntıları analiz edildi ve mumyalama yöntemlerinin sistematik kullanımı ortaya çıktı.
Mumyalama Teknikleri ve Süreçleri
göre araştırma makalesiMumyalamanın cenaze törenleri için geçici korumaya odaklandığı tespit edildi. Beyin de dahil olmak üzere iç organlar titizlikle çıkarıldı ve kafatasları dikkatlice yeniden açılıp yerine yerleştirildi. Cesetlere balsam ve aromatik maddelerden oluşan bir karışım uygulandı. Makalede araştırma ekibi ayrıca mumyalama metodolojisinin, Fransız cerrah Pierre Dionis’in 1708 otopsi talimat kılavuzunda bahsedilenle aynı olduğunun altını çizdi.
Nadir Bir Aile Uygulaması
Çalışma, uzun vadeli ailesel mumyalama uygulamalarının son derece nadir olduğuna dikkat çekerek, bulgunun benzersizliğini vurguladı. Süreç, hem çocuklar hem de yetişkinler de dahil olmak üzere nesiller boyunca tutarlı bir şekilde uygulandı ve bu da Caumont ailesi içindeki kültürel önemini ortaya koydu. Zenginlikleri ve sosyal statüleri uygulamanın sürdürülmesinde muhtemel faktörlerdi.
Bulguların Önemi
Geçmişi 16. yüzyılın sonlarına kadar uzanan mezar odası, Erken Modern Fransa’nın ölüm sonrası ritüellerine benzeri görülmemiş bir bakış sağladı. Araştırma, Erken Modern Fransa’daki ölüm sonrası uygulamalara benzersiz bir bakış açısı sağlayarak, aristokrat çevrelerde mumyalamanın kültürel ve sosyal önemine ışık tutuyor.
Bilimsel Raporlarda bildirildiği gibi, bulgular dönemin cenaze törenleri geleneklerine dair benzeri görülmemiş bir anlayışa işaret ediyor.