Kingdom Hearts Yazı – Bölüm 4 – Kingdom Hearts II Final Remix İncelemesi

Dürüst olmak gerekirse, “Summer of Kingdom Hearts” serimi yapmak benim için bir zevkti, çünkü bu başlıkları yeni bir ışıkta görmeyi çok sevdim, sadece yükseltilmiş formlarıyla değil, aynı zamanda onları yeni bir şekilde yargılamak için kemerimin altında biraz daha “deneyim” var. Şimdiye kadar, yalnızca geçmişte oynadığım oyunları inceledim, orijinal başlık, sevilen bir GBA oyununun 3D versiyonu ve sadece ara sahneler olan DS başlığı dahil. Ancak, Kingdom Hearts II Final Remix İncelememe başlarken, bu oyunun en iyisi olduğunu söylemekten büyük mutluluk duyuyorum ve neden ondan önce gelen her şeyin üzerinde durduğunu açıkça görebilirsiniz.

Oyunun başından itibaren, Sora veya Riku olarak oynamadığınız için, gizemli Roxas olarak oynadığınız için, başlığın neden öne çıktığını görüyorsunuz. O kim? Sora ile nasıl bir bağlantısı var? Axel, Diz ve diğerleri neden onun peşinde? Bu kurulum, bizi birçok dünyaya götürecek ve orijinal oyun ile Chain of Memories’den gelen bağları birbirine bağlamaya yardımcı olacak büyük bir yolculuğun benzersiz ve eğlenceli bir parçasıydı. Oldukça uzun bir yolculuktu ve dürüst olmak gerekirse bittiği için biraz üzgünüm.

Tekrar Sora olduğunuzda, bir kez daha Disney dünyalarının bir hayvanat bahçesinden (bazen Final Fantasy ile karışık) geçerek Organization XIII’ü durdurmaya çalışırken, aynı zamanda Riku’yu, Kral’ı bulmaya ve Kairi’ye geri dönmeye çalışıyorsunuz. Kulağa basit gelebilir, ancak karmaşık hissettiren bir şekilde yapılıyor. Ayrıca, her şeyin görünümü, hissiyatı, oynanışı ve hatta dünyaların kendileri bile daha önce olanlara göre büyük bir yükseltme gibi hissettiriyor.

Nasıl yani? Orijinal Kingdom Hearts’ta seçilen dünyaların “temel” olduğunu iddia edebilirsiniz. Bunlar, “his” yaratmak için birkaç klasikle karıştırılmış birçok “Disney Prensesi” dünyasıydı. Kingdom Hearts II’de, bazen insanların beklemediği yerlere gitmek için çitleri aştılar. Tron’u Space Paranoids aracılığıyla ve Mulan’ı Çin versiyonuyla gördük! Hatta Mickey Castle’ı gördük ve Timeless River’da yürüyüşe çıktık! Ah, ve Karayip Korsanları’ndan bahsetmiş miydim?

Bu eklemeler, bazı klasikleri yeniden ele alırken, oyunun daha büyük ve taze hissettirmesine yardımcı oldu. Olympus Coliseum ve Atlantica gibi yeniden ele aldığımız dünyalar bile, daha önce olanlardan kendilerini benzersiz kılmak için büyük değişikliklere uğradı.

Bu amaçla, oyun daha öncekiyle aynı hissettiriyor, ancak bazı önemli yükseltmelerle. Öncelikle, özellikle boss’lar ve Nobodies olmak üzere düşmanlara özel hareketler yapmanıza izin veren ve işe yaraması için tam olarak zamanlama yapmanız gereken “Tepki” komutları var. Sonra, oyunda edindiğiniz çeşitli ortaklarla yapabileceğiniz harika takım hareketleri olan Limit Komutları var. Ayrıca, Sora’ya hangi versiyonda olduğunuza bağlı olarak farklı şekilde hareket eden dönüşümler veren Drive formları var. Ben bir Valor Form hayranıyım ve bununla gurur duyuyorum!

Görseller ve animasyonlar bile karışıma daha fazla yetenek ve stil katmak için öncekilerden yükseltildi. Bunu onaylıyorum çünkü Disney ve Square Enix ekibinin PS2 ile bir aşamadan diğerine neler yapabildiğini vurguladı ve Final Remix formu daha fazla ara sahne, geliştirilmiş karakter modelleri, toplanacak yeni şeyler vb. ekledi.

Oyunun hikayesine gelince, bir sonraki oyunu kurmak için belirli şeyleri geliştirirken iyi bir şekilde ilerlediğini düşünüyorum. Dahası, dünyalar içinde “bölümler” olması hoşuma gitti, böylece hikayenin bir bölümünü yapabilir, başka bir yerde eğlenebilir ve sonra tekrar keyfini çıkarmak için geri dönebilirsiniz. Sora, Roxas, Kairi, Riku, Diz ve Örgüt arasındaki hikaye örgüsü, bağlam nedeniyle bu Final Remix’te hiçbir şey eklenmemiş gibi hissettiğim bir veya iki garip ara sahne dışında neredeyse çoğunlukla iyi işlenmişti. Ne olursa olsun, bu dünyaların ve karakterlerin hayranıysanız, özellikle her şeyi kesinlikle yükselten ses yetenekleri göz önüne alındığında, çok eğleneceksiniz.

Christopher Lee’yi Ansem the Wise olmaya ikna ettiler! Bu nasıl oldu?!?! Ve Disney karakterlerinin klasik seslerini tekrar duyduğunuzda (ben şahsen Ming-Na Wen ve Bruce Boxleitner’ı çok sevdim), çok sevineceksiniz.

Bununla birlikte, Kingdom Hearts II Final Remix İncelemem bazı dezavantajlar olmadan tamamlanmış sayılmaz ve bazıları var. Örneğin, gözle görülür iyileştirmeler olsa da, geçmiş oyunların bazı kusurları hala geçerli. Oyun içinde, net bir ara sahnenin aniden pikselleştiği BİRÇOK kez oldu ve bu hiç mantıklı değildi. Bunun PS2’de hiç yaşandığını hatırlamıyorum, bu yüzden bunun “yükseltilmiş sürüm” olması gerekirken Steam’de gerçekleşmesi üzücü.

İkincisi, eklemelerin bazılarını beğenmeme rağmen, Sora ve Roxas arasındaki boss dövüşü (önceden sadece bir ara sahneydi) biraz şaşırtıcıydı. “Git gud” türünde bir boss dövüşüydü ve Chain of Memories’de Dark Riku ve Vexen ile olduğu kadar onunla da mücadele ettim. Yine de, tıpkı o oyun gibi, onu yendiğimde diğer boss’lar o kadar zor değildi. Bu tür şeylerin olmaya devam etmesi biraz garip.

Ayrıca, bazen eylem düğmelerinin iki versiyonu arasında yanlışlıkla geçiş yapmanın ve varmak istemediğiniz bir noktada son bulmanın ne kadar kolay olduğu da dahil olmak üzere bazı kontrol sorunları yaşadım. Ayrıca, oyunun hikayesinde ve ara sahnelerinde tuhaf olan bazı tuhaf devamlılık hataları vardı. Örneğin, Ariel’in Ursula ile etkileşimi, onunla yeni tanışmış gibi görünmesine neden oluyordu ve yine de onu ilk oyunda yendik. Ayrıca, World That Never Was’ta belirli karakterler “gözden kayboluyor” ve daha sonra sanki her zaman oradaymış gibi yeniden ortaya çıkıyorlar. Orada değillerdi, biliyorum orada değillerdi!!!

Son olarak, belirli boss dövüşlerinin ve savaşların çok belirli bir şekilde bir şeyler yapmaya bağlı olduğu zamanlar vardı ve bu, oyunun size diğer durumlarda verdiği özgürlük göz önüne alındığında biraz sinir bozucuydu.

Bu kusurlara rağmen, Kingdom Hearts II Final Remix İncelememi olumlu bir notla bitiriyorum. Bu oyun gerçekten de şu ana kadarki en iyi oyun olarak parlıyor ve bu oyunda göz ardı edilemeyecek bir neşe ve tuhaflık var. Aslında, Nintendo Entertainment Podcast’in son bölümünde belirttiğim gibi, seriyi hemen orada bitirselerdi… çok iyi bir not olurdu.

Kingdom Hearts Yazı’nın bir sonraki durağı ne? Birth By Sleep!