Son araştırmalar, yağışların okyanusların atmosferden karbondioksit (CO₂) emme yeteneğini nasıl etkilediğine yeni bir ışık tutuyor; bu, bilim adamlarının okyanuslarımızın bir “karbon yutağı” olarak ne kadar iyi davrandığını değerlendirirken sıklıkla gözden kaçırdığı bir faktör. Bu son çalışma, yağışların okyanusun CO₂ alımını yüzde 5 ila yüzde 7 oranında artırabildiğini, bunun da her yıl okyanus tarafından fazladan 140 ila 190 milyon metrik ton CO₂’nin emildiği anlamına geldiğini ortaya koyuyor. Manoa’daki Hawaii Üniversitesi’nden okyanus bilimci David Ho tarafından yürütülen araştırma, onun neredeyse 30 yıl önce başladığı çalışmaya dayanıyor. Ho, o ilk günlerde yağmurun hava ve su arasındaki CO₂ transferini nasıl etkilediğini incelemek için iki çocuk havuzu kurdu. Son çalışması artık yağışların okyanus yüzeyindeki CO₂ seviyeleri üzerindeki etkisine ilişkin ilk küresel tahmini sağlıyor.
Geleneksel olarak bilim insanları, yüzeyin 5 ila 7 metre altından toplanan daha derin okyanus örneklerinde CO₂ ölçümüne odaklandılar. Bu ölçümler, yağmurun atmosferle gaz alışverişinin en yoğun olarak gerçekleştiği yüzey katmanı üzerindeki doğrudan etkisini gözden kaçırıyor.
Yağmur Okyanus Karbon Emilimini Nasıl Artırır?
çalışmak yağışın okyanus CO₂ emilimini arttırdığı üç ana yolu tanımlar: türbülans, seyrelme ve ıslak birikim. Birincisi, okyanus yüzeyine çarpan yağmur damlaları türbülans yaratıyor, bu da deniz suyu ile atmosfer arasındaki etkileşimi artırıyor. İkincisi, yağmur suyu tuzlu okyanus suyunu seyrelterek CO₂ konsantrasyon gradyanını değiştirir ve daha fazla CO₂’nin okyanusa taşınmasına yardımcı olur. Son olarak yağmur, düşerken atmosferdeki CO₂’yi taşıyabilir; ıslak çökelme adı verilen bu süreç, CO₂’yi doğrudan okyanusa biriktirir.
Sorbonne Üniversitesi’ndeki doktora çalışmalarının bir parçası olarak bu araştırmaya liderlik eden Laetitia Parc, bu etkiyi anlamanın önemini vurguluyor. Yağışın okyanus karbon emilimini nasıl etkilediğini ölçmek, okyanus ve atmosfer arasındaki karbon değişimini izleyen modellerin doğruluğunu artırabilir.
İklim Modellerine Yönelik Çıkarımlar
Ekip, yağışların yüzeydeki okyanus tuzluluğunu nasıl etkilediğini izlemek için bir model geliştirdi. Sıcak suyun daha fazla CO₂ emdiği tropik bölgelerde türbülans ve seyreltmenin önemli rol oynadığını buldular. Bu arada ıslak birikim, fırtına yolları ve Güney Okyanusu gibi yoğun yağış alan bölgelerde özellikle önemlidir.
Hamburg Üniversitesi’nden Yer bilimcisi Tatiana Ilyina, bu çalışmanın küresel karbon döngüsünün anlaşılmasına değerli bir katkı sağladığını belirtiyor. İklim değişikliğinin küresel yağış düzenlerini değiştirmesi beklendiğinden, yağmurun okyanus karbon emilimi üzerindeki etkisi de değişebilir ve bu durum iklim modelleri ve tahminleri açısından önemli sonuçlar doğurabilir.