Manoa’daki Hawaii Üniversitesi’nden bilim insanları, Satürn’ün en büyük uydusu Titan’ın yüzeyinde metan gazının buzun içinde sıkışıp kalmış olabileceğini keşfettiler.
Lauren Schurmeyer liderliğindeki bir araştırma ekibi, NASA verilerini analiz etti ve Titan’ın çarpma kraterlerinin beklenenden yüzlerce metre daha sığ olduğunu buldu. Bilim insanları, Titan’ın topografyasının, buzlu kabuğunun yalıtkan bir metan buz tabakasıyla kaplanması durumunda bir çarpışma sonrasında nasıl zayıflayabileceğini veya toparlanabileceğini bir bilgisayar modeli üzerinde test etti.
Bu modelleme yaklaşımını kullanarak araştırmacılar metan bileşiği kabuğunun kalınlığını 5-10 kilometre ile sınırlamayı başardılar. Schurmeyer, “Metan klatrat kabuğu Titan’ın içini ısıtıyor ve olağanüstü derecede hızlı topografik gevşemeye neden olarak kraterlerin Dünya’daki hızlı hareket eden sıcak buzullara benzer bir oranda sığlaşmasına yol açıyor” dedi.
Metan buz kabuğunun kalınlığına ilişkin bu tahmin önemlidir çünkü Titan’ın metan açısından zengin atmosferinin kökenini açıklayabilir ve araştırmacıların karbon döngüsünü anlamalarına yardımcı olabilir. Schurmeyer, “Titan, sera metanının nasıl ısındığını ve atmosferde nasıl dolaştığını incelemek için doğal bir laboratuvardır” dedi.
Titan’da gözlemlenen topoğrafya, bu yeni keşiflerin ışığında anlamlı hale geliyor. Metan klatrat buzlu kabuğunun kalınlığının sınırlandırılması, Titan’ın iç kısmının daha önce düşünüldüğü gibi soğuk ve hareketsiz olmaktan ziyade muhtemelen sıcak olduğunu gösteriyor.
“Metan kabuğu normal su buzundan daha güçlü ve daha iyi yalıtım özelliklerine sahip. Klatrat kabuk Titan’ın içini yalıtıyor, su buzu kabuğunu çok sıcak ve plastik hale getiriyor ve Titan’ın buz kabuğunun yavaş yavaş konveksiyona uğradığını veya konveksiyona uğradığını ima ediyor,” diye açıkladı Schurmeyer.
Titan’ın okyanusunda, kalın buzlu kabuğunun altında yaşam mevcutsa, o zaman herhangi bir yaşam belirtisinin (biyobelirteçlerin), gelecekteki görevlerde daha kolay erişilebileceği veya görülebileceği Titan’ın yüzeyine taşınması gerekecektir. Titan’ın buzlu “kabuğunun” sıcak ve konvektif olması durumunda bu daha olasıdır.
NASA’nın Dragonfly misyonunun Titan’a Temmuz 2028’de başlaması ve 2034’te varması planlanıyor. Bilim insanları bu uydunun ayrıntılı gözlemlerini yapabilecek ve Selk adlı krater de dahil olmak üzere buzlu yüzeyi daha fazla inceleyebilecek.