NASA, Uzay Fırlatma Sisteminin mevcut versiyonunun bir unsuru için sözleşmeyi, ajansın gelecekteki görevler için yıllarca süren gecikmelere karşı kendisini koruyacağını öne süren seçeneklerle uzatmayı planlıyor.
21 Ağustos’ta NASA, Artemis II görevinde kullanılacak SLS için Fırlatma Aracı Sahne Adaptörünü (LVSA) piyasaya sürdü. Alabama’daki Marshall Uzay Uçuş Merkezi’nde inşa edilen yapı, diğer roket bileşenlerinin entegrasyonunu beklediği Florida’daki Kennedy Uzay Merkezi’ne nakledilmek üzere bir mavnaya yüklendi.
LVSA, tabanda 8,4 metreden tepede 5 metreye kadar daralan, 8,4 metre uzunluğunda koni biçimli bir yapıdır. Yapı, SLS Blok 1 versiyonunda üst aşama olarak kullanılan Orta Kriyojenik Tahrik Aşamasını (ICPS) çekirdek aşamaya bağlamak için kullanılıyor. LVSA, ICPS’yi daha büyük bir keşif üst aşamasıyla değiştirecek olan SLS’nin sonraki sürümlerinde kullanılmayacak.
Teledyne Brown Engineering, 2014 yılında imzalanan ve Eylül ayında sona ermesi planlanan yaklaşık 200 milyon dolarlık bir sözleşmenin LVSA’nın ana yüklenicisidir.
14 Ağustos’ta ajans, bu sözleşmeyi en az Eylül 2026’ya kadar uzatma niyetini duyurdu. Bu, Teledyne Brown’un üçüncü ve son LVSA üzerindeki çalışmayı tamamlamasına ve sözleşme kapsamında “nihayetinde LVSA faaliyetlerini tamamlamasına” olanak tanıyacak.
Önerilen uzantı ayrıca ek uzantılar için çeşitli seçenekler içerir. Bunlardan ilki, sözleşmenin Haziran 2027’ye kadar geçerli olmasını sağlayacak dokuz aylık bir uzatma. Başvuruda, “NASA Yöneticisi Bill Nelson’ın mevcut SLS fırlatma manifestosuna ilişkin 9 Ocak 2024 tarihli basın açıklamasını desteklemek üzere Artemis III fırlatma ve uçuş sonrası analizini tamamlamak için gerektiği şekilde” uygulanacağı belirtiliyor.
Bu, teşkilatın Artemis II ve III görevlerindeki gecikmelerle ilgili açıklamasına bir göndermedir. NASA, 9 Ocak’taki bir brifingde Artemis II’nin Eylül 2025’ten önce, Artemis III’ün ise Eylül 2026’dan önce fırlatılmayacağını söyledi.
Ajans o tarihten bu yana lansman tarihlerini güncellemedi. Ancak NASA, Artemis II’nin fırlatılmasının gecikmesine neden olan sorunlardan birini, yani 2022’deki mürettebatsız Artemis I görevi sırasında Orion uzay aracının ısı kalkanının aşınmasını henüz kamuya açık bir şekilde ele almadı. Artemis III’ün, özellikle de SpaceX’in Starship Ay’a iniş aracının temel unsurlarının geliştirme zaman çizelgesinin, 2026 sonlarında gerçekleştirilecek bir görevi desteklemek üzere doğru yolda olup olmadığı da belli değil.
NASA’nın LVSA sözleşmesini yenileme hamlesi daha fazla gecikmenin habercisi gibi görünüyor. “SLS lansman beyanında daha fazla değişiklik yapılması gerekirse” önerilen uzatmanın “her biri altı aylık ek beş seçenek dönemi” içerdiği belirtiliyor. Bunların tamamının uygulanması durumunda sözleşme Aralık 2029’a kadar geçerli olacak.