Nature’da yayınlanan bir çalışma, dinozorların Dünya’ya hakim olmaya başladığı dönemde çevreye yeni bakış açıları sağladı. Fosilleşmiş dışkı veya koprolit örnekleri üzerinde gerçekleştirilen analiz, sindirilmemiş yiyecek, bitki ve av kalıntılarını ortaya çıkardı ve dinozorların yaklaşık 200 milyon yıl önceki beslenme alışkanlıklarına ve ekolojik rolüne dair kanıtlar sunuyor. Bulgular, Geç Triyas döneminde dinozorların evrimsel yükselişini anlamada 30 milyon yıllık bir boşluğu ele alıyor.
Koprolit Analizinden Önemli Keşifler
araştırma 25 yıl boyunca toplanan materyallerle süper kıta Pangea’nın kuzey bölgelerine odaklandı. Koprolitlerin iç yapılarını incelemek ve iyi korunmuş balık, böcek ve daha büyük av kalıntılarını ortaya çıkarmak için gelişmiş görüntüleme teknikleri kullanıldı. Özellikle, yırtıcı hayvanlar tarafından tüketilen ve sindirilerek tuzlara ve iliğe dönüştürülen kemiklere dair kanıtlar bulundu; bu, günümüzde sırtlan gibi türlerde gözlemlenen davranışları yansıtıyor.
Erken dönem sauropodlar gibi otçul dinozorlara ait koprolitlerin ağaç eğrelti otları ve diğer bitkileri içerdiği bulundu. Bu numunelerde kömürün keşfi araştırmacıların ilgisini çekti; bu dinozorların bunu belirli eğrelti otlarında bulunan toksinleri nötralize etmek için yuttuğunu öne sürdü.
Bir Hayatta Kalma Mekanizması Olarak Adaptasyon
Araştırmada, bu ilk dinozorların beslenme çeşitliliğinin onların evrimsel başarısında önemli bir faktör olduğu vurgulandı. Araştırmanın ortak yazarı Grzegorz Niedźwiedzki, yaptığı açıklamada bitki tüketimi yoluyla değişen ortamlara uyum sağlama yeteneğinin hayatta kalmaları için çok önemli olduğunu söyledi. Bulgulara göre, bu otçul dinozorların taze bitki sürgünlerini tercih etmeleri, Geç Triyas dönemindeki çevresel değişimlere dayanmalarını sağladı.
Çalışma, beslenme ve davranışlardaki uyum yeteneğinin, dinozorların iklimsel zorluklara rağmen gelişmesine nasıl olanak tanıdığını ve gezegen üzerindeki hakimiyetlerinin yolunu açtığının anlaşılmasına katkıda bulunuyor.