Gören herkes kafir bu hafta sonu muhtemelen bunu atlatamadı. Hugh Grant, tüyler ürpertici Bay Reed rolünde, bir çift Mormon misyonerini inançlarını test etmek için bir yolculuğa çıkarmak hem büyüleyici hem de duygulandırıcı. Neredeyse ne olduğuna ve filmin oraya nasıl ulaştığına dair daha derin bir tartışma gerektiriyor. Mecbur kaldığımız için mutluyuz.
Son zamanlarda io9, yazarları ve yönetmenleriyle konuştu. kafirScott Beck ve Bryan Woods. Filmin gelişimini, etkilerini ve franchise’larını görmenin nasıl bir şey olduğunu okumak için buraya tıklayabilirsiniz. Sessiz Bir Yer havaya uçurmak.
Ancak aşağıda bunların derinliklerine dalıyoruz kafir spoiler. Sonun çeşitli unsurlarını nasıl ve ne zaman bulduklarını konuşuyoruz. Unutulmazları tartışıyoruz Tekel sahne. Ve bunun nereye işaret ettiğini asla tahmin edemezsin Mormon Kitabı şaka geldi. Bunların hepsini ve daha fazlasını aşağıda okuyun.
Bu röportaj uzunluk ve netlik açısından düzenlendi.
Germain Lussier, io9: Filmle ilgili büyüleyici şeylerden biri de Bay Reed’in cevabı bildiğini göstermesi, değil mi? Cevabı onda var ve kontrol tek gerçek dindir. Ama merak ediyorum, siz bu cevabı ne zaman buldunuz? Daha önce miydi yoksa yazarken mi?
Bryan Woods: Filmin tamamının ana hatlarını çizip sonra yazmaya başlamıyoruz. Gittikçe özetliyoruz. Yani yazmaya başlamadan önce, sorduğunuz cevaba sahip olmayacaktık. Ancak yaklaşık 20 sayfaya geldiğimizde bu cevabı almış olacaktık. Karakterleri ve hikayeyi ayağa kaldırdığımızda, artık taslağımızı biraz gölgelemiş oluyoruz ve onunla nereye gitmek istediğimizi anlıyoruz. Kendimize şu soruyu soruyoruz: “Din hakkında ne hissediyoruz? Din bizim için ne ifade ediyor?”
Bu filmde bazı ilginç şeyler yapıyoruz ve bu bireysel şeylerin izleyicileri nasıl etkilediğini görmek bizim için gerçekten eğlenceli olacak. Kelimenin tam anlamıyla bekleyemeyiz. Çok heyecanlıyız. Prömiyerlerle bunun tadına zaten biraz varmıştık, ancak bu doruğa karşı koyma aracını kullanıyoruz. Reed’in bu büyük olayı ortaya çıkarmanın aracı, bilirsiniz. “Ne olacak? Ne olacak?” Peki film yapımcıları olarak biz de bu konuya eğiliyor muyuz? “Hayaletler mi? Canavarlar mı? O Şeytan mı?” Bütün bunları yapıyoruz. Ve sonra size -biraz kasıtlı olarak- bu hayal kırıklığı yaratan cevabı veriyoruz ki bu bizim için açıkça inançla ilgili duygularımızın bir metaforu ve her dinden bu harika cevapları nasıl istediğimiz ve şuna benzer bir soru: “Ama bunu yapın” gerçekten olmalarını istediğimiz büyülü şeyleri sağlıyorlar mı?” Film boyunca oynadığımız soru bu.
Buna mecbur olduğumuz için gittiğimizi kesinlikle biliyorduk. Her bir diyalog satırında hiçbir şeyi boşa harcamak istemiyoruz. Her şey bir tuzak. Daha sonra borcumuzu nasıl ödeyeceğimizi ve her küçük detayın nasıl geri döneceğini çözmeye çalışıyoruz. Bu filmde bizi gerçekten heyecanlandıran şeylerden biri de insanların filmi ikinci ve üçüncü kez izlemeleri; eğer tekrar görmek isterlerse, bunu kesinlikle anlıyoruz. Eğer “TED konuşmanızı bir kez gördüm, iyiyim” ise bunu tamamen anlıyoruz. Ancak eğer birileri yeterince merak ettiyse, ikinci ve üçüncü izlemenin ilkinden çok daha güçlü olduğunu düşünüyoruz. Nereye gittiğini öğrendikten sonra Reid’in tüm parçaları nasıl bir araya getirdiğini görebilirsiniz. Hatta insanların nereye gideceğini öğrendikten sonra sona ilişkin yorumlarının biraz değişebileceğini veya değişmeyebileceğini düşünüyoruz.
io9: Durumun böyle olabileceğini düşündüm ve şimdi kesinlikle tekrar görmek istiyorum. Sonun sormak istediğim başka bir yönü daha vardı ve bu da neredeyse Prestij bir grup tek kullanımlık insana sahip olma fikri. Bunu ne zaman ve nasıl aklına getirdin?
Orman: Bu komik bir karşılaştırma. dedin mi [Christopher Nolan’s] Prestij?
io9: Evet.
Orman: Çok komik. Aslında bunu hiç bu şekilde düşünmemiştik. Ama biz bu filmi seviyoruz, belki de bilinçaltıdır.
Scott Beck: Tekrar düşünüyorum, geriye dönüp geçmişini düşünmek zorunda kalsaydım, muhtemelen 20 sayfalık bir işaret gibiydi. Çünkü sanki 20 sayfamız varmış gibi hissediyorum ve sonra ikimiz arasında büyük bir konuşma geçtiğini hatırlıyorum. Reed’in Rahibe Paxton ve Rahibe Barnes’la olan ilişkisinden bahsediyoruz, sonra birdenbire cinsiyet dinamikleri meyvelerini veriyor. Ve sonra din tarihi boyunca toplumsal cinsiyet dinamikleri hakkında düşünmeye başladık – Hristiyan anlamında Havva’nın Adem’in kaburgasından çıkmasıyla başlayarak ve sonra birdenbire sonsuza kadar sürecek olan kilise örgütlerinin politikalarına geçiyorsunuz. Günümüzde hala bazı durumlarda, belirli dini kurumların organizasyon yapısına erkekler hakimdir. Ve şunu fark ediyorsunuz: “Ah, burada bir dereceye kadar kadın düşmanlığı var.” Bu, kontrol fikirlerine yol açtı ve kontrolün Reed için ne anlama geldiği ve bu geceki olayları nasıl başardığı – ve o andan itibaren anlatmayı umduğumuz hikaye açısından her şey bir şekilde odağa oturdu. Kafesteki kadınların olduğu odadayız.
io9: Ah, bu çok hoş. Elbette internette veya herhangi bir yerde Mormonlarla dalga geçen pek çok şey bulabilirsiniz, ancak filminizin Mormonlara karşı oldukça saygılı olduğunu düşünüyorum. Bir müzik hayranı olarak biraz düşmene sevindim [Trey Parker-Matt Stone] Mormon Kitabı başlangıca doğru şaka var. Siz sadece hayran mısınız? Arkasında herhangi bir düşünce var mıydı? Bunun oraya nasıl girdiğini söyle bana.
Orman: Gerçekten, biliyor musun? Bundan daha organik. Mormonları ve Mormon misyonerlerini tanımamızdan kaynaklanıyor. Ve bu gözlemlenen bir çizgiydi. Bir keresinde bir Mormon arkadaşımla tam anlamıyla arabada oturuyorduk ve onlar T hakkında konuşuyorlardı.o Mormon Kitabı [musical] ve içlerinden biri biraz üzgündü, şöyle dedi: “Ah, bizimle bir nevi dalga geçiyorlar.” Sonra diğer Mormon arkadaşımız şöyle dedi: “Evet ama biliyorsun, şarkılar oldukça komik.” Buna çok insani, zorlama bir tepki verdiler. Ve onların bu yolda ilerlemelerini izlemek ilginçti.
Diyaloglarımızın çoğu gerçek hayattan geliyor. Sürekli duyduğumuz rastgele şeyleri yazıyoruz. Reed’in “yaban mersini hastalığını” yanlış duyduğu filmdeki o an gibi. “Lou Gehrig hastalığı” diyor ve “Yabanmersini hastalığı mı?” diye soruyor. Bu aslında hayatımızda bir akşam yemeğinde yaşanan bir şeydi. Birisi büyükannesinin Lou Gehrig hastalığından vefat ettiğinden bahsediyordu ve sonra diğer adam şöyle dedi: “Yabanmersini hastalığı, bunu kim istemez ki?” Biz de “Aman Tanrım, çok komik, tuhaf, utanç verici bir an” gibiyiz. Biz de bir nevi gerçek anları topluyoruz, not ediyoruz ve filmlere koymaya çalışıyoruz.
io9: Bu masa oyunu karşılaştırması buradan mı geliyor? Çünkü daha önce araştırmadan bahsetmiştik ve bu Tekel sahne bambaşka bir seviyeye benziyor.
Beck: Her zaman anlamaya çalışıyoruz – eğer çok uzun süre dinlemesi kafa karıştırıcı ya da tartışmalı bir şekilde sıkıcı olan bir şeyden bahsediyorsak – yelpazenin karşı tarafında olan bir şeyle izleyiciyi nasıl canlandıracağınıza dair içgüdümüzdür ve erişilebilir mi? Ve özellikle şunun gibi bir filmin taşıyıcısı olarak düşünüyorum: kafir bu gerilim gerilim türünde, insanların sağa dönüş beklediği yerde sola dönmek istersiniz. Yani eğer bir şey daha da korkutucu hale geliyorsa ve biz bu türün geleneklerine göre oynuyorsak ve sonra aniden bir şeyi ortaya çıkarıyorsunuz demektir. Tekel masa oyunu, seyircinin beklediği şey bu değil. Kötü niyetli bir şey bekliyorsun. Ama umarım Reed’in bahsettiği gibi alt akıntı Tekel “Ama bu odada neler oluyor? Buradan nasıl çıkacağım?” sürekli susarken.
Ve bence sevdiğimiz paralellik Tekel bunun bir yinelemesi olduğu mu Ev Sahibinin Oyunu. Kitle kültürü açısından belli bir dereceye kadar unutulan bu oyun. Ve yinelemelerin dereceleri var, ama aynı zamanda kadın düşmanlığının dinsel karşılaştırmasına giden derece de var ve bu adamın Elizabeth Magie’yi tamamen ezdiği fikri. Ev Sahibinin Oyunuve bu oyunun kontrolünü ele geçirdi. Ve şimdi bildiğimiz tek şey bu. İnsanların %99’unun sadece bildiği gibi Tekel ve ilginç bir şey var [about] bunun kökenlerini ve dinin nereden kaynaklandığını ortaya çıkarmak.
io9: Evet, harikaydı. Onu sevdim. Ayrıca Bay Reed için ne kadar geçmiş hikaye uydurduğunuzu da merak ediyorum. Aklında olduğu gibi, bunu daha önce yaptı mı? Bana bundan biraz bahset ve bunun önemli olup olmadığını da söyle.
Orman: Bu, izleyicinin filmi izleme deneyiminin tamamı için önemli değil, ancak film yapımcıları olarak bizim için önemli ve açıkçası Reed’in bir otobiyografisini yazan Hugh Grant için de kesinlikle önemli. Demek istediğim, geniş vuruşlar hakkında çok konuştuk. Sanki Bay Reed muhtemelen onun adı değilmiş gibi. Muhtemelen yaşadığı ev bu olmayabilir. Evin dinamiklerinden, yapısından, eğer soruşturma tehdidi altında olursa evin bazı yerlerinin çökerek onu nasıl koruyabileceğinden bahsettik. Bunu mümkün olduğu kadar uzun süre devam ettirmek için Reed’in yapabileceği her şeyi basınç testine tabi tutmamız gerekiyordu.
Ama Bay Reed hakkında bilmeniz gereken en önemli şey ki bu, film boyunca olup biten her şeyi anlamanın anahtarıdır, onun tüm hayatını tek gerçek dinin ne olduğunu bulmaya çalışarak geçirmiş biri olmasıdır. —ve sonunda bu gece kanıtlamaya çalıştığı bir teoriye ulaştı, değil mi? Dinin kontrolle ilgili olduğuna dair bir hipotezi var ve bu hipotezi test ediyor. Hugh’la çok konuştuğumuz bir diğer konu da Reed’in bir tür karar ağaçlarına sahip olması. Bu gece işler milyonlarca farklı şekilde gidebilir ve bunların her birine hazırlıklı olması gerekir. Onun teorisi, fikirlerini ve düşüncelerini kullanarak geceyi kontrol edebilmesi ve L. Ron Hubbard gibi bir dini liderin ya da bunu yapabilecek herhangi birinin olması gibi. Ancak işler her an kötüye gidebilir.
Ayrıca bu akşam iki genç kadınla oturup sohbet etme ihtimalinin %99 olduğu, biraz garipleşeceği ve sonra vedalaşacağı hakkında da çok konuştuk. giderlerdi ve hiçbir şey olmazdı. Barnes çok ilgi çekiciydi. O kadar iyi bir fikir tartışması partneriydi ki, bir nevi kendi işine daldı ve işin daha da ileri gitmesine izin verdi.
kafir şimdi sinemalarda.
Daha fazla io9 haberi mi istiyorsunuz? En yeni Marvel, Star Wars ve Star Trek yayınlarının ne zaman çıkacağını, DC Universe’ün film ve TV’de gelecekte neler olacağını ve Doctor Who’nun geleceği hakkında bilmeniz gereken her şeyi öğrenin.