İnsanların benimle tanıştıklarında fark ettikleri ilk şeylerden biri Overwatch dövmemdir – siyah bir arka plan üzerinde Sombra’nın şeker kafatasından esinlenen hack sembolünün neon versiyonu olduğu için, fark etmemek oldukça zordur. Overwatch’a o zamanlar aşık olmuştum çünkü her karakterin iç içe geçmiş anlatıları ustalıkla bir araya gelerek dallanan, kapsayıcı bir hikaye yaratmıştı. Overwatch’ta karakterlerin ruhları vardır; başka hiçbir kahraman nişancı oyununun taklit etmeyi başaramadığı ruhlar. Overwatch 2 kimliği ve yönüyle boğuşurken, Valve’ın çıkmaz kahraman nişancı oyunlarının başyapıtı olarak yerini almaya hazır – ancak bunu başarmak için tahmin ettiğiniz gibi ruha ihtiyacı var.
Overwatch 2’nin lansmanındaki en hayal kırıklığı yaratan unsur, Blizzard’ın PvE içeriğini öldüreceğini duyurmasıydı. FPS oyununun devam oyununun heyecan verici kısmı, savaş geçiş sistemi veya 5v5’e geçiş değildi; her bir karakterin benzersiz hikayelerine dalma fırsatıydı. Blizzard içerik yayınlamayı bıraktığında orijinal Overwatch’ı oynamaya devam etmemin tek nedeni, devam oyununun PvE’sinin Sonunda Bana karakter keşfinin heyecanını tekrar yaşattı.
Yeni kahramanlar ve çekirdek havuzda yeni haritalar olmamasına rağmen her gece Overwatch’a giriş yaptım çünkü Sombra, Widowmaker veya Tracer olarak oynamayı seviyordum. Garip bir şekilde, kendimi ‘evdeymişim’ gibi hissettirdiler. Overwatch, Echo’nun yayınlanmasının ardından içerik kuraklığından sağ kurtuldu çünkü insanlar Aşk kadrosu. Elbette, bazıları için anlatı asla arka plan gürültüsünden başka bir şey olmayacak, ancak birçoğu empati kurabildikleri karakterleri oynamak istiyor – Valve’ın Deadlock ile dokunması gereken şey bu.
Şu anda Overwatch’ta o ruh yok – onu harika yapan insanlık. Yeni karakterler genellikle önceki oyunlarla iç içe geçse de şu anda diğer tüm canlı servis nişancı oyunları gibi hissettiriyor. Apex Legends, Valorant – harika karakterler yaratıyorlar ama Tracer veya Doomfist ile aynı varlığa sahip değiller. OW2 rakipleriyle aynı yolda gidiyor ve bunu izlemek iç karartıcı.
Tüm bunlar Deadlock’un Blizzard’ın devini devirme potansiyeline sahip olduğu hissini uyandırıyor. Valve, piyasadaki en iyi video oyunu evrenlerinden bazılarını yarattı. Half-Life, Portal – şimdiye kadar yapılmış en iyi PC oyunlarından ikisi. Sonra, elbette, saçmalığı nedeniyle özel hale getirilen, her zaman ikonik Team Fortress 2 var. Çizgi romanlar, geliştirici videoları ve o pek de gizli olmayan gizli bağlantılarla desteklenen Valve, TF2’nin ne hakkında olduğunu anlamanız için sizi çalıştırdı, ancak bunu gerçekten eğlenceli bir şekilde yaptı. Wiki’den wiki’ye kaydırma yok, 200 saatlik bilgi videoları yok – TF2’nin anlatımıyla etkileşim kurmak kolaydı ve ya kabul edebilir ya da etmeyebilirsiniz.
Deadlock’un sızdırılan fotoğraflarından gördüğümüz kadarıyla, ürkütücü karakter kadrosu ve etkileyici şehir sokakları, iyi bir eski kara dedektif hikayesi için mükemmel bir yer gibi görünüyor. Cinayet gizemi, 1920’lerin art deco ihtişamı ve bir sürü ürkütücülük haykırıyor. Sadece ortamların ve karakterlerin gördüğüm kesitlerine dayanarak bile bir tur atmak istiyorum.
Yani Valve anlamlı dünyalar yaratmadaki ustalığını alıp Dota 2’nin koridor ve eşya sistemlerini Counter-Strike’ın silah kullanımı ve keskin atışlarıyla başarılı bir şekilde birleştirirse, Deadlock muhteşem olabilir. 20’lerin o gizemli çöküşüne doğru eğilirse, (kristal bir kürede değil) Deadlock’un Overwatch 2’yi devirebileceğini öngörüyorum. Bir yıl veya daha kısa bir süre içinde bir PvE modu ekleyin ve kahraman nişancı oyunlarının yorgun klişelerini yeniden tanımlamaya hazır ölümcül bir paket olacak. Elbette, bunu ancak zaman gösterecek, ancak beni iyimser olarak renklendirin.