Geçen hafta, Curtin Üniversitesi’nin Binar Uzay Programına ait üç küçük Avustralya uydusu Dünya atmosferine yeniden girdi ve beklenenden çok daha erken yanarak değerli araştırma fırsatlarını ortadan kaldırdı. Altı aylık bir başlangıç ömrüyle fırlatılan ve Binar-2, Binar-3 ve Binar-4 olarak adlandırılan bu CubeSat’lar, alçak Dünya yörüngesinde (LEO) yalnızca iki ay dayanabildi; bu durum, uyduları zorlayan yoğun güneş aktivitesine atfediliyor. Son yıllardaki operasyonlar.
Güneş Aktivitesindeki Artışlar, Tahminlere meydan okuyor
Canlı Bilime göre raporgüneş aktivitesi son zamanlarda tahminleri aştı ve Güneş Döngüsü 25 olarak bilinen mevcut güneş döngüsü için beklenenden bir buçuk kat daha yüksek seviyelere ulaştı. Güneş patlamaları, güneş lekeleri ve güneş rüzgârındaki artışla işaretlenen bu dalgalanmanın nedeni Güneş’in manyetik alanındaki dalgalanmalar, kutupları yaklaşık olarak her 11 yılda bir tersine çevirir. Güneş döngüleri haritalanırken, güneş enerjisiyle hava tahmini henüz başlangıç aşamasında olduğundan kesin tahminler yapmak zordur.
Uzay havasının Dünya üzerindeki etkileri önemli olmuştur. Ekvatora yakın bölgelerde yoğun kutup ışıkları gözlendi ve artan güneş rüzgarı iyonlaştırıcı radyasyonu artırarak astronotlar ve yüksek irtifa uçuşları için ek tehlikeler oluşturdu. LEO’daki uydular, özellikle de Binar CubeSats gibi iticileri veya yükseklik ayarlama sistemleri olmayanlar, artan güneş aktivitesi dönemlerinde yörünge bozulmalarını hızlandıran sürekli bir sürüklenmeyle karşı karşıyadır.
Uydu Görevleri Üzerindeki Etki
Binar CubeSats’ın erken sona ermesi, uydu operasyonlarını desteklemek için gelişmiş uzay hava durumu tahminlerine olan ihtiyacın altını çiziyor. CubeSats, Curtin’in programındakiler gibi, üniversiteler tarafından araştırma için sıklıkla kullanılıyor ve genellikle uzay havasının neden olduğu artan atmosferik sürtünmeyi önleme yeteneğinden yoksun. Aniden yeniden girişleri, güneş enerjisinin zirve yaptığı zamanlarda uyduların karşılaştığı riskleri gösteriyor.
Güneş enerjisi aktivitesinin azalmasının beklendiği 2026 yılının sonlarına doğru fırlatılması planlanan başka Binar görevleri de halihazırda geliştirilme aşamasındadır. 2030 yılına kadar solar minimum koşulları yaklaşırken, yeni nesil CubeSat’lar daha istikrarlı bir uzay ortamında çalışabilir ve bu da daha uzun süreli araştırma çabalarına olanak sağlayabilir.