Siber suçlular 2021 yılında T-Mobile’ın bilgisayar sistemlerine girerek 76,6 milyon müşteriye ait verileri çalıp sattı. T mobil dava eden müşterilerle 350 milyon dolar anlaşmayı seçti. Bu müşterileri temsil eden avukatlar 78,75 milyon dolar ücret talep etti ve bu itiraz edildi. Bir ABD temyiz mahkemesi şimdi kararı geri almaya karar verdi ve avukatların bir talih kuşu aldıkları sonucuna vardılar. Daha önce bir bölge mahkemesi, 78,75 milyon dolarlık ücretlerin aşırı olduğunu söyleyen sınıf üyelerinin itirazını reddetti. Temyiz ettiler ve dava 8. ABD Temyiz Mahkemesi’ne gitti.
The yeni karar sınıf avukatının ABD’nin dört bir yanından müşteriler adına dava açmasının hemen ardından bir uzlaşma görüşmesinin başladığını belirtiyor. Şikayetin açılmasından bir aydan kısa bir süre sonra bir uzlaşmaya varıldı.
Bireysel müşterilerin ihlalden kaynaklanan cepten zararları için 25.000 dolara kadar ödeme almaya hak kazanacaklarına karar verildi. Kayıp kanıtı sunmayan müşteriler 25 dolar veya Kaliforniya’dan iseler 100 dolar almaya hak kazandılar. Bunun üstüne, T mobil iki yıl boyunca ücretsiz kimlik savunma ve izleme hizmeti sundu. Ve son olarak, T mobil Güvenliği artırmak için ek 150 milyon dolar harcayacağını söyledi.
Sınıf avukatları, uzlaşma fonunun yüzde 22,5’i veya 78,75 milyon dolar tutarında bir ücret ödülü bekliyordu.
Ücret ödülüne karşı çıkanlar, anlaşmanın 100 milyon dolar veya daha fazla içeren bir anlaşma olarak tanımlanan sözde bir “megafon” ile sonuçlandığını söyledi.
Megafon anlaşmalarında, yüksek geri kazanımların genellikle avukatın çabası yerine sınıfın büyüklüğünden kaynaklandığı ileri sürülmüştür. Bu argümanın ardındaki fikir, fonlar yüksek oranlara ulaştığında, normal yüzdelerin bile “sınıf avukatına büyük bir kazanç sağlayacak kadar yüksek büyüklükte ücretlere” yol açmasıdır.
Kısacası, avukatların çok az çabayla büyük bir kazanç elde ettiği ima ediliyordu.
Sınıf avukatı, %22,5’in yüksek görünebileceğini ancak şu gerçeği göz önünde bulundurduğunuzda, buna karşılık olarak, T mobil Güvenlik için ek 150 milyon dolar harcayacaklarını söyleseler de, esasen 500 milyon dolarlık fonun yalnızca yüzde 15,75’ini talep ediyorlar.
İlçe mahkemesi, sınıf avukatlarının hepsinin oldukça yetenekli olduğunu, sınıf üyeleri için hızlı bir şekilde tazminat elde edebildiğini ve benzer davalardaki diğer avukatların aldıkları ücretlerle aynı oranda ücret talep ettiğini belirtmişti.
Avukatlar davaya sekiz bin saatten fazla zaman harcadılar ve üç bin saat daha harcamayı bekliyorlardı.
Temyiz mahkemesi verilen ücretin mantıksız olduğu sonucuna vardı ve daha önceki kararın gelecekteki tahmini çalışma saatlerini hesaba kattığını belirtti. Ancak, sınıf avukatı dava üzerinde yalnızca birkaç ay çalıştığı için “mahkemenin verdiği gibi bir getiri elde etmek için zaman ve çaba harcamak” zorunda kalmadılar.
Olayları perspektife oturtmak için, ücrete izin verilirse, avukatlar saatte yaklaşık 7.000 ila 9.500 dolar kazanabilirler, bu da hiçbir sınıf üyesinin bir davada yardım için bir avukata ödemeye razı olmayacağı bir şeydir. Buna göre, talep edilenin yarısı bile, yani saatte 3.500 ila 4.750 dolar, “ceza olarak kabul edilemez.”
Bu, temyiz mahkemesinin sınıf avukatının iyi bir iş yapmadığını düşündüğü anlamına gelmez, zira sınıfı iyi temsil ettikleri için takdir edilmişlerdir.
Dava, gerekli işlemlerin yapılması için başka bir mahkemeye gönderilecek.