NASA’nın Parker Solar Probe ve ESA’nın Solar Orbiter görevleri, güneşten farklı mesafelerde akan aynı plazma akımını ölçtü. Parker, koronanın kenarına yakın (“Alfvén yüzeyi”) bol miktarda manyetik dalga ölçtü, Venüs’ün yörüngesinin ötesinde bulunan Solar Orbiter ise dalgaların kaybolduğunu ve enerjilerinin plazmayı ısıtmak ve hızlandırmak için kullanıldığını gözlemledi. Kaynak: Yeimy Rivera ve Samuel Badman. Güneş görüntü verileri NASA’nın Solar Dynamics Observatory’sinden gelmektedir. Görüntüler, açık kaynaklı python yazılımı SunPy (https://sunpy.org/) ile oluşturulmuştur.

Uluslararası bir astrofizikçi ekibi, NASA’nın Parker Güneş Sondası ve ESA Güneş Yörünge Aracı’ndan alınan verileri inceleyerek, Alfvén dalgalarının güneş rüzgarının hızlanmasını ve ısınmasını sağladığını buldu.

Onların içinde çalışmakdergide yayınlandı BilimGrup, güneş rüzgarını etkileyen enerji kaynakları hakkında daha fazla bilgi edinmek için iki uzay sondasından gelen verileri karşılaştırdı.

İsveç’teki CNR-Plazma Bilimi ve Teknolojisi Enstitüsü’nden ve İtalya’daki Calabria Üniversitesi’nden Luca Sorriso-Valvo ve Francesco Malara, Perspektif parçası Aynı dergi sayısında grubun yaptığı çalışmalar özetleniyor.

Önceki araştırmalar, güneş rüzgarı güneşin koronasından hareket ettikçe soğuduğunu ancak aynı zamanda hızlandığını göstermiştir. Önceki araştırmalar ayrıca, soğumanın serbest genleşme nedeniyle olması gerektiği kadar hızlı gerçekleşmediğini göstermiştir; bu bulgu, ek bir ısı kaynağı olduğunu düşündürmektedir. Bazı araştırmacılar, ısı kaynağının muhtemelen Alfvén dalgalarından, bir tür elektromanyetik plazma dalgasından kaynaklandığını ileri sürmüşlerdir. Bu yeni çabada, araştırmacılar bu teoriyi destekleyen kanıtlar bulmuşlardır.

Alfvén dalgalarının güneş rüzgarındaki hızlanma ve ısı katkısından sorumlu olup olmadığını bulmak için araştırma ekibi, NASA’nın Parker Güneş Sondası ve ESA Güneş Yörünge Aracı’ndan gelen verileri, yolculukları sırasında uygun bir hizalanma anında karşılaştırdı.







Parker Solar Probe’un güneşin manyetik alanındaki büyük kıvrımlar olan birkaç manyetik virajdan uçarkenki tasviri. Kaynak: NASA GSFC/CIL/Adriana Manrique Gutierrez

Bu dönemde güneş rüzgarı, birincisine çarptıktan 40 saat sonra ikinci sondaya çarptı ve araştırmacılara enerji farklarını ölçme fırsatı verdi. Güneş rüzgarını iten ve yön değişikliğine zorlayan büyük genlikli Alfvén dalgaları buldular. İkinci sondadan alınan ölçümler böyle bir kuvvete dair bir kanıt göstermedi. Ayrıca güneş rüzgarının ısındığını da gösterdiler.

Araştırmacılar, Alfvén dalgalarının kaybettiği enerji miktarını hesapladıklarında, bunun güneş rüzgarını ısıtmak ve hızlandırmak için gereken enerjiyle aynı olduğunu ve ikinci sondajdan gelen gözlemlerle de örtüştüğünü buldular.

Araştırma ekibi, gözlem ve hesaplamalarının, Alfvén dalgalarının güneş rüzgarının hızlanması ve ısınmasının arkasındaki itici güç olduğunu güçlü bir şekilde ortaya koyduğunu öne sürüyor.

Daha fazla bilgi:
Yeimy J. Rivera ve diğerleri, Güneş rüzgarını ısıtan ve hızlandıran büyük genlikli Alfvén dalgalarının yerinde gözlemleri, Bilim (2024). DOI: 10.1126/science.adk6953

Luca Sorriso-Valvo ve diğerleri, Güneş rüzgarı akışında gezegenler arası buluşma, Bilim (2024). DOI: 10.1126/science.adr5854

© 2024 Bilim X Ağı

Alıntı: Uzay sondalarından elde edilen veriler, Alfvén dalgalarının güneş rüzgarının hızlanmasını ve ısınmasını sağladığını gösteriyor (2024, 31 Ağustos) 31 Ağustos 2024’te https://phys.org/news/2024-08-space-probes-alfvn-solar.html adresinden alındı

Bu belge telif hakkına tabidir. Özel çalışma veya araştırma amacıyla herhangi bir adil kullanım dışında, yazılı izin olmaksızın hiçbir kısmı çoğaltılamaz. İçerik yalnızca bilgilendirme amaçlı sağlanmıştır.



uzay-1