Hubble Uzay Teleskobu ve NASA’nın Mars Atmosferi ve Uçucu Evrim (MAVEN) görevinden yeni bir araştırma, Mars’ın Güneş’e en yakın olduğunda daha hızlı su kaybettiğini ortaya koyuyor. Bu mevsimsel değişimler, perihelion sırasında artan güneş ısısının Mars atmosferinden hidrojen atomlarının kaçışını hızlandırdığı gezegenin yörüngesine bağlıdır. Üç milyar yıldan fazla bir süre önce Mars sıcak ve su bakımından zengindi, ancak bugün suyunun çoğunu kaybetti ve kuru, ıssız bir dünyaya dönüştü.
Su Kaybında Mevsimsel Etkiler
Binaen Boston Üniversitesi’nden John Clarke’a göre Mars, suyu iki ana yolla kaybeder: yerin donması veya atomlara ayrılıp uzaya kaçması. Gezegen hala yeraltı rezervuarlarında ve buzullarında bir miktar su tutar, ancak bunun çoğu zamanla kaybolmuştur. Mars yazı sırasında, su buharı üst atmosfere yükselir ve burada güneş radyasyonu su moleküllerini parçalar. Daha sonra hidrojen atomları güneş rüzgarı tarafından taşınarak uzaya kaçar.
Hubble ve MAVEN’in Yeni Gözlemleri
Hubble ve MAVEN hidrojen kaçış oranının Mars’ın Güneş’e en yakın olduğu perihelion sırasında en yüksek olduğunu göstermiştir. Bu süre zarfında, toz fırtınaları atmosferi ısıtarak su kaybını hızlandırır. MAVEN’in verileri, hidrojen kaçış oranlarının perihelionda gezegenin Güneş’e en uzak noktası olan apheliondan 10 ila 100 kat daha yüksek olduğunu ortaya koymaktadır. Aletler, Mars’ın tarihi boyunca yüzlerce kilometre derinliğe kadar küresel bir okyanus oluşturacak kadar su kaybettiğini tespit etmiştir.
Mars’taki su kaybına ilişkin bu yeni anlayış, gezegenin evrimi ve geçmiş yaşam potansiyeli konusunda önemli bilgiler sağlıyor.