Sanatçının, bugüne kadar herhangi bir araştırma tarafından yayımlanan en büyük homojen TESS gezegen analizi olan yeni NASA TESS-Keck Araştırması Toplu Kataloğu’nda yer alan çeşitli dış gezegenlerin tasviri. Kaynak: WM Keck Gözlemevi/Adam Makarenko
Uluslararası bir işbirliği çabası, 126 (120 doğrulanmış, 6 aday) dış gezegeni ayrıntılı olarak açıklayan bir katalog üretti. TESS ve Keck Gözlemevi verileri, bu canlıların farklı türleri ve yaşam barındırma potansiyelleri hakkında bilgi edinilmesini sağlıyor.
Hawaiʻi Üniversitesi Astronomi Enstitüsü’ndeki (IfA) gökbilimcilerin önemli katkıları da dahil olmak üzere uluslararası bir bilim insanları ekibi, 120 doğrulanmış ötegezegen ve altı yeni aday ötegezegen içeren yeni bir katalog yayınladı. Bu keşifler, NASAHawaii’deki Maunakea’daki WM Keck Gözlemevi ile ortaklaşa yürütülen Geçişli Gezegen Araştırma Uydusu (TESS).
TESS-Keck Araştırması’nın Kütle Kataloğu ile gökbilimciler artık TESS tarafından bulunan son dünyaları incelemek için yeni bir veri tabanına sahipler. Bu, onların, özellikle bildiğimiz şekliyle yaşama ev sahipliği yapabilecek gezegenler olmak üzere, bu gezegenlerin özelliklerini ve ortamlarını daha ayrıntılı bir şekilde incelemelerinin önünü açıyor.
UH’nin önemli bir ortak olduğu anketin son bölümü, binlerce radyal hız (RV) gözlemi sağlıyor; bu, yörüngedeki bir gezegenin yerçekimi nedeniyle bir yıldızın refleks hareketinin ölçümüdür. Bu gözlemler, aşırı ortamlara sahip nadir dünyalardan yaşamı destekleyebilecek olanlara kadar, güneş sistemimizin ötesindeki gezegen türlerinin büyüleyici bir karışımını ortaya koyuyor.
Çalışma şu şekilde yayınlanmıştır: The Astrofizik Dergisi Ek.
TOI-1798’in sanatçı tasviri, iki gezegene ev sahipliği yapan bir gezegen sistemi. Yeni TESS-Keck Survey Mass Catalog, dış gezegenin sekiz günlük bir yörünge periyoduna sahip bir alt-Neptün olduğunu gösteriyor; iç gezegen, yıldızına o kadar yakın bir yörüngede dönen garip bir Süper-Dünya, bu yabancı dünyada bir yıl sadece yarım Dünya günü sürüyor. Kaynak: WM Keck Gözlemevi/Adam Makarenko
“TESS-Keck Araştırması, evreni ve bu durumda sistemimizin dışındaki gezegenleri anlamamızı ilerletmek için yer tabanlı gözlemlerin çok önemli bir rol oynadığını gösteriyor” diyor makalenin ortak yazarı ve TESS-Keck Araştırması’nın eş baş araştırmacısı olan IfA’daki yardımcı astronom Dan Huber. “TESS gibi uzay teleskopları bize gezegenlerin boyutları hakkında bilgi verebilir, ancak Keck ile elde edilenler gibi takip gözlemleri, bu gezegenlerin neyden yapıldığını öğrenmek için gereken kütle ölçümlerini sağlar.”
Yer tabanlı içgörüler
Huber ve IfA astronomu arkadaşı Fei Dai ve IfA mezunu Ashley Chontos, yeni bir astronom ekibiyle ortaklık kurarak dış gezegen TESS gezegen verilerini alan ve 9.204 RV ölçümünü analiz eden katalog. Ölçümlerin yarısından fazlası, Keck Gözlemevi’nin gezegen avlama spektrometresi aleti kullanılarak 301 gözlem gecesi boyunca alındı.
Jüpiter boyutundan Satürn boyutuna, Neptün benzeri, alt-Neptünler ve kayalık Dünya benzeri dünyalara kadar, bu sanatçının tasviri TESS tarafından tespit edilen ve daha sonra WM Keck Gözlemevi ve Lick Gözlemevi tarafından karakterize edilen dış gezegenleri tasvir ediyor; hepsi TESS-Keck Araştırması’nın bir parçası olarak yeni yayınlanan bir katalogda profillendiriliyor. Kredi: WM Keck Gözlemevi/Adam Makarenko
Kansas Üniversitesi’nde fizik ve astronomi alanında lisansüstü öğrencisi ve makalenin baş yazarı olan Alex Polanski, “TESS-Keck Araştırması’ndan gelen sonuçlar, TESS’in keşfettiği yeni gezegenlerin fiziksel doğasını ve sistem mimarilerini anlamak için en büyük katkıyı temsil ediyor” dedi. “Bunun gibi kataloglar, gökbilimcilerin bireysel dünyaları, diğer gezegen popülasyonuyla bağlam içinde konumlandırmasına yardımcı oluyor.”
Ekip ayrıca, Lick Gözlemevi’ndeki California Üniversitesi Gözlemevleri’nin Otomatik Gezegen Bulucusu’nu kullanarak ek radyal hızlar elde etti.
Tüm RV’ler birleştirildiğinde, 120 teyit edilmiş gezegenin ve altı aday gezegenin kütlelerini hesaplamayı başardılar.
Yabancı dünyaları keşfetmek
TESS-Keck Araştırması, egzotik dünyaların muazzam çeşitliliğini ortaya çıkardı. UH gökbilimcileri, sözde alt dev yıldızların yörüngesinde dönen gezegenlere odaklandı – Güneş’in gelecekteki versiyonları. Eşlik eden bir makalede, eski bir IfA lisansüstü öğrencisi olan ve şu anda Princeton’da doktora sonrası araştırmacı olan Chontos, bu tür gezegenlerin bugüne kadarki en büyük homojen çalışmasına öncülük etti.
Sanatçının TOI-1824 tasviri, boyutuna göre alışılmadık derecede yoğun bir dış gezegene sahip bir yıldız sistemi. Yeni yayınlanan TESS-Keck Araştırması kataloğunda profillenen en yoğun alt-Neptünlerden biridir. Kaynak: WM Keck Gözlemevi/Adam Makarenko
Chontos, “Güneş, çekirdeğindeki tüm hidrojeni erittikten sonra sonunda dev bir yıldıza dönüşecek,” dedi. “Güneş sistemimizdeki gezegenlere ne olabileceğine dair bazı fikirlerimiz var ancak bu daha gelişmiş sistemleri doğrudan gözlemleyerek bulmacanın parçalarını bir araya getirmeye ve gözlemleri teoriye bağlamaya başlayabiliriz.”
Sonuçlar, Güneş şişip muhtemelen Dünya’yı yuttuğunda gezegenimizin gelecekteki kaderini tahmin etmeye yardımcı olabilir. Özellikle, çalışma, bu kaderden bir şekilde kurtulmuş veya şu anda yutulma sürecinde olan diğer sistemlerle arasındaki boşluğu kapatıyor.
Aşırı dünyaların bir başka örneğinde, Dai ve Caltech öğrencisi Ryan Rubenzahl şimdiye kadar bulunan en büyük kayalık gezegeni keşfetti (TOI-1347 b). Çalışmaları, Dünya gibi kayalık yüzeylere sahip gezegenlerin Dünya’nın kütlesinin 10 katından çok daha fazla kütleye sahip olamayacağını öne sürüyor. Daha büyük bir gezegen, yeni oluşan gaz diskinden kalın bir hafif gaz zarfı (hidrojen ve helyum gibi) biriktirir ve böylece güneş sistemimizdeki buzlu devlere veya gaz devlerine daha çok benzeyen gezegenler üretir.
Kaynak: “TESS-Keck Anketi. XX. Alex S. Polanski, Jack Lubin, Corey Beard, Joseph M. Akana Murphy, Ryan Rubenzahl, Michelle L. Hill, Ian JM Crossfield, Ashley Chontos, Paul Robertson, Howard Isaacson, Stephen R. Kane, David R. Ciardi, Natalie M. Batalha, Courtney Dressing, Benjamin Fulton, Andrew W. Howard, Daniel Huber, Erik A. Petigura, Lauren M. Weiss, Isabel Angelo, Aida Behmard, Sarah Blunt, Casey L. Brinkman, Fei Dai, Paul A. Dalba, Tara Fetherolf, Steven Giacalone, Lea A. Hirsch, Rae Holcomb, Molly R. Kosiarek, Andrew W. Mayo, Mason G. MacDougall, Teo Močnik, Daria Pidhorodetska, Malena Rice, Lee J. Rosenthal, Nicholas Scarsdale, Emma V. Turtelboom, Dakotah Tyler, Judah Van Zandt, Samuel W. Yee, David R. Coria, Shannon D. Dulz, Joel D. Hartman, Aaron Hanehalkı, Sarah Lange, Andrew Langford, Emma M. Louden, Jared C. Siegel, Emily A. Gilbert, Erica J. Gonzales, Joshua E. Schlieder, Andrew W. Boyle, Jessie L. Christiansen, Catherine A. Clark, Rachel B. , Michael B. Lund, Arjun B. Savel, Holden Gill, Charles Beichman, Rachel Matson, Elisabeth C. Matthews, E. Furlan, Steve B. Howell, Nicholas J. Scott, Mark E. Everett, John H. Livingston, Irina O. Ershova, Dmitry V. Cheryasov, Boris Safonov, Jorge Lillo-Box, David Barrado ve María Morales-Calderon, 23 Mayıs 2024, Astrofizik Dergisi Ek Dizisi.
DOI: 10.3847/1538-4365/ad4484