Yeni araştırma, teorik bir warp sürücüsü arızası sırasında yayılan kütleçekim dalgalarını inceledi. Bulgular, mevcut teknolojinin bu tür sinyalleri tespit edememesine rağmen, gelecekteki gelişmelerin bu sinyalleri kullanarak uzay-zamanın ve evrenin doğasını daha derinlemesine araştırmamıza olanak sağlayabileceğini öne sürüyor. Kaynak: SciTechDaily.com
Araştırmacılar, Einstein’ın Genel Görelilik Teorisi’ndeki prensipleri kullanarak, uzay gemilerinin ışık hızını geçmesine teorik olarak izin veren warp motorları kavramını araştırıyorlar.
Fizikçiler onlarca yıldır dört boyutlu uzay-zamanı sıkıştırarak sürülen uzay gemilerinin teorik olasılığını araştırıyorlar. Bu sözde “warp drive” bilim kurgu alanından kaynaklansa da, genel görelilikteki somut açıklamalara dayanmaktadır. Yeni bir çalışma işleri bir adım öteye taşıyor – simüle ederek yerçekimi dalgaları Böyle bir sürücü bozulduğunda ne gibi emisyonlar çıkarabilir.
Warp Sürücüsü Araştırması
Warp sürücüleri bilimkurgu edebiyatının vazgeçilmezleridir ve prensipte uzay gemilerini ışık hızından daha hızlı hareket ettirebilirler. Ne yazık ki, pratikte bunları inşa etmede birçok sorun vardır, örneğin negatif enerjili egzotik bir madde türü gereksinimi gibi. Warp sürücüsü metriğiyle ilgili diğer sorunlar arasında gemidekilerin balonu gerçekten kontrol etme ve devre dışı bırakma konusunda yaşadıkları zorluklar da yer alır.
Bu yeni araştırma, Londra Queen Mary Üniversitesi, Potsdam Üniversitesi, Potsdam’daki Max Planck Yerçekimi Fiziği Enstitüsü (MPI) ve Cardiff Üniversitesi’ndeki yerçekimi fiziği uzmanları arasındaki bir işbirliğinin sonucudur. Warp sürücüsü kodunu çözdüğünü iddia etmese de, sayısal simülasyonlar kullanarak bir warp sürücüsünün “tutma başarısızlığının” teorik sonuçlarını araştırıyor. Çalışmanın ilk yazarı olan Londra Queen Mary Üniversitesi’nden Dr. Katy Clough şöyle açıklıyor: “Warp sürücüleri tamamen teorik olsa da, Einstein’ın Genel Görelilik teorisinde iyi tanımlanmış bir açıklamaları vardır ve bu nedenle sayısal simülasyonlar, yerçekimi dalgaları biçiminde uzay-zaman üzerinde olabilecek etkilerini araştırmamızı sağlar.”
İşbirliği ve Simülasyon Çalışmaları
Sonuçlar büyüleyici. Çöken warp sürücüsü, normalde yerçekimi dalga dedektörleri tarafından tespit edilebilen uzay-zamanda bir dalgalanma olan belirgin bir yerçekimi dalgaları patlaması üretir. Kara delik Ve nötron yıldızı birleşmeler. Birleşen astrofiziksel nesnelerden gelen cıvıltıların aksine, bu sinyal kısa, yüksek frekanslı bir patlama olurdu ve bu nedenle mevcut dedektörler onu algılamazdı. Ancak, gelecekteki daha yüksek frekanslı aletler bunu yapabilir ve henüz böyle bir alet finanse edilmemiş olsa da, bunları inşa etmek için gereken teknoloji mevcuttur. Bu, kendimiz bir tane inşa edemesek bile, bu sinyalleri warp drive teknolojisinin kanıtlarını aramak için kullanma olasılığını gündeme getirir.
Gelecekteki Araştırma Yönleri
Potsdam Üniversitesi’nden Prof. Tim Dietrich şunları söylüyor: “Benim için çalışmanın en önemli yönü, negatif enerji uzay-zamanlarının dinamiklerini doğru bir şekilde modellemenin yeniliği ve tekniklerin evrenimizin evrimini ve kökenini veya kara deliklerin merkezindeki süreçleri daha iyi anlamamıza yardımcı olabilecek fiziksel durumlara genişletilme olasılığıdır.”
Warp hızı çok uzakta olabilir, ancak bu araştırma egzotik uzay-zamanlar ve kütleçekim dalgaları anlayışımızın sınırlarını çoktan zorluyor. Araştırmacılar, sinyalin farklı warp tahrik modelleriyle nasıl değiştiğini araştırmayı planlıyor.
Referans: “Daha önce kimsenin görmediği: Warp sürücüsünün çöküşünden kaynaklanan kütle çekim dalga formları” Katy Clough, Tim Dietrich ve Sebastian Khan tarafından, 25 Temmuz 2024, Açık Astrofizik Dergisi.
DOI: 10.33232/001c.121868