İster sinema, televizyon, stand-up gösterileri, ister interneti sarsan milyonlarca mem olsun, basmakalıp Hint ailesi her zaman alay konusu olmuştur. Anneler çok kontrolcü, yemekler kontrol edilemeyecek kadar baharatlı, sokağa çıkma yasakları can sıkıcı, mahremiyetin geçerliliğini yitirmiş, akademik mükemmellik nesiller boyunca akıp gidiyor ve yani… liste burada özetlenemeyecek kadar uzun. Ancak bunların bir kataloğunu istiyorsanız Prime Video tam da aradığınız şeyi bulabilir. En son dizisi The Pradeeps of Pittsburgh, Kızılderililerin sözde bağlı olduğu bu komik aile yasalarının dengesiz bir derlemesi ve aynı konuda 228 dakikalık utanmaz bir yorum sunuyor.
Programda ayrıca Hintli ailelerde mahremiyetle ilgili konuşmaların garip doğasına da değiniliyor.
Sekiz bölüm uzunluğundaki dizi, kendi deyimiyle fırsatlar ülkesi olan Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Pittsburgh’a taşınan tipik bir Hintli aile olan Pradeep’leri konu alıyor. Ailenin başında, herkesin bir SpaceX sözleşmesi için gezegenin dört bir yanına taşınmasını sağlayan iyimser mühendis baba Mahesh ve kuralların katı olduğu yeni ülkede tıp lisansını almakta zorlanan beyin cerrahı anne Sudha bulunuyor. Çocuklar arasında yeni kültüre uyum sağlama konusunda çaresiz kalan en büyük kız genç Bhanu; Bir sürü fobisi olan, içe dönük ve utangaç bir genç adam olan Kamal; ve dünyaya pembe gözlükleriyle bakan ve zorbalığa uğradığında bile pozitif kalan iyimser bir ortaokul öğrencisi olan Vinod.
Ancak bu sadece yabancı bir ülkeye alışmakta zorlanan Hintli bir ailenin hikayesi değil. Pradeep’ler aynı zamanda Hıristiyan komşularının dahil olduğu gizemli bir suçla ilgili devam eden soruşturmanın da baş şüphelileri arasında yer alıyor ve bu da programın ilerleyen bölümlerinde ortaya çıkıyor. Şu anda göçmenlik hizmetlerinin tarayıcısı altında olan aile, ciddi bir suç nedeniyle sorguya çekiliyor ve olası bir sınırdışı edilme riski ortaya çıkıyor.
Dizinin tamamı, sorumlu iki memurun bu çetin cevizleri itiraf etmeye zorlamaya çalıştığı bir dizi geri dönüş anlatısından oluşuyor. Pradeep’ler gruplar, üçlüler, çiftler ve hatta tecrit halinde karşı karşıya kalıyor, ancak kahverengi aile, renkli soruşturma taktikleri karşısında bırakın gözünü korkutmayı, bu kadar ilgisiz bile olamaz.
Dizi, karakterlerinin kayıtsızlığından ve her olaya karşı son derece farklı bakış açılarından yola çıkıyor. Sudha, arabalarının alevler içinde kalmadan önce ağır çekimde kaymasına neden olan bir kar fırtınasını hatırlasa da –– “Biz Kızılderililer hikayelerimize küçük bir masala eklemeyi severiz” diyerek abartmasını haklı çıkarırdı –– Mahesh aynı günü şöyle anlatırdı: hayatlarına yeni bir başlangıç getiren olumlu bir olay. Dalgalanan anlatılar, kendi çarpık versiyonlarına sahip olan komşulara da uzanıyor ve bu da kafa karışıklığını artırıyor.
Bir sonraki kişi tamamen zıt bir versiyonla ortaya çıkana kadar her versiyon, aydınlatıcı gerçek gibi görünüyor. Hatta dizi bir noktada Hintli anneler ile dindar Hıristiyan anneler arasındaki mizahi benzerlikleri bile tasvir etmeye çalışıyor.
Bölümler kısa, net bir şekilde yazılmış ve zahmetsizce geçiş yapıyor. Genel ton hafif ve esprili kalıyor. Irkçılık gibi ciddi temalarla uğraşırken bile dizi hiçbir noktada ciddileşmiyor. Pradeeps of Pittsburgh, kahramanların henüz hayatın daha sert gerçekleriyle tanışmadığı akılsız bir lise draması gibi devam ediyor.
Ashwin’in karakteri, kendi ülkesindeki yetersiz beslenen meslektaşlarıyla tezat oluşturan ABD’li çöpçülerin rahat yaşamlarından etkileniyor
Bununla birlikte dizi, aşırı kullanılan bir dizi stereotip ve belirli insanları rahatsız edebilecek tartışmalı diyaloglar ve analojilerle birlikte geliyor. Örneğin bir sahnede Bhanu, Hindistan’ı “ishalli bir süper model” olarak tanımlıyor. Açıklaması? Ülke güzel bir görünüme sahip ancak toplumsal kısıtlamalar ve sokağa çıkma yasakları nedeniyle genç kızlara pek bir şey sunmuyor. Başka bir sahnede engelli beyaz bir çocuğun 500 rupilik banknotla dalga geçtiğini ve Gandhi’ye anoreksik Charlie Brown dediğini görüyoruz. Ayrıca utangaç bir Hintli çocuğun ineğin memesini fırçaladıktan sonra uyarıldığına dair referanslar da var. Dizinin Hindistan’da agresif bir şekilde duyurulmamasına şaşmamalı.
Biraz zararsız bir mizahın zararı olmasa da, bir dizi dünya çapında gösterime girdiğinde, temsili bir dereceye kadar dengeleme sorumluluğunu da beraberinde getiriyor. Her ne kadar sadece ülkenin başarılarını içeren tek renkli bir tablo ya da ülkeyi gezegendeki en büyük ülke olarak resmeden tekil vatansever bir anlatıyı tam olarak talep etmesem de –– bunu son derece yetenekli politikacılarımıza bırakalım –– biraz daha fazla hassasiyet olabilirdi uzun bir yol. Sanat ve sinemanın izleyicinin bakış açısını etkilemesi tartışmasını derinleştirmek istemiyorum ama Hindistan’ı hiç ziyaret etmemiş izleyiciler için bu temsiller belli bir anlatı oluşturabilir. Söz konusu ülkede yaşayan biri olarak sizi temin ederim ki, sırf bir tabak yemek için dışarı çıkıp ışıltılı sari ve şervanilerle hazırlanmıyoruz. PanipuriPradeep’lerin sizi inandırmış olabileceği gibi.
Pradeeps of Pittsburgh, bu yanlış bilgilendirilmiş tasviri tercih eden ilk Amerikan dizisi değil. Belki de zamanının en popüler sitcom’larından biri olan The Big Bang Theory, Hintlilerle ilgili bazı zararlı stereotiplere de başvurdu. Dizinin ana karakterlerinden biri olan Raj, kadınlarla konuşamıyordu, masrafları için babasına güveniyordu ve kız kardeşinin aşk hayatını kontrol etmeye çalışıyordu; eylemlerini, kadınları onun malı olarak ilan eden eski kutsal yazılarla meşrulaştırıyordu. baba veya erkek kardeş. Bütün bunlar yetenekli bir astrofizikçi ve bilim adamı olmasına rağmen. Geçen yüzyıldaki bu basmakalıp temsilleri ait oldukları yere bırakıp daha gerçekçi bir tasviri tercih etmenin zamanı geldi.
Ancak The Pradeeps of Pittsburgh, ABD’deki Hint diasporasının tanıdık sorunları hakkında neşeli bir komedi olarak işliyor; başka bir şey değil. Dizi seks, din, ebeveynlik ve kahverengi olan her şeyle ilgili beyin çürüten ve yüzeysel şakalarla dolu ve bazı stereotipler mantık ötesinde abartılırken, Hintli izleyiciler kolayca bağ kurulabilecek anları bulacak. Ancak kolayca kırılıyorsanız veya kendinizi sık sık Twitter’da yabancılarla hararetli tartışmalara girerken buluyorsanız (evet, buna artık X dendiğini biliyoruz) ve iptal kültürüne karşı büyük bir ilginiz varsa, muhtemelen bunu atlamalısınız. Demek ki milletimi çok seviyorum. Lütfen bu diziyi önerdiğim için beni iptal etmeyin.
Değerlendirme: 6/10