Metal Gear Solid Delta, Snake Eater: Konami Versiyonu

Bir video oyununu yeniden yapmanın iki yolu vardır. Bir yandan, dönüştürücü rotayı izleyebilir ve bir klasiği yeni bir mercekle yeniden hayal edebilirsiniz. Bu, sadeliği sevenleri kızdırabilecek riskli bir seçenek, ancak bir projenin başka bir oyunun gölgesinde kalmak yerine kendi başına ayakta durmasına yol açabilecek bir seçenek. Daha sonra çok daha güvenli bir yol var: daha düşük bir eski tavanla daha kesin bir galibiyet için oyunculara mümkün olduğunca 1:1 deneyimi sunmak.

İkisi arasındaki farkı hayal edemiyorsanız Konami tam olarak neye benzediğini modelliyor. Yaklaşıyor Sessiz Tepe 2 remake, orijinal korku oyununa sadıktır ancak geliştirici Bloober Team’in bir klasik üzerinde kendi özel uyarlaması gibi hissettirir. Metal Gear Solid Delta: Yılan YiyenÖte yandan spektrumun tamamen zıt ucunda yer alıyor. Kafasındaki tek bir saça bile dokunulmamış gibi görünüyor.

En azından oyunun erken bir versiyonunu oynadıktan sonra edindiğim fikir bu. Metal Dişli Katı Delta90 dakika açılıyor. Konami’nin Hideo Kojima’nın vizyonunu bozabileceğinden endişe edenler rahat edebilir: Yeniden yapım, en sadık hayranlarını kızdırmaktan neredeyse taşlaşmış gibi görünüyor. Bu, hepimizin harika bir oyunu garantilediği anlamına gelse de, hırs eksikliği, bu sürümün modern grafiklerin dışında masaya ne getirdiğini merak etmeme neden oluyor.

Erdemli görev

90 dakikalık sadık bir gösteriyi sergilemenin nesi komik? Metal Dişli Katı 3 oyun oturumunun en fazla 10 dakikalık gerçek uygulamalı oyun anlamına gelmesidir. Yılan YiyenAçılışı uzun soluklu bir açılış, Küba füze krizi tarihi dersleri ve uzun anlatımlarla dolu. Bu uzun ara sahneler bana ne kadar tuhaf ve harika olduğunu hatırlama şansı vermedi. Yılan Yiyen‘ın hikayesi; yeniden yapımdaki estetik değişiklikleri incelemek için bana çok zaman kazandırdı. Ve düşündüğünüzden daha azı var.

En büyük değişiklik, PlayStation 2 klasiğinin daha modern bir oyuna benzemesini sağlayan görsel revizyonudur. Burada, Snake’in vücudunda ve üniformasında oluşan hasarın artık görülebilmesi gibi bazı ince değişiklikler var. Selefinden en dikkate değer farklılık, orijinalin sarı renk tonunun yeniden dengelenmesi ve böylece ormanların bir ısı lambası altında yanıyormuş gibi görünmesidir. Bunun yerine, modern parlaklığa sahip, daha az stilize edilmiş bir paleti tercih ediyor. Bu, yeni oyuncuların bırakın umursamayı, fark edeceği türden bir şey değil, ancak görüntüdeki imza parıltısını ortadan kaldırıyor.

Bu değişikliğin dışında, Metal Dişli Katı Delta senaryoya sadık kalıyor. Ara sahneler daha parlaktır ancak benzerlerinin kare kare yeniden yaratımlarıdır. Konami, artık PS2’nin sınırlamalarıyla çalışmadığı için seviye tasarımını elden geçirme isteğine bile direniyor. Orijinal haritayı birbirine bağlı bir ormana dönüştürmek yerine, hâlâ yükleme ekranlarıyla bölünmüş küçük odalardan oluşan bir koleksiyon.

Ne kadar çok oynarsam, Konami’nin bu projeye giriştiğinde ter döktüğü hissine o kadar kapılıyorum. Kojima’nın katılımı olmadan bir Metal Gear Solid oyununu yeniden yapma fikrinin sırtına bir hedef koyacağının farkında görünüyor. Ön izleme etkinliğindeki bir röportaj sırasında yapımcı Noriaki Okamura’ya, yeniden yapım ekibinin projeyle ilgili rehberlik için orijinal geliştiricilere ne kadar ulaştığını sordum. Orijinal geliştiricilerden bazılarının hâlâ Konami’de olduğunu, bazılarının ise şu anda liderlik rollerinde olduğunu belirtiyor ancak Kojima’nın projeye katkı eksikliğinden bahsediyor.

Okamura, Digital Trends’e şunları söylüyor: “Aslına sadık bir yeniden yaratım yapabilmemiz için, geri dönüp orijinal personelden herhangi birine sormamız gereken kritik veya vahim bir şey yoktu.” “Onlardan tavsiye almamız gerektiğini hissetmedik. Bizim için hedefimiz, şu anda kurduğumuz ekiple, bir Metal Gear unvanı sunabileceğimizden emin olmak istiyoruz… Onsuz bir Metal Gear oyunu yapamayacakmışız gibi hissettirmek istemiyoruz. orijinal personelden bazıları.”

Bunu söylediğinde küfür gibi geliyor ama yeniden yapımını gerçekten oynadığınızda çok mantıklı geliyor. Burada, oyunun orijinal yönetmeninin uygun olduğundan emin olmak için yürütmesi gereken yaratıcı kararlar olmuyor. Senaryo tamamen değişmedi. Aslında yeniden yapım, orijinal oyunun seslendirmesini ve müziğini kullanıyor. Bu kısıtlamalar mevcutken, Konami denese bile işleri gerçekten berbat edemezdi. Bunun yan etkisi, modern görünen ancak yine de Snake’e X düğmesine nasıl basılacağını kapsamlı ayrıntılarla anlatan karakterlerin bulunduğu bir oyunla karşı karşıya kalmanızdır. Biraz uyumsuzluk var ama dürüst. Bu açıkça Yılan Yiyen.

Yeni kontroller, aynı oyun

Demomu çoğunlukla kodeks aramalarında geçirsem de, Sovyet bilim adamı Nikolai Sokolov’u kurtarmaya çalışırken Snake’in gizlilik araç setini test etme şansım oluyor. Tanıdık bir olaylar zincirinden geçiyorum. Önce sırt çantamı almak için bir ağaca tırmanıyorum. Daha sonra açık bir alanda bazı korumaların yanından gizlice geçiyorum. Küçük bir sızma görevinde tüm becerilerimi test etmeden ve Sokolov’u sıkı korunan bir odadan çıkarmadan önce bir arı kovanını vurup bazı gardiyanları korkutmam gerektiğinde hızlı bir silah eğitimi alıyorum. Orijinali oynadıysanız, hepsini hafızadan yapabileceksiniz.

Ancak farklı olan şu ki Metal Dişli Katı Deltakontrol şeması. Orijinal sürüm, bugüne geri dönmenin biraz zor olabileceği, meşhur katı kontrollere sahiptir. Bu sıkıntılı noktayı hafifletmek için yeniden yapım, herhangi bir modern oyun kadar akıcı hissettiren yeni bir seçenek sunuyor. Hepsi sorunsuz çalışıyor ve daha akıcı bir oyun sağlıyor. İlk gizli karşılaşmamda kolayca karnımın üzerine kayabiliyorum, bir muhafızın arkasına gizlice yaklaşabiliyorum, onu CQC ile yakalayabiliyorum ve sersemlemiş vücudunu uzun çimlere fırlatabiliyorum. Ekrandaki araç ipuçları, herhangi bir eylemi tam olarak gerçekleştirmeyi hatırlamayı da kolaylaştırıyor; boğazını yanlışlıkla kesmek istemediğim bir gardiyanı yakaladığım zaman kullanışlı olan bir şey.

O zaman bile Konami hâlâ orijinal deneyimi korumaya kararlıdır. Demom sırasında mevcut olmasa da oyunun tamamı, orijinal PS2 sürümüne sadık kalan klasik bir kontrol şemasıyla başlayacak. Eğer hiç oynamadıysanız Metal Dişli Katı 3 Daha önce bu sürümle bu deneyime giden yolun %95’ini elde edebiliyordunuz. Hayvan avlama, kamuflaj, ağaca vurma, güvenlik görevlilerini sorgulama – her bir özellik neredeyse hiç değişmeden burada.

Bunu göz önünde bulundurursak harika bir haber Metal Dişli Katı 3 tüm zamanların en iyisi olmasının bir nedeni var ama şu soruyu akla getiriyor: O halde neden onu yeniden yapasınız ki?

Konami’nin versiyonu

Okamura’ya Konami’nin onu yeniden yapma kararını sorduğumda bunun serinin mirasını aktarmakla ilgili olduğu fikrini vurguladı: “Seriyi bilmeyen ya da daha önce hiç oynamamış tamamen yeni ve genç bir oyuncu kuşağının olduğunu fark ettik. Daha önce tek bir Metal Gear oyunu oynamıştım. Bu harika serinin zamanla unutulmasına dayanamazdık.”

Bu kağıt üzerinde iyi bir cevap, ancak incelemeye dayanamayan bir cevap. Daha geçen yıl Konami şunu yaptı: Metal Gear Solid 3: Yılan Yiyen Serinin bir parçası olarak tüm oyunculara yaygın olarak erişilebilir Usta Koleksiyonu. Bu paket, Nintendo Switch de dahil olmak üzere çoğu platformda mevcut olan orijinal oyunun nispeten dokunulmamış bir bağlantı noktasını içerir. Tecrübe isteyen genç oyuncular Yılan Yiyen ilk defa bunu tam fiyatlı bir yeniden yapım satın almadan yapabiliyor. Belki de bunun anlamı, genç oyuncuların modern görseller ve kontrollerden yoksun eski oyunlarla bağlantı kuramamasıdır. Bu fikri reddetmek isterdim ama eminim ki Konami’nin bu konuda benden daha fazla verisi vardır.

Sadece gördüğüm gibi adlandırabilirim. Bu, Metal Gear Solid: Konami’s Version kadar bir yeniden yapım değil.

Taylor Swift’in eski plak şirketinden mülkiyeti koparmak için tüm eski albümlerinin neredeyse aynı versiyonlarını kaydetmesi gibi, Konami de Snake Eater’ın Hideo Kojima’ya kalıcı olarak bağlı olmayan bir versiyonunu yaratıyor. Konami ve yönetmen arasında, filmin vizyona girmesinden sonra kötü şöhretli bir anlaşmazlık yaşandı. Metal Gear Solid V: Hayalet Ağrı bu da diziyi suda ölü bırakmış gibi görünüyordu. Yayıncı 2018’e kadar onsuz devam etmeye çalışacaktı. Metal Dişli Hayatta Kalmaancak kötü karşılama, hayranların serinin arkasındaki dehanın kim olduğuna dair sert bir mesaj gönderdi. Peki bir yayıncı ne yapmalı? Gerçekten bir ekip üyesinin eksik olması nedeniyle en sevdiğiniz IP’nizin yok olmasına izin mi vereceksiniz?

Metal Dişli Katı Delta En azından şimdilik, ustaca motive edilmiş bir yeniden yapımdan çok bir iş kararı gibi geliyor. Bu, HD yeniden düzenlemeye daha çok benzeyen ultra güvenli bir rötuştur. En yakın paraleli Sony’ninkidir. Colossus’un Gölgesi remake, görsellerini ve kontrollerini modern standartlara ulaştırmaya odaklanan bir proje. Bu kötü bir şey mi? HAYIR. Aksine, bu belki de oyunların korunması için daha iyi bir yaklaşımdır. Bu versiyonu Yılan Yiyen Muhtemelen 20 yıl önce hissettiğinizi hatırladığınız gibi hissediyorsunuz. Ama maça maça demek de sorun değil.

Okamura ile ne kadar çok konuşursam Konami’nin uzun vadeli hedefi o kadar artıyor Yılan Yiyen netleşir. “Oluşturduğumuz bu yeni ekiple misyonumuz bu oyunları hayata geri döndürmek” diyor. “Şu anda OG çalışanlarından bazıları hala bizimle birlikte. Şimdi bunu yapmanın ve gelecek için yeni bir Metal Gear OG kadrosu oluşturmanın zamanı geldi.” Konami, serinin viteslerini çalışır durumda tutmak istiyorsa öncelikle iyi niyetini geri kazanması gerekiyor. Bunu yapmanın, tüm zamanların en iyi oyunlarından birinin neredeyse aynı kopyasını oluşturmaktan ve yeni geliştiricilerin kendi orijinal devamında bir deneme yapmadan önce oyunun temellerini tamamlamalarına izin vermekten daha güvenli bir yolu var mı?

Belki de iş konusundaki baş ağrısını bir kenara bırakıp David Hayter’in nefis, hammy tek satırlık sözlerinin el değmemiş ihtişamıyla geri döndüğünü takdir etmek daha kolaydır. Çoğu oyuncu için, klinik de olsa, tamamen aslına sadık bir yeniden yapım olarak şekillenen şeyin tadını çıkarmanın bu kadar kolay olacağını düşünüyorum.

Metal Gear Solid Delta: Yılan Yiyen şu anda PS5, Xbox Series X/S ve PC için geliştirilme aşamasındadır.