Gazeteciler tarafından gazeteciler için yazılan teknoloji fuarlarıyla ilgili makalelerden nefret ediyorum. “IFA veya MWC neden eskisi gibi değil?” falan filan. Merak etmeyin bu yazımda bu konulara girmeyeceğim. Ancak Berlin’deki IFA 2024 salonlarında terleyerek geçirdiğim üç gün boyunca müthiş bir hüsrana uğradım.
“Burada ne işim var?” ya da daha doğru bir ifadeyle “Ben burada olmasaydım, burada olmasam katma değerden daha fazla katma değer sağlayacak ne yapıyorum?”. Bu soru tüm fuar boyunca aklımdaydı. Çünkü IFA’daki işim stand stand gezmek, ilginç ürünleri test etmek ve onlar hakkında rapor sunmak.
Ancak günümüzde sadece konuşmak artık yeterli olmuyor. Şu ya da bu ürünün var olduğunu bilmek için, hiçbir şöhreti olmayan, tanınmamış bir gazeteci olan bana ihtiyacınız yok. O kadar çok bilgi ve haber kaynağınız var ki, artık sadece bir şeyi konuşmak yetmiyor. Göstermek zorundasın.
Uygulamalı veya inceleme yazdığımda her zaman size ne gösterebileceğimi düşünürüm. Buradaki fikir, sanki oradaymışsınız gibi benim deneyimimi dolaylı olarak yaşamanızdır. Eğer somut örneklerle desteklemezsem insanlar benim ruh halime veya fikirlerime gülüyorlar. Bir video, bir fotoğraf, kısacası beş paragraflık zavallı bir metinden çok daha anlamlı bir şey yazabilirim.
Üreticiler suçlu
IFA’da kalışımla ilgili yazmadığım en az üç makale var. Bunun temel nedeni bu makalelerin size ne getireceğini bilmememdi. Aynı sonucu elde etmek için bir basın bültenini kopyalayıp yapıştırabilirdim. Çoğu zaman üreticilerin mevcut durumdan tamamen memnun oldukları hissine kapılıyorum.
Ana ilgi alanınız ürün satmaktır. Bunları sana satmak için. Bu ürünleri satabilmek için bunları konuşmaları gerekiyor. Üretici, bunu resimsiz, hiçbir şey olmadan 300 kelimelik bir haberde mi yoksa grafikler, tablolar, resim galerileri, ekran görüntüleri ve videolarla 2000 kelimelik bir testte mi yazdığımı umursamıyor.
Sorun da bu. Bir ürünü veya teknolojiyi pek çok kez test ettim ancak deneyimimi doğru şekilde yansıtacak bir yol bulamadım. Üreticiler ve onların iletişim ekipleri, içerik oluşturucuların nasıl içerik oluşturabileceği konusunda yeterince düşünmüyor.
Size Auracast teknolojisini kablosuz kulaklıkla denediğim oturumu anlatsam 10 saniye okuduktan sonra yazıyı kapatırsınız. Ve bu doğru olurdu. Bir liderin peşinde 15 dakika boyunca bir odanın içinde dolaştım. Bu çok güzeldi. Kulaklıklarım birden fazla ses akışına sezgisel olarak bağlanabildi.
Hatta küçük yapımlarımız bile oldu. Bir gişeye yaklaşırken kulaklıklarım aracılığıyla uçuşumla ilgili anonsları duyduğum bir havaalanı sahnesi. Bu çok ilginçti. Benim için ilginç.
Hiçbir zaman duyduklarımı kaydetme fırsatım olmadı. Çekim yapmayı denedim ama pek işe yaramadı. Basın sorumlusuna makalemi zenginleştirecek herhangi bir görsel/video kaynağı olup olmadığını sordum. Nada. Bu çok utanç verici. Deneyim gerçekten ilginçti. Peki basit bir yazılı rapor sizde de aynı ilgiyi uyandırır mıydı? Bundan şüpheliyim.
Herkesin 22.000’e sahip olmadığının farkındayım.m2 Samsung gibi geniş bir IFA alanına sahip olabilir. Ancak gazetecilere ürüne dokunma, onunla oynama, güzel fotoğraflar çekme ve video çekme fırsatı vermek çok maliyetli değil.
Gazeteciler suçlu
Ama kendi sorumluluğumu almamak çok kolay olurdu. Ben içerik yaratıcısıyım. İçerik iyi değilse bu benim hatamdır.
Ve bunun mesleğimize bakış açımızla ilgili bir sorun olduğunu düşünüyorum. Ben bir gazeteciyim. Ama herkes gazeteci olabilir. Benim yaptığımı herkes yapabilir. Sizinle benim aramdaki tek gerçek fark, test ettiğim ürünleri satın almak zorunda olmamam ve sizin hariç tutulduğunuz etkinliklere erişimimin olması.
Ancak bu ayrım bile, kendi platformlarını oluşturan etkileyicilerin yükselişiyle bulanıklaşıyor. Fildişi kulemize tünediğimizi hayal etmekten vazgeçmeliyiz. Sizden iki gün önce IFA’ya ulaşmış olmam ve orada gördüklerimi anlatmış olmam artık yeterli değil.
İçerik bu değil. Sözümün yeterli değeri yok. Sana sadece bazı şeyleri anlatmak zorunda değilim. Bunu senin için somut hale getirmem gerekiyor. Size bir ürünün neye benzediğini göstermem gerekiyor. Nasıl çalışıyor?
Ama bu aynı zamanda çok kolay olurdu. Medyanın algılama biçimini değiştirmesi ve dolayısıyla IFA gibi olayları ele alması gerektiğine inanıyorum.
Gamescom ile ilgili önceki bir makalede meslektaşım Dustin çok ilginç bir bakış açısı sunmuştu. Ona göre Gamescom’un amacı yeni oyunlar keşfetmek veya en son oyun haberlerini almak değil. Video oyunu hayranlarının bir araya gelip tutkularını paylaştığı bir topluluk fuarıdır.
Yani IFA’nın bir B2B etkinliği, profesyonellerin ağ kurabileceği bir toplantı vb. olduğunu söyleyebilirsiniz. Ancak o zaman IFA’yı teknoloji hayranları için büyük bir etkinlik olarak görmeyi bırakmalısınız! IFA’nın tek amacı teknoloji profesyonelleri arasında ağ kurmaksa bunu size anlatmanın bir anlamı yok.
Bunun hakkında ne düşünüyorsun? IFA 2024’ü nextpit’te veya başka bir yerde takip ettiniz mi? İçeriğim üzerinde uyguladığım özeleştiride kendinizi tanıyor musunuz? Bu tür olaylara ilişkin haberciliğin nasıl daha ilginç hale getirilebileceğine dair önerileriniz var mı?