Şu İskoç aksanını bir kenara bıraksan iyi olur dostum: Bir araştırma ekibi, kuzey Birleşik Krallık ve İrlanda’daki insanların özellikle numara yaptığını anlamada çok iyi olduklarını buldu.
Araştırma, Birleşik Krallık ve İrlanda’dan yaklaşık 1000 katılımcıyla anket yaptı ve İrlanda, Kuzey İrlanda, İskoçya ve kuzeydoğu İngiltere’den bireylerin taklit edilen yerel aksanları belirlemede daha güneydeki katılımcılara göre daha iyi olduğunu buldu. Ekibin araştırması şu şekilde: yayınlandı bugün Evrimsel İnsan Bilimleri. Yeni makale yalnızca İngiltere ve İrlanda’daki insanlara odaklanıyordu, ancak bu, Kuzey Amerika’daki bizler için bu berbat aksanları deneme konusunda adil bir uyarı.
Cambridge Üniversitesi’nden bir araştırmacı ve bu kitabın ilgili yazarı Jonathan Goodman şöyle konuştu: “İlk olarak, gruplardaki insanların, birisinin herhangi bir aksanda taklit yaptığını tespit etmede ortalamadan daha iyi olduklarını gördük (Birleşik Krallık ve İrlanda’da değerlendirdiğimiz yedi aksanda). gazete, Gizmodo’ya gönderilen bir e-postada. “İkincisi, anadili İngilizce olan bazı grupların, birisinin kendi aksanını taklit ettiğini tespit etme konusunda diğerlerinden daha iyi olduğunu gördük.”
Ekip, konuşmacıları kuzeydoğu İngiltere, Belfast, Dublin, Bristol, Glasgow, Essex ve standart İngiliz İngilizcesi aksanlarını kullanarak kaydetti. Katılımcılardan, “Kaz ayağıyla sert bir şekilde tekmeledi”, “Jenny ona ağırlığıyla yüzleşmesini söyledi”, “Kit odanın öbür ucuna doğru yürüdü”, “Bu iki pişmiş yemeği kaldır” gibi birkaç test cümlesi söyleyerek kendilerini kaydetmeleri istendi. poşet çay” ve “Banyo yapmanın onu mutlu edeceğini düşündü.” Cümleler, konuşmacının aksanının gerçek mi yoksa sahte mi olduğunu ‘anlayan’ özel sözcükler içerir.
Goodman, “Belirli kelimelerin telaffuzundaki vurguya özgü fonemik farklılıkları ortaya çıkaran cümleler geliştirmek için Cambridge’deki fonetik laboratuvarıyla birlikte çalıştık” dedi. “Örneğin, bazı insanlar için ‘banyo’ kelimesi ‘yol’ ile kafiyeli oluyor; diğerleri için ‘güve’ ile. Bu farklılıklar, Birleşik Krallık ve İrlanda’daki bölgelerle bağlantılı, aksanlara özgü sinyaller diyebileceğimiz şeyleri oluşturuyor.”
Katılımcıların kayıtları diğer katılımcılara 2 ila 3 saniyelik klipler halinde oynatıldı. Ekip, Belfast’tan gelen katılımcıların sahte aksanları belirlemede en iyiler olduğunu, kuzeydoğu İngiltere ve Dublin’deki yerel halkın ise ikinci ve üçüncü en iyiler olduğunu buldu. Essex, Bristol ve Londra’dan gelen dinleyiciler en az doğru olanlardı.
Ekip makalede şöyle yazdı: “Bu anlatı hem Belfast, Glasgow ve Dublin gibi gruplar arası gerilimin yüksek olduğu yerlerden gelen konuşmacılar arasında taklit tespitinin daha iyi olacağını öngörüyor hem de Essex gibi bir bölgenin neden taklit tespitinin nispeten zayıf olabileceğini açıklıyor.” “Özellikle Essex aksanını konuşanlar son 25 yılda Londra’dan bu bölgeye taşındı; bu, Belfast, Glasgow ve Dublin’de yaşayan ve aksanları yüzyıllar süren kültürel gerilim ve şiddet sonucunda gelişen konuşmacılarla güçlü bir tezat oluşturuyor.”
Bu madalyonun bir yüzü. Makalede ekibin öne sürdüğü diğer taraf ise, Londra ve Bristol’deki insanların, günlük hayatta daha çeşitli aksanlarla çevrelenmiş olmaları nedeniyle belirli aksanlara daha az uyum sağlayabilmeleridir.
Araştırma, BMJ Vaka Raporlarında yayınlanan araştırmaya göre, geçen yıl açıklanan, metastatik prostat kanserinden muzdarip bir adamın “İrlanda geçmişi olmamasına rağmen kontrol edilemeyen bir ‘İrlanda aksanı’ aksanı” geliştirdiği şaşırtıcı bir tıbbi vakayı akla getiriyor. Ekip, adamın, dinleyicilerin kişinin konuşmasındaki değişiklikleri aksan olarak algılamasına neden olan gerçek bir durum olan yabancı aksan sendromundan muzdarip olduğu sonucuna vardı. Bu çalışma İrlanda aksanının ne kadar ikna edici olduğunu göstermiyordu.
Son araştırma yalnızca İngiltere ve İrlanda’dan katılımcılarla anket yaptı, ancak Amerikalılar – düzgün bir İngiliz veya İrlanda aksanı kullanıyormuşuz gibi davranmayalım bile. Bence hepimiz denemesek daha iyi olur.