Hogwarts Legacy incelemem sırasında, Avalanche Software’in büyülü büyücülük dünyasını eğlenceli ve tatmin edici bir aksiyon RPG’sinde hayata geçirerek imkansızı nasıl başardığını tartıştım. O oyun piyasaya sürüldüğünde, sonunda Hogwarts şatosunu keşfederek, benzersiz yaratıkları yakalayarak, büyü derslerine katılarak, kötü büyücülerle savaşarak ve bir dizi büyü yaparak çocukluk hayallerimi gerçekleştirebildim. Ancak, bir hipogrif veya süpürge üzerinde uçmak mümkün olsa da, Hogwarts öğrenci hayatının en büyük yönlerinden biri eksikti: Rekabetçi Quidditch maçları.
Yaklaşan Harry Potter: Quidditch Champions, yalnızca büyücülük sporuna adanmış çok oyunculu bir oyun olarak bu ihmali bir nebze düzeltiyor. Bununla birlikte, bu yeni başlık ağzımda Hogwarts Legacy’ye karşı karmaşık bir tat bırakıyor.
Quidditch’in Hogwarts Legacy’de olmamasına şaşmamalı
Hogwarts Legacy’nin Quidditch’in yokluğunun oyun içi nedeni oldukça zayıf. Temel olarak, müdür Phineas Nigellus Black oyunun başında Quidditch’i iptal ediyor ve kararın bir önceki yıl birinin yaralandığı için verildiğini söylüyor. Bu aslında sadece zayıf bir bahane. Hepimiz Hogwarts’ın çoğu normal operasyonu durdurmayan nispeten tehlikeli bir yer olduğunu biliyoruz, hatta bir öğrenci ciddi şekilde yaralandığında veya öldüğünde bile (birkaç örnek vermek gerekirse, RIP Cedric ve Myrtle). Hogwarts Legacy’nin geçtiği 1800’lerde büyücülük dünyasının daha dikkatli olduğunu iddia edebilirsiniz, ancak bundan şüpheliyim.
Her şeyden önce, bu zayıf mantık, Quidditch maçlarının Hogwarts Legacy’de olmamasını daha da affedilemez hale getirdi. Quidditch Sahası (saha veya arena) tam orada, Hogwarts okul arazisindeydi, ancak tribünlerden bir maç bile izleyemiyordum veya öğrencilerin maç oynadığı kısa bir ara sahneyi bile göremiyordum. Bu, tam önüme ikonik parıldayan kiraz konmuş ve onu yiyemeyeceğimi veya dokunamayacağımı bilerek kendimi şımarttığım bir dondurma gibiydi. Hogwarts Legacy’deki boş Quidditch arenasında uçmak bile içi boş ve hüzünlü hissettiriyordu.
Tüm bunlara rağmen Quidditch oynanışının olmaması genel olarak iyi bir şeydi.
Şimdi, Hogwarts Legacy’ye ek olarak ayrı bir Quidditch oyunu olmasının ardındaki en büyük nedenlerden birinin Warner Bros. Games’in aynı Harry Potter IP’sinden (fikri mülkiyet) daha fazla para kazanabilmesi olduğuna Nimbus 2000’inize bahse girebilirsiniz. Ancak bu, bunun kötü bir karar olduğu anlamına gelmez.
Örneğin, çocukken oynadığım eski Electronic Arts (EA) PC Harry Potter oyunları, rekabetçi Quidditch maçları sırasında etrafta uçmama ve Snitch’i yakalamama izin veriyordu. Mesele şu ki, Harry olarak oynadığım için, geliştiricilerin Quidditch takımındaki çeşitli pozisyonlar yerine sadece sporun Seeker kısmını yaratmakla ilgilenmeleri gerekiyordu. Başka bir deyişle, EA’in yapması gereken tek şey, bir maçı bir şekilde veya diğer şekilde etkileyebilecek çeşitli diğer puanlama olasılıklarını hesaba katmak yerine, oyuncuların Snitch’i yakalamasını planlamaktı. O zaman bile, Seeker bölümleri gerçekten yeterince geliştirilmemişti ve EA’in oyunlarında oldukça kalitesiz hissettiriyordu.
Bu arada, Hogwarts Legacy’de benzersiz bir öğrenci olarak oynuyorsunuz, o halde Quidditch takımında sadece Arayıcı olarak oynamak isteyeceğinizi kim söyleyebilir? Büyülü spora adalet sağlamak için, Avalanche Software’in farklı Quidditch rolleri için çeşitli mekaniklere çok fazla zaman ayırması gerekecekti, süpürge hareketleri ve puanlama mekaniklerinden bahsetmiyorum bile. Bu, oyunun isteğe bağlı bir yan öğesine harcanan bir ton ekstra enerji gerektirecekti. Zamanları ana oyun tarzında daha iyi değerlendirildi.
Quidditch’i denklemden çıkarmak Hogwarts Legacy ekibinin savaş, hikaye ve tek oyunculu oyun mekaniklerine daha fazla odaklanmasını sağladı. Sonuçta, Hogwarts Legacy tek kişilik bir deneyim olarak tasarlanmıştı ve Quidditch çok daha çok çok oyunculu odaklı. Artık her tek oyunculu oyunun yarı pişmiş bir çok oyunculu modla geldiği 2010’larda değiliz ve bu iyi bir şey. Hogwarts Legacy için söyleyebileceğim bir şey, geliştiricilerin her açıdan ellerinden geleni yapmış olmaları. Kötü uygulanmış Quidditch mekanikleri deneyimi aşağı çekebilirdi ve oyun şu anki kadar cilalı hissettirmezdi.
Quidditch’i hayata geçirmeye adanmış ayrı bir geliştirici ekibi, teorik olarak spora daha iyi bir adalet sağlayabilir ve bu da genel olarak çok daha iyi bir oyun deneyimiyle sonuçlanabilir. Unbroken Studios’un yaklaşan Harry Potter: Quidditch Champions çok oyunculu oyununda ne kadar iyi bir iş çıkardığını tam olarak göreceğiz, ancak olduğu haliyle, Hogwarts Legacy’nin çok fazla şey yaparak kendini fazla zorlamamış olmasından memnunum. Keşke bize en azından birkaç eğlenceli Quidditch ara sahnesi izleme seçeneği sunsaydı.