Anime İncelemesi: Make Heroine ga Oosugiru

Bu da hayattan kesitler içeren başka bir aşk hikayesi, bu yüzden elbette bunu kaçırmayacaktım. İlk başta Make Heroine ga Oosugiru’nun özeti! “harem” diye bağırdı; ancak daha yakından incelendiğinde bu açıdan biraz farklı olduğu görüldü. Bu gösteri farklı olduğunu kanıtlayacak mı?

Haydi yuvarlanalım!

Hikaye

Kazuhiko Nukumizu arka planda kalmayı ve günlük hayatına devam etmeyi tercih eden biri. Bir gün bir kafede yemek yerken sınıf arkadaşı Anna Yanami ile onun sözde erkek arkadaşının Karen adında başka bir kızla çıkacağı hakkında konuştuklarını görür ve kulak misafiri olur. Anna sonunda ona gitmesini söyler… o da öyle yapar. O gittikten sonra umutsuzca ondan son bir öpücük almak istiyor ve sodasını pipetinden içiyor… ta ki Kazuhiko ona bakarken yakalanıncaya kadar. Adam oyunu oynamaya çalışıyor ama kadın masasına gidiyor, bir sürü yemek sipariş ediyor, saçma sapan bağırıp çağırıyor ve hepsinin parasını ona ödetiyor.

Okulda yemeğin parasını geri almak istiyor ama Anna’nın hiç parası yok. Bunun yerine, borcunun toplamına ulaşana kadar ona bento yaparak borcunu ödemeyi teklif ediyor. Bento derken, ona konbiniden yiyecek almayı ya da dev bir kalıp pirinç vermeyi kastediyor. Bu arada, teknik olarak başlangıçta onunla asla çıkmamasına rağmen hala terk edilmekten şikayet ediyor.

Sonunda Kazuhiko, Anna’yı gerçekliğin sonunda yerleştiği okulun çatısında bulur. Orada, liseli çiftlerin nasıl dayanamadığını ve mezun olanların büyük olasılıkla ayrılacağını anlatıyor, bu da lise aşkının bir israf olduğu anlamına geliyor; ancak Anna’yla olan etkileşimlerinin ardından, ergenlik yıllarında lise aşkının denemek isteyebileceği bir şey olup olmadığını merak etmeye başlar.

Elbette, yakında romantizm hakkında düşünecek çok fazla zamanı olmayacağını, çünkü güneş altındaki her kızın yaslanabileceği omuz olmakla çok meşgul olacağını anlayacak! Lemon’un, hoşlandığı kişinin ulaşılmaz olduğunu öğrenmesiyle yaşadığı kalp kırıklığından Komari’nin her şeyini vermesine ve aşkını itiraf etmekte başarısız olmasına kadar, Nukumizu ebedi arkadaşlık bölgesinde sıkışıp kalan adama dönüşür. Bir de okulun edebiyat kulübüne katılmaya kararlı olduğu gerçeğini de hesaba katarsak… ya da daha doğrusu bunca zamandır bu kulübün bir parçası olduğunu hatırlamış ve unutmuş gibi. Bu, Komari’nin üyesi olduğu kulüple aynıdır ve işler çözülmeye başlar ve ipleri elinde tutmak onun görevidir!

Karakterler

Önce Nukumizu’dan bahsedelim. Yukarıda belirtildiği gibi, o sadece ilgi istemeyen bir çocuk ama bunu Anna’dan, Lemon’dan, Komari’den ve temelde herkesten fazlasıyla alıyor. Sadece gölgelere gömülmek istemesine rağmen, iyi bir kalbi var ve onlara yardım etmek istiyor, bu bir zahmete dönüşse ve sonunda pişman olsa bile. Buradaki ortak temalardan biri, bunlara dahil olmak zorunda kaldığına pişman olsa bile, çabalarının onu tatmin etmeye yetecek bir ödül duygusu hissetmesidir. Bir bakıma güçlü bir ana karakter çünkü bu kızlara kahramanca geliyor ama aynı zamanda biraz acınası da görünüyor. Mesela edebiyat kulübünde olduğunu nasıl unutursun? Ayrıca, Anna’ya seni yemek için kullandığında vızıldamasını söyleyecek omurgaya nasıl sahip olamazsın ama sen ona borcunu ödetmeye cesaret edebilirsin? Benim için biraz tuhaf bir durum ama olan bu. Zaten gösteri daha çok kızlarla ilgili ve Nukumizu destek kirişi görevi görürken orada burada komik bir yüz ifadesi sunuyor.

Artık Anna’mız var… Dizinin en sevmediğim karakteri. Üzgünüm ama o benim için fazla dışarıda. Saldırgandır, tsundere olmaya çalışır ama bunda çok başarısız olur ve duygusal anları çok duygusal görünmez çünkü sanki bunun çoğunu kendisi üstleniyormuş gibidir. Mesela neden bir başkasının standına oturup yemek sipariş edip sonra da parasını ona ödetmeye kalkışasınız ki? Kabul ediyorum, Nukumizu’ya borcunu ödemeyi deneyecek kadar nazikti ama bunu yiyecekle yaptı… bu da onun hâlâ parası olmadığı anlamına geliyor. Daha sonra sorunları konusunda ona yaslanacak, ancak yardım etmeye çalıştığında onu azarlayacak, hatta başkalarına yardım etmek için yaptığı eylemlerden dolayı onu azarlayacaktır. Daha sonra sanki onunla ilgileniyormuş gibi onunla dalga geçiyor ve ondan hiç hoşlanmadığını söylüyor. Hatta ondan arkadaşı olmasını istediğinde ona güldü ve bunun bir aşk itirafı olduğunu düşündüğünde neredeyse çıldırdı. Kalbini bu şekilde (yanlışlıkla) ezdikten sonra bile, hâlâ ona gelme, arkadaşça davranma ve onu yardım için kullanma küstahlığını gösteriyor. Evet, hayır. Bunlar benim için tehlike işaretleri ve bu tür insanları uzakta tutma eğilimindeyim, böylece Anna gibi biri asla bende yankı uyandırmaz ve bu dizide ondan nefret ettim.

Öte yandan Lemon bana daha çok yakındı. O küstah, çok erkeksi, kızların normalde söylemediği utanç verici şeyleri söylemekten korkmuyor ve çok sert bir görünüm sergiliyor; ancak o bir kızdır ve diğerleri gibi savunmasızdır ve bu nedenle, onun için gerçekten hissettiğiniz kalp kırıklığı anları yaşar. Anna’nın aksine, Nukumizu’nun çabalarını takdir ediyor gibi görünüyor ve ona teşekkür etmek için elinden geleni yapıyor. Bununla birlikte, ilgi alanları başka bir yerde olduğundan, bu da onun gönül yarasına yol açtığından, ona karşı bir şeyleri olmadığı oldukça açık. Bir karakter için eğlenceli olduğunu düşünmüştüm, ancak serinin başlarında sıcak çarpması nedeniyle soyunması ve “azgın” hale gelmesi biraz garipti… onun karakteri için bile.

Lemon’a olan hayranlığıma rağmen Komari benim için en iyi kız ödülünü kazandı. Şiddetli sosyal kaygısı var ve insanlarla konuşmakta çok zorlanıyor. Bu yüzden Shintaro’ya olan aşk itirafı girişimini çok daha etkili hale getirdi. Onun konumundaki birinin, sosyal kaygısı olmayan çoğumuzun bile yapamayacağı cesareti geliştirmesi, kutlamaya değer bir güç başarısıdır. Tabii daha sonra edebiyat kulübünün başkanlığını devralacak bir pozisyona gelir çünkü Shintaro ve kulübün iyiliği için bunu yapmak zorunda olduğunu hisseder. Korkularının üstesinden gelirken ve hayal kırıklığına uğrarken işini yapmak için bu kadar çabaladığını izlemek gerçekten yürek parçalayıcıydı. Komari’nin arkı gösterinin en iyisiydi. Sarılmak isteyeceğiniz ve asla bırakamayacağınız bir karakterdi! Sevimli. İlişkilendirilebilir. İnanılmaz. Bu gösteri yalnızca onunla ilgili olsaydı, Tokyo Dome dışında 5 üzerinden 7 yıldız olurdu.

Tabii Shintaro ve Edebiyat Kulübü Başkan Yardımcısı Koto gibi başka yan karakterlerimiz de var. Ayrıca Lemon’un Mitsuki’ye olan aşkını ve Lemon’un Chihaya’daki kalp kırıklığının nedenini de biliyoruz. Genel olarak çok fazla bir şey katmasalar da, öne çıktıkları anlar etkilidir ve ikinci plana atılan birçok yan karakterin aksine, etkiledikleri ana karakterlerle ilgili hikayelerinin tatmin edici bir sonuyla oraya gönderilirler. .

Ancak, bahsetmeye değer bir favori yan karakter seçmek zorunda kalsaydım, bu onur öğrenci konseyinden Yumeko’ya giderdi. Fısıltıya benzeyen bir tonda konuşuyor, çoğu zaman yarı ölü görünüyor ve koridorlarda bir zombi gibi ayaklarını sürüyerek yürüyor. O, olabildiğince ürpertici; ancak kendisi çok komik ve tüm dizideki en rastgele ve eğlenceli karakterlerden biri…

Ah, bir de okul hemşiresi Sayo var. Vay… sadece… vay… Eğer “cinsel gerilimi” bir karaktere dönüştürmek istersen Sayo’dan başkasına bakma. Reşit olmayan öğrencilerin yanında bu kadar müstehcen olmasına ve rapor edilmemesine nasıl izin veriliyor!? Belki ofisinin tavanındaki lekeyle bir ilgisi vardır?

Sanat ve Animasyon

Makoto Shinkai gösteriyi fark ettiğinde ve ne kadar iyi ve ilginç göründüğüne dair yorum yaptığında, A-1 Pictures’ın harekete geçtiğini ve işini yaptığını biliyorsunuz. Karakterler en iyi ihtimalle (okul üniformaları açısından) ortalama görünse de, genel görselleri her karakterin öne çıktığı noktada gerçekten benzersiz görünüyor. Özellikle Lemon ve Komari’nin tasarımlarını çok beğendim çünkü her biri kendi kişiliklerine mükemmel şekilde uyuyor. Ayrıca bir kızdaki bronzluk çizgilerini kim sevmez ki?

Anna’yı karakter olarak pek sevmesem de, saçında çok fazla uçuşma olduğunu düşünmeme rağmen tasarımı sevimliydi. Bunun gibi büyük saç stillerinin hayranı değilim ve çoğu zaman biraz dikkat dağıtıcıydı. Bunun tuhaf bir kusur olduğunu biliyorum ama baş karakterim Ashe Sawyer konusunda sanatçımla aynı konuşmayı yaptım. Her nasılsa saçları her resimde daha da hacim kazanıyordu ve bu beni rahatsız etmeye başlamıştı.

Animasyona gelince, burada gerçekten özel bir şey yok. Öte yandan, bu hayattan kesitlerden oluşan bir seri, bu yüzden bu dünyada var olmayan büyük ölçekli savaşlar için yüksek bütçeli CGI beklemezdim; ancak hiçbir şeyin yersiz görünmediği ve sizi dalmanın dışına çıkarmadığı kadar iyiydi.

Film müziği mi? Tekrar… hangi film müziği? Bu hayattan bir kesit. Ertesi gün işe ya da okula giderken kafanızda uğultu yapacak kadar uzun süre kalmayan arka plan gürültüsünden hoşlanıyorsanız, o zaman dışarı çıkın ve biraz ortam satın alın. Onun dışında açılış teması akılda kalıcıydı ama müzik zevkime göre biraz fazlaydı ve bitiş teması da işini yaptı. Tekrar ediyorum, bu hayattan bir kesit… Burada bir Sawano indirimi veya Yoko Kanno’nun bir başyapıtını alamayacaksınız.

Genel Düşünceler

Gösteri benim açımdan zorlu bir başlangıç ​​yaptı. İlk tepkimde buna bir BELKİ verdim ve ilk birkaç bölüm neredeyse nedenini kanıtladı; ancak bu programda bende izlemeye devam etme isteği uyandıran özel bir şey vardı… ve ben de öyle yaptım. Sonunda bu cevabı EVET olarak değiştiriyorum… dışarı çıkın ve Too Many Losing Heroines’ı izleyin! Bu bir romantik komedi olduğu için pek çok keyifli an var ama aynı zamanda ciddi, samimi anlar da var ve işte o zaman bu dizi gerçekten parlıyor. Komari başlı başına bu diziye bir göz atmaya değer ve erkeksi erkekleri seviyorsanız Lemon keyif alacağınız harika bir karakter. Her ne kadar Anna’dan hoşlanmasam da, gürültücü aptal tiplerden hoşlanan bir sürü insan olduğunu biliyorum, bu yüzden bunu ona çok iyi anlayacaksınız.

Ayrıca Nukumizu için de üzüldün çünkü o bu kızlara yardım etmek için ÇOK şey yapıyor ve karşılığında neredeyse hiçbir şey alamıyor. Hiçbirinin onunla çıkma ihtimali olmasa bile en azından ona bir kutlama falan yapın. Onu akşam yemeğine çıkarın, bir günlüğüne şımartın, takdir edildiğini hissetmesini sağlayacak BİR ŞEY yapın. Bunun yerine, onunla dalga geçiyorlar, yardım etmeye çalıştığında onunla dalga geçiyorlar ve hatta fikirler bulmaya çalıştığında ve bunların yeterince iyi olmadığını söylediğinde onu azarlıyorlar. Gerçekten yaptıkları tek şeyin ondan yararlanmak olduğu hissine kapılıyorsunuz ama bunu komedi uğruna yapıyorlar. Eğer bu Gimai Sekai gibi düz bir drama olsaydı durumların ne kadar farklı olacağını merak ediyorum. Komedi amaçlı olsa da işe yarıyor.

Gülme izi olmayan Big Bang Theory’ye benziyor. YouTube bunu. Güven bana. İzledikten sonra bakış açımı çok iyi anlayacaksınız.

Tüm karakter etkileşimlerini ve bireysel hikayelerinin birbiriyle nasıl bağlantılı olduğunu sevdim. Bir Ryohgo Narita hikayesi kadar derin ve karmaşık bir şekilde ortaya konmamış olsa da, yardımcı karakterlerin, ana karakterlerin hikayelerini etkileyen veya onlarla bağlantılı hikayeleri vardı ve bunların hepsi, sanki Nukumizu sanki her biri için bir tür kanalmış gibi doğrudan Nukumizu’ya akıyordu. bu serideki olay örgüsü. Yine de iyi yapıldı ve çok keyifli bir izleme sağladı, bu yüzden bu diziyi henüz izlemediyseniz, ilk birkaç bölümün acısını çekin ve diğer tarafta ödülün tadını çıkarın… bulduğu her durumda bir nevi Nukumizu gibi kendisi içeri.