Los Angeles’ta rakunlar tarafından yayılan nadir ancak potansiyel olarak ciddi bir parazit enfeksiyonu bulundu. Bu hafta, LA kamu sağlığı yetkilileri en az iki sakinin rakunlar tarafından istila edildiğini bildirdi Baylisascaris procyonisdaha açık bir şekilde rakun yuvarlak solucanı olarak bilinir. Solucanlar potansiyel olarak ciddi nörolojik ve göz hasarına neden olabilir.
Baylisascaris solucanlar genellikle tek bir büyük etobur konakçıya yapışır, ancak av olma eğiliminde olan diğer konakçıları enfekte edebilirler. İsimlerinin de ima ettiği gibi, rakunlar (Procyon lotosu) birincil konakçılarıdır B. procyonisSolucanlar bir rakunun bağırsağına ulaşacak, çiftleşecek ve yaratık tarafından dış dünyaya atılan yumurtalar bırakacak (neyse ki rakun için enfeksiyon genellikle onları hasta etmiyor). Yumurtalar daha sonra bulaşıcı larvalara dönüşecek (hâlâ koruyucu bir kabuğun içinde kapalı) ve bu iki ila dört hafta sürebilir.
Larvalar oradan genellikle başka bir rakun tarafından yutulur, olgunlaşır ve yeni bir yaşam döngüsüne başlar veya kemirgenler gibi küçük av hayvanları tarafından yenir. Küçük bir sapma bile solucanlar için mutlaka son değildir, çünkü hayvanın dokularına gömülen dayanıklı kistlere kendilerini sarabilirler; av daha sonra rakunlar tarafından yenirse solucanlar ortaya çıkabilir ve her zamanki gibi işlerine devam edebilirler. Ancak işler biraz daha karmaşık hale gelir insanlar veya evcil hayvanlarımız Bu solucanlar tarafından enfekte olma talihsizliğine uğrayanlar.
Çarşamba günü, Los Angeles İlçe Halk Sağlığı Departmanı duyuruldu iki insan vakasını araştırdığını B. procyonis ikisi de Los Angeles County’nin South Bay bölgesinde meydana gelen enfeksiyon. Yetkililer bu iki kurbanın durumu hakkında herhangi bir ayrıntı vermese de, bu enfeksiyonların ciddi bir sorun olabileceğini belirttiler.
Rakunlar solucanın birincil konakçıları olsa da, köpekler de bu rolü yeterince iyi oynayabilirler çünkü onlar da aşağıdakilerle enfekte olabilirler: B. procyonis larvalar ve yumurtalarını dünyaya geri bırakacak yetişkin solucanlara başarılı bir şekilde ev sahipliği yaparlar. Ancak insanlar (ve bu konuda kediler) solucan larvaları tarafından enfekte edildiğimizde onlar için tam bir çıkmaz sokaktır. Bizim için talihsiz olan, larvalar hala büyüyebilir ve bazen iç organlarımıza, gözlerimize veya beynimize göç ederek ciddi bir tahribata neden olabilir. Baylisascariasis’in insanlarda görülen vakaları nadirdir, ancak bu gerçekleştiğinde yaşamı tehdit edici olabilir. Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerine göre, toplamda sadece birkaç düzine vaka belgelenmiş ABD’de ise nörolojik hasara yol açan 23 bilinen vakadan 2018 itibariyle altısı hayatını kaybetti.
Batı ABD’deki rakunların büyük bir yüzdesinin B. procyonis (%82’ye kadarbazı tahminlere göre) ve bulaşıcı larvalar CDC’ye göre çevrede yıllarca hayatta kalabilir. Rakunların insanların yakınında yaşayarak geliştiği göz önüne alındığında, B. prokyonis küçük olsa bile kesinlikle her zaman mevcuttur. LA yetkilileri, daha küçük çocukların, gelişimsel engelli kişilerin ve pika (genellikle yiyecek olarak kabul edilmeyen şeyleri yiyen bir yeme bozukluğu) hastalarının, kirli parmaklarını, toprağı, nesneleri veya dışkılarını ağızlarına sokma olasılıkları daha yüksek olduğundan, bu enfeksiyonlara yakalanma riskinin daha yüksek olduğunu söylüyor. Ancak insanlar bu iğrenç solucanları kapma olasılıklarını düşürmek için sağduyulu önlemler alabilirler.
Los Angeles İlçe Sağlık Görevlisi Muntu Davis, “Sağlığımız çevremizdeki hayvanların sağlığıyla yakından bağlantılıdır” dedi. ifade Los Angeles İlçe Halk Sağlığı Departmanı tarafından yayımlandı. “Ellerinizi düzenli olarak yıkamak, vahşi hayvanlarla ve atıklarıyla doğrudan temastan kaçınmak, evcil hayvanları sağlıklı tutmak ve vahşi yaşamın evlerimizde veya mülklerimizde veya yanlarında barınmasını veya yaşamasını önlemek gibi basit önlemler mahallelerimizi ve ailelerimizi güvende ve sağlıklı tutmaya yardımcı olabilir.”