Hala portallara sahip Halo tarzı bir arena nişancı oyunu, ancak Splitgate 2’de beni en çok şaşırtan şey, ne kadar çok şey olduğuydu. Daha Bu fikirle birlikte gidecek bir şey var. Geliştirici 1047 Games, oyunun yeni versiyonuyla oyunun kimliğini oluşturmaya yardımcı olan unsurları bir araya getirdi ve Splitgate 2’nin piyasadaki diğer çoğu nişancı oyunundan farklı hissettirmesine yardımcı olan bazı yeni eklemelerle halihazırda var olanı tamamladı.
Kapalı alfa sürümünden önce, Splitgate 2’yi yaklaşık dört saat oynadım, bunun bir kısmını GameSpot ekibinin diğer üyeleriyle birlikte dört kişilik tam bir ekip kurmak için oynadım. Oynadığımız ön izleme, oyunun sunabileceği her şey değildi, ancak yeni öğelerin orijinal Splitgate’teki eski öğelerle nasıl eşleştiğine dair sağlam bir bakış sağladı ve devam oyununa daha da belirli, benzersiz bir kimlik kazandırmaya yardımcı oldu.
Bahsedildiği gibi, temel fikir aynıdır: Splitgate, arenanın özel duvarlarla kaplı olduğu ve bu duvarlara portallar yerleştirebileceğiniz ücretsiz oynanabilen, rekabetçi çok oyunculu birinci şahıs nişancı oyunudur. Bir duvara bir portal, ikinci duvara bir portal ateşleyin ve birine girip diğerinden çıkmanızı sağlayan bir geçit yaratın, böylece haritada anında seyahat edin. Ayrıca, başından sonuna kadar Portalları kullanarak rakiplerinizi portallar aracılığıyla kovalayın, bu da rekabet stratejilerinin bir parçası olarak portalları etkili bir şekilde nasıl kullanacağını bilen kişiler arasında bir ton eğlenceli fikir ve kaosun ortaya çıkmasına neden olur.
Splitgate 2’deki portal öğesinde pek bir değişiklik yok, sadece 1047 Games bunu basitleştirdi. Bir portalı ateşlemek artık tek bir düğmeyle (ilk oyundaki gibi iki düğme kullanmak yerine) gerçekleştiriliyor. Portallar iki renkte geliyor: altın ve mor. Orijinal oyunda, hangi renk portalı ateşlediğiniz, kendi düğmesiyle belirleniyordu. Bu düğme, tam bir yol oluşturmak için her ikisine de ateş etmenizi gerektiriyordu ancak bir portalın bir tarafından yarı yoldan geçerek ve diğerini yeni bir yere ateşleyerek çıkışını değiştirerek “üçlü portal” gibi şeyler yapmanıza olanak sağlıyordu. Splitgate 2’de, bu düşünmenin çoğunu sizin yerinize yapan yeni bir “akıllı portal sistemi” var. Böylece tek bir düğmeye dokunup renkleri çok fazla düşünmek zorunda kalmıyorsunuz. Splitgate 2, ihtiyacınız olduğunda portallarınız üzerinde daha yakın kontrol sağlamanıza olanak tanıyor ve sistemi gerçekten test etmek için oturumumuzda çok fazla üçlü portal yapmadık. Ancak, onunla sınırlı miktarda uğraşmamız bile, bu basitleştirilmiş yaklaşımın portallarla eğlenceli ve saçma şeyler yapmayı çok daha kolay hale getirdiğini gösterdi.
Altta yatan nişancı mekanikleri biraz Halo’vari; örneğin nişangahı aşağıya doğrultma yok, ancak çoğu silah için kısa bir yakınlaştırma var ve her arenada bir takıma diğerine karşı önemli, geçici de olsa, bir avantaj sağlayabilen roketatar veya güçlü hafif makineli tüfek gibi güç silahları ortaya çıkıyor. Orijinal Splitgate’te ayrıca portal yeteneklerinizi tamamlamak için size biraz kısa süreli dikeylik sağlayan bir jetpack gibi bazı bilimkurgu öğeleri de vardı.
Splitgate 2, tüm bu temel unsurları bozulmadan kullanarak çalışır ve halihazırda işe yarayan şeylerle çok fazla uğraşmaktan kaçınır. Bunun yerine, devam oyunu temel silah oyunu ve portallar fikri olmayan her şeyi detaylandırır. Hareket biraz daha hızlı ve daha akıcıdır ve kayma yeteneği gibi daha fazla seçenek vardır. Belirli oyun tarzınıza veya yaklaşımınıza uyması için bir istatistiği veya diğerini zorlamak üzere silahları modlayabilirsiniz. Ve şimdi, Splitgate 2’nin oynanış biçimine biraz çeşitlilik katmak için, koşarak ateş etmek veya takımınızı desteklemek gibi bir takımda kendinize bir uzmanlık kazandırmak için hafif bir sınıf sistemi kullanabilirsiniz; temel hissiyatı büyük ölçüde değiştirmeden.
Splitgate 2’nin etkilemeye başladığı sınıf yetenekleri bunlardı. Hızlı ve yoğun çatışmalara girmek için bir haritada portallar kurma ana fikrini zaten beğenmiştim ve uzmanların Splitgate 2’nin kaymaları, seğiren zıplamaları ve jetpack patlamalarıyla birlikte portalları nasıl çalıştırdıklarını görmek her zaman biraz göz kamaştırıcıdır. Sınıf yetenekleriyle birlikte oyun modlarının nasıl çalıştığına dair bazı ayarlamalar, Splitgate 2’nin takım çalışmasına daha fazla vurgu yaparken, oyunun öne çıkan anlar ve şaşırtıcı oyunlar yaratma eğilimini artırıyor. Ve sınırlı oyun süremizde bile bunlardan birçoğunu gördük.
Splitgate 2, oyunda fraksiyon olarak adlandırılan ve her biri biraz farklı bir odak noktasına sahip üç sınıfa sahiptir. Aeros fraksiyonu hızlı hareket ve yan saldırılara odaklanır, hareket hızınızı artırırken sağlığınızı maksimuma çıkaran kısa ömürlü bir ana yetenek, bir dövüşten sonra sizi hızla iyileştirebilen bir uyarıcı ve hızınızdan faydalanabilmeniz için rakiplerinize fırlatıp onları sersemletip yavaşlatabileceğiniz bir disk.
Meridian fraksiyonu çoğunlukla destek oynar, sizin ve ekibinizin zamanını hızlandıran şifa bombaları veya alan etkili kubbe bırakır – ateş oranlarınızı, yeniden yükleme hızınızı ve sağlık yenilenmesinizi hızlandırırken – rakiplerinizin zamanını yavaşlatır. Ayrıca, oyuncuların haritada portallarla solucan delikleri açarak dolaşabildiklerini ve sıklıkla yaptıklarını fark edene kadar aşırı güçlü gelen bir duvar hackleme pingi de atabilirler. Son olarak, Sebrask fraksiyonu, diğerlerinden biraz daha yavaş ateş eden ancak daha sert vuran silahlarla ve portalları kısa devre yapabilen yapışkan parça bombası veya duman bombası atma yeteneğiyle daha militarist bir yaklaşım benimsiyor. Sebrask’ın ana yeteneği, düşman mermilerini engelleyen ancak dost mermilerini engellemeyen konuşlandırılabilir bir kuvvet alanıdır ve bu da sınıfa daha savunmacı bir duruş kazandırır.
Farklı grupların hepsi birbirinden biraz farklı oynarken, Splitgate’in nasıl çalıştığına dair temel unsurlar onları çok güçlü olmaktan alıkoyuyor. Hiçbir sınıf, Splitgate 2’nin oldukça hızlı öldürme süresi sayesinde birkaç atışta alt edemeyeceğiniz kadar güçlü değil ve en yavaş grup olan Sebrask bile hala oldukça hızlı. Tüm oyuncular savaşmak için portallar, koşma, jetpack ve kayma kullanıyor ve her grubun silahlar, pasif avantajlar ve yetenekler için biraz farklı seçenekleri olsa da, öldürebileceğiniz veya öldürülebileceğiniz hız ve etrafta dolaşırken çevikliğiniz sağlam dengeleyiciler görevi görüyor.
Gruplar, oyunculara birlikte çalışmaları ve bir takımda belirli roller üstlenmeleri için teşvikler sağlamada harika bir iş çıkarıyorlar ve Splitgate 2’nin orijinal formüle göre en iyi ilerlemesi daha fazla takım çalışması ve daha az yalnız kurt oyununa yönelmesi. Bu hem sınıf sistemiyle hem de Splitgate 2’nin oyun modlarına yaklaşımıyla yapılıyor. Önizleme oturumunda yalnızca iki mod oynadık – takım ölüm maçı ve Splitgate’in Tepe Kralı’na yaklaşımı olan Hotzone – ancak her ikisi de hem takım çalışmasına daha fazla odaklanmak hem de çığır açan oyun anları yaratmaya yardımcı olmak için ayarlandı.
Her iki durumda da oyun modları birden fazla tura ayrılır. Ölüm maçında, bu, 15 öldürme yapan ilk takımın turu kazandığı anlamına gelir; maç daha sonra sıfırlanır ve her iki takım da yeniden başlar, ta ki bir takım üç turu kazanana kadar. Bu yaklaşım, kaybeden takıma uzun bir dayak yemek yerine, geri kazanma ve kaybı bir galibiyete dönüştürme şansı verme eğilimindedir. Ayrıca, güç silahları her turda aynı zamanlayıcıda ortaya çıktığı için maçı eşitler.
Hotzone’da, takımların puan kazanma ve yeniden canlanmanın çalışma biçimindeki ayarlamalar sayesinde, tur yaklaşımı takım çalışmasını büyük ölçüde zorluyor. Diğer oyunlardaki diğer King of the Hill oyun modlarında olduğu gibi, fikir belirli bir süre boyunca belirli bir bölge parçasını tutmak ve bir takımın bölgeyi “ele geçirmesi” için bir puan almasıdır – üç ele geçirme turu kazanır. Ancak diğer modlardan farklı olarak, her iki takım da bir ele geçirme zamanlayıcısını paylaşır, yani bir takım gerekli 30 saniyenin 29’unda bir kontrol noktasında oturabilir ve diğer takım içeri dalıp onları öldürebilir ve puanı almak için zamanlayıcıdaki son saniyeyi kapabilir. Bu, takımları bölgeyi tutmak için savunmacı düşünmeye veya portallarını ve yeteneklerini birlikte kullanarak son saniyede kahramanca bir takım saldırısı yapmaya teşvik eden, moda oldukça zekice bir ayarlamadır.
Galeri
İşleri karmaşıklaştıran şey, beş saniyeden başlayıp bir tur boyunca toplam 20 saniyeye kadar artan yeniden canlanma zamanlayıcısıdır. Bu, oyuncuların kendilerini tekrar tekrar sıcak bölgeye atma yeteneklerini azaltır ve bunun yerine yerleşik bir takıma karşı etkili bir saldırı yapmak için koordinasyon gerektirir. Ancak, yeniden canlanırken takımınız öldürme sayıları biriktirirse, zamanlayıcı her öldürmeyle üç saniye azalır, bu nedenle savaşmaya devam etmek için bir teşvik vardır. Tur tabanlı yaklaşımla birleştiğinde, Sıcak Bölge ayarlamaları oyun seansımızda bazı saçma anlar yarattı ve ayrıca ekibimiz stratejimizi düşünmediği ve daha koordineli bir grup tarafından kolayca yenildiği için kayıpları azalttı.
Ancak, oyun oturumu boyunca Splitgate 2 çok eğlenceliydi. Orijinalin kolay öğrenilebilir olma hissini ve yüksek bir beceri tavanı sunmasını başarıyor ve oyunlar arasındaki tüm ayarlamalar, altta yatan arena-nişancı fikirlerinin doğal uzantıları gibi hissettiriyor. Rekabetçi bir nişancı oyununda sadece portalların bulunması bile çok fazla kaosa neden oluyor. Ancak Splitgate 2’nin oyun modlarındaki ayarlamalar ve takım yeteneklerinin eklenmesi, daha iyi oyuncuların ışınlanma ve hızlı hareketlerin kurnazca kullanımıyla sizi boğma potansiyeline hem tamamlayıcı hem de karşı kontrol edici gibi hissettiriyor. 1047 Games’in oyununu ilk numarasının ötesinde derinlemesine ve eleştirel bir şekilde düşündüğü açık ve tüm parçaların uyum içinde ne kadar iyi çalıştığı şaşırtıcıydı.
Splitgate 2’de en çok beğendiğim şey, rekabetçi nişancı alanına ne kadar kimlik kattığıydı. Nişancı tarihindeki çok belirli bir döneme geri dönüyor ve Halo, Unreal Tournament ve Tribes gibi oyunlardan açıkça büyük ölçüde etkilenmiş, ancak aynı zamanda şu anda nişancı alanındaki diğer her şeyden çok farklı hissettiriyor. Çok sayıda harika tasarım fikrinin uyumlu bir şekilde çalıştığı hızlı, yoğun bir nişancı oyunu ve en azından dört saat boyunca orijinal oyunun değerli bir halefi ve bir ilerlemesi gibi hissettirdi.