Aralık 2002’de gerçekleştirilen spektropolarimetrik gözlemlerden elde edilen AB Dor’un yüzey manyetik alan yapısı. Kaynak: Strickert ve diğerleri, 2024.
Hollanda’daki Leiden Üniversitesi’nden araştırmacılar, AB Doradus olarak bilinen genç bir güneş tipi yıldızda koronal kütle atımları üzerine bir çalışma yürüttüler. Yeni araştırmanın sonuçları, yayınlanan 1 Ağustos’ta ön baskı sunucusunda arXivbu patlama olaylarının doğası hakkında daha fazla bilgi sağlayabilir.
Koronal kütle atımları (CME’ler), güneş ve yıldızlardan gelen manyetize plazmanın devasa püskürmeleridir. Güneş benzeri yıldızların güneşten önemli ölçüde daha manyetik olarak aktif olabileceği göz önüne alındığında, daha sık ve enerjik CME’ler sergilemeleri beklenir.
Ancak yıldız CME’lerini tespit etmek zorlu bir iştir ve gökbilimciler çeşitli yöntemler kullanarak bu tür olayların dolaylı kanıtlarını ararlar; örneğin, koronal kararmaları (aşırı ultraviyole ve yumuşak X-ışını emisyonunun güçlü ama geçici azalmaları) tespit ederler.
CME’ler yayıldığında, CME şok cephesinin arkasında boşaltılan kütlenin X-ışını ve aşırı ultraviyole koronal emisyona katkıda bulunmadığı veya daha az katkıda bulunduğu ve bunun da ışık eğrilerinde bir azalmaya neden olduğu varsayılmaktadır.
AB Doradus veya kısaca AB Dor (ayrıca HD 36705 olarak da bilinir), yaklaşık 49,5 ışık yılı uzaklıkta bulunan hızla dönen genç bir güneş kütlesi yıldızıdır. Yıldız, dörtlü bir sistemin parçasıdır, güçlü bir manyetik alana, yaklaşık 0,51 günlük bir dönüş periyoduna sahiptir ve yaşının 120 milyon yıl olduğu tahmin edilmektedir.
Önceki gözlemler AB Dor’un aktivitede periyodik artışlar gösteren bir parlama yıldızı olduğunu ve güneşten daha fazla sayıda yıldız lekesine sahip olduğunu buldu. Dahası, bu yıldızda koronal sönükleşme olayları tespit edildi ve bu da koronal kütle atımlarının varlığını düşündürüyor.
Şimdi, Leiden Üniversitesi’nden Markus Strickert liderliğindeki bir gökbilimciler ekibi AB Dor’daki CME’lerin varlığını araştırıyor. Bu amaçla, bu yıldızda yüksek enlemlerde CME olaylarının 21 simülasyonuyla parametrik bir çalışma yürüttüler.
Modellenen olayların yarısının patlayıcı CME’lere yol açtığı, diğer yarısının ise sınırlı CME’lere yol açtığı ortaya çıktı. Açık bölgelerde başlatılan CME’lerin kapalı bölgelerde başlatılanlara kıyasla patlayıcı olma olasılığının daha yüksek olduğu bulundu.
Ayrıca, çalışma kapalı bölgelerden gelen dört püskürmeli CME’nin en az 300 desilyon erg yüksek serbest manyetik enerjilere sahip olduğunu buldu. Genel olarak, kapalı alan bölgelerindeki CME’ler, CME enerjisinin bir kısmının manyetik gerginliği yenmek ve üstteki alanı kırmak için harcandığı göz önüne alındığında, daha düşük kinetik enerjiler sergiledi.
Sonuçları özetleyen makalenin yazarları, araştırmalarının AB Dor gibi yıldızlarda CME’lerin oluşumuna ilişkin anlayışımızı nasıl geliştirdiğini belirtiyorlar.
“Çalışmamız, gözlemlenenler gibi patlayıcı CME’lerin nasıl olduğunu açıklıyor Veronig ve diğerleri (2021) Araştırmacılar, “AB Dor gibi güçlü üstteki manyetik alanların daha sınırlı CME’lere yol açması gereken yıldızlarda bile meydana gelebilir” sonucuna varıyorlar.
Daha fazla bilgi:
K. Markus Strickert ve diğerleri, Genç güneş benzeri yıldız AB Dor’daki yüksek enlem koronal kütle atımları, arXiv (2024). DOI: 10.48550/arxiv.2408.00637
© 2024 Bilim X Ağı
Alıntı: Araştırmacılar, AB Doradus yıldızındaki koronal kütle atımını araştırıyor (2024, 7 Ağustos) 7 Ağustos 2024’te https://phys.org/news/2024-08-coronal-mass-ejection-star-ab.html adresinden alındı
Bu belge telif hakkına tabidir. Özel çalışma veya araştırma amacıyla herhangi bir adil kullanım dışında, yazılı izin olmaksızın hiçbir kısmı çoğaltılamaz. İçerik yalnızca bilgilendirme amaçlı sağlanmıştır.