Star Wars çocuklar içindir. En azından, kötü kurgu, osuruk şakaları veya basmakalıp ahlaki derslerle ilgili bir sorun gündeme getirildiğinde ortaya atılan bahane budur. Ancak Star Wars aynı zamanda, duyarlı köleler ve yasadışı uyuşturucu ticareti yapan suç lordlarına göz yuman faşist bir İmparatorluk gibi karanlık imalar içeren bir evrende de geçer. Star Wars, pis suç dünyasının basitçe ve özür dilemeden pis olmasına izin vermekten uzun zamandır kaçındı, ancak kendini bunun ortasına yerleştirerek, Star Wars Outlaws beklediğimiz pislik simülatörü olabilir.
Bu sorunu çocuk dostu Disney şirketinin ayaklarına yıkmak kolay olsa da, Star Wars serisinin suçluları tasvir etme konusundaki huzursuzluğu aslında çok daha önce, serinin yaratıcısı George Lucas ile başladı. Lucas, altın kalpli, çekici bir pislik olan Han Solo’nun klasik ilk örneğini kendisi yazdı. Yıllar sonra, popüler kültürün en kalıcı ikonlarından birinin pişmanlık duymayan bir katil olarak tanıtılması konusunda çelişkili hissettiği anlaşılıyor. Star Wars’un “Özel Sürüm” sürümlerinde yapılan birçok değişiklikten biri olarak, Han’ın Greedo ile yüzleşmesini değiştirdi. Başlangıçta Han’ın alaycı bir yorum yapması ve ardından Rodian’ı umursamazca öldürmesi, Han’ın beceriksizce bir atıştan “kaçması” ve ardından kendini savunmak için ateş etmesi olarak değiştirildi.
Sonraki düzenlemeler zamanlamayı biraz değiştirdi ve en son düzenlemede Greedo, Han’ın eylemlerini daha çok kendini savunma olarak okumak için onu öldürmekle daha açık bir şekilde tehdit etti. Tartışmalı bir şekilde her zaman kendini savunmaydı; Greedo, Han’ı daha sonra sadece kin güttüğü için ganimet olarak saklayan acımasız bir suç lordu olan Jabba the Hutt’a teslim etme niyetini açıkça belirten bir ödül avcısıydı.
The “Han önce ateş etti” tartışması interneti ve Star Wars hayranlığını sarstı, ancak tartışmanın özünde Han Solo’nun bir pislik olması gerektiği duygusu vardı. Bu, onun karakter gelişiminin bir parçasıydı. O, sevdiği arkadaşlarıyla kendisinden daha büyük bir davaya tökezleyen bir alçak ve yalnızdı ve bu onu değişmeye itti. Jedi’ın Dönüşü’nün sonunda nazikçe gülümsediğini gördüğümüz Han Solo, Greedo’nun gövdesine dumanı tüten bir delik açan Han Solo ile aynı değil ve bütün mesele bu. Benim gibi orijinal kurguyu destekleyenler, bir karakterin bir insan olarak büyüdüğünü ve değiştiğini ve maceralarından ders çıkardığını göstermenin aslında iyi bir yazım olduğunu savunuyorlar. Bu yüzden filmlere gidiyoruz.
Ancak Lucas, kahramanının daha açık bir şekilde kahramanca ve daha az karanlık olması gerektiğine karar verdi. İlk değişiklik 1997’de, orijinal yayından 20 yıl sonra yapıldığından beri, Han Solo artık iyi eski moda bir pislik olmaktan çok haklı bir kendini savunan olarak daha fazla zaman harcadı.
Suçun çocuk dostu görünümü, Obi-Wan ve Anakin’in Attack of the Clones’da başarısız bir suikastçının peşindeyken pis bir Coruscant barını ziyaret etmesiyle prequellerde de devam etti. Buraların pis bir yer olduğuna dair en açık işaret, rastgele bir müşterinin Obi-Wan’a ölüm çubukları teklif etmesidir. Bu karakterin adı mı? Elan Sleazebaggano. Gizli!
Bu trend, Boba Fett’in yeniden tanıtılmasıyla Disney döneminde de devam etti. Popüler karakter, genişletilmiş evren kitaplarında uzun süre yaşadı ancak Return of the Jedi’da kör bir Han Solo tarafından kazara ve muhtemelen utanç verici bir şekilde öldürülmesinden beri ana, kanonik sinematik evrende görülmedi.
Fett, Disney’in küçük ekranda salt pazarlama perspektifinden en büyük Star Wars hiti olan canlı aksiyon The Mandalorian’da geri döndü. Bebek Yoda, namıdiğer Grogu, son yıllarda diğer karakterlerden kesinlikle daha fazla öğle yemeği kutusu sattı. Ancak Boba Fett’in görünümü, Timothy Olyphant tarafından canlandırılan yerel bir Tatooine kanun adamı olan Cobb Vanth etrafında dönen bir hikaye örgüsünü takip etti – esasen Justified gibi şovlardaki silahşör rollerini bir Star Wars bağlamı dışında tekrarladı. Vanth, Boba Fett’in eski Mandalorian zırhını bulmuştu ve bunu buradaki kasabayı temizlemek için kullanıyordu. Ancak baş karakterin Beskar zırhının gerçek Mandalorian mirasının doğuştan hakkı olduğuna dair fanatik takıntısı, Fett’in zırhını geri almak için dolambaçlı bir şekilde yeniden ortaya çıkmasına yol açtı.
Bunların hepsi, doğrudan karaktere odaklanan bir mini dizi olan The Book of Boba Fett yan ürününü hazırlamak içindi. The Book of Boba Fett, ne yazık ki sıkıcı bir zahmetti – dizinin kendisi, daha popüler karakteri Din Djarin’e bir bölümü teslim ettiği noktaya kadar.
Ancak Boba Fett Kitabı’nın tempo sorunlarının merkezinde, bunun bir suç patronu hakkında olmaktan korkan bir suç patronu hakkındaki bir hikaye olması gibi basit bir gerçek vardı. Boba Fett, Jabba’nın eski suç işini devralarak Mos Espa bölgesinin Daimyo’su oldu: eski mafya filmlerindeki tarzda bir tür beyefendi-suçlu hükümdar. Bölgeyi bölüyorlar, vasalları işlerinin parçalarından sorumlu tutuyorlar ve hükümet yetkilileri arasındaki rüşvet ve iyiliklerle çarkları yağlıyorlar. Star Wars’un kin dişlerini geçirebileceği etli bir fikir.
Ancak dizi, hangi suçları işledikleri veya işletmenin nasıl çalıştığı hakkında herhangi bir ayrıntıya girmekten kaçındı. Diğer suç patronlarına hava attığını ve işinin karşılıklı saygıya dayalı olarak yürütüleceğini söylediğini gördük, ancak dizi bize Fett’in suç işlemekle ilgilenmeyen bir suç patronu olduğunu anlatmak için elinden geleni yaptığı için etkisiz kaldı. Bunun yerine Fett, bazen kendisini tehdit eden diğer suç lordlarına karşı çıkan, ancak bunun dışında kendi işine bakan ve vatandaşları rahat bırakan nazik bir büyükbaba olarak göründü. Dizinin doruk noktasında, başka bir ünlü ödül avcısı şehre geldi ve Fett’e karşı gelerek ona çizgilerini bu kadar kolay değiştiremeyeceğini söyledi. Bu, ilgi çekici bir dramatik kanca olabilirdi ancak o noktaya kadar olan tüm olay çok bulanıktı. Dizinin doruk noktası gibi hissettirmek yerine, izleyiciler şu soruyu sormak zorunda kaldı: Durun, bu bunun hakkında mıydı?
The Godfather veya Breaking Bad’in hikayesini tam tersi şekilde hayal edin: iğrenç bir suçlunun iyi, sıkıcı, kanunlara uyan bir vatandaşa dönüşmesi. Bunu eğlenceli bir şekilde yapmanın, karakterin kurtuluşunu ilgi çekici kılmanın bir yolu muhtemelen vardır, ancak bu o değildi.
Sonunda Star Wars Outlaws’a kavuştuk, bu oyun aslında suç dünyası hakkındaymış gibi görünüyor, ortalıkta Jedi veya Mandalorian yok. Bu sonunda suçluların suç işlemesi ve pisliklerin ellerini kirletmesi hakkında olmasına izin veren bir Star Wars suç hikayesi olabilir. Ubisoft, kamu açıklamalarında bu yöne doğru eğiliyor, Hutts ve Pykes gibi çeşitli suç örgütlerini ana hatlarıyla açıklıyor ve suç dünyasının yükselişinin İmparatorluğun çizmesi altındaki bir galaksinin yan ürünü olduğunu belirtiyor.
“Galaksiyi tüketen bir iç savaş olduğunda ne olur? Suç örgütleri ve sendikalar yükselecek bir alan bulurlar,” dedi anlatı yönetmeni Navid Khavari GameSpot’a. “Bu [era sees] onların gelişip her türlü fırsatı aramaları – en güçlü hallerinde, bir dereceye kadar. O pencerenin içinde yeraltı dünyasına girmek Kay gibi biri ve oyuncu için mükemmel bir başlangıç noktası gibi geldi.”
Ve Kay’in kendisi erdemin parlayan bir feneri değil. Merkezi olay örgüsü onun büyük bir soygun planlaması etrafında dönüyor ve hizipsel hizalanmalara sahip sendikalarla iyi çalışma ilişkileri sürdürmek, kampanya boyunca yolunuzu bulmanızı sağlıyor. Bu, seçimlerinizin iyi veya kötü olmaktan çok, kötülüğün farklı varyasyonları olduğu anlamına geliyor.
Kahraman Kay Vess’in sonunda altın kalpli bir suçlu olacağından şüphem yok – önemsediği insanları kurtarmak veya daha büyük, pişmanlık duymayan bir kötülüğün gerçekleşmesini engellemek için risk alacak. Bu karakter şablonu tam olarak böyle işliyor. Ancak bu hikayeleri işe yarayan şey, onun suç faaliyetleri ile kahramanlığı arasındaki karşıtlıktır ve bunun inandırıcı olması için evrene ne kadar karanlık olabileceğini göstermesi için biraz alan vermeliyiz. Outlaws için heyecanlanmamın birçok nedeni var, ancak çoğunlukla yeraltı dünyasına sonunda daha yakından bakabilmeyi umduğum için.