Evde çok fazla vakumlu olmayan robot görmemenizin uzun bir nedeni var. Listenin başında yapılandırılmamış ve yarı yapılandırılmış ortamlar sorunu yer alıyor. Düzenden aydınlatmaya, yüzeylerden insanlara ve evcil hayvanlara kadar hiçbir ev aynı değildir. Bir robot her evi etkili bir şekilde haritalayabilse bile, alanlar her zaman akış halindedir.
Bu hafta MIT CSAIL’deki araştırmacılar yeni bir yöntemi sergiliyorlar ev robotlarını simülasyonda eğitmek için. Bir iPhone kullanarak, birisi evinin bir bölümünü tarayabilir ve bu daha sonra bir simülasyona yüklenebilir.
Simülasyon, son yıllarda robot eğitiminin temel unsuru haline geldi. Robotların, gerçek dünyada bir kez yapmak için gereken sürede binlerce hatta milyonlarca kez görevleri denemesine ve başarısız olmasına olanak tanır.
Simülasyonda başarısızlığın sonuçları da gerçek hayattakinden önemli ölçüde daha düşüktür. Bir robota bulaşık makinesine bir kupa koymayı öğretmenin, bu süreçte 100 gerçek kupa kırmasını gerektirdiğini bir an için düşünün.
Araştırmacı Pulkit Agrawal, araştırmaya bağlı bir videoda, “Simülasyonda sanal dünyada eğitim almak çok güçlüdür, çünkü robot milyonlarca ve milyonlarca kez pratik yapabilir,” diyor. “Binlerce tabak kırmış olabilir, ancak önemli değil, çünkü her şey sanal dünyadaydı.”
Ancak robotların kendileri gibi, simülasyon da ev gibi dinamik ortamlar söz konusu olduğunda ancak belirli bir yere kadar gidebilir. Simülasyonları bir iPhone taraması kadar erişilebilir hale getirmek, robotun farklı ortamlara uyum sağlama yeteneğini önemli ölçüde artırabilir.
Aslında, bu tür ortamların yeterince sağlam bir veri tabanının oluşturulması, kaçınılmaz olarak bir şeyin yerinde olmaması durumunda, örneğin bir mobilya parçasını hareket ettirmek veya mutfak tezgahında bir tabak bırakmak gibi, sistemi daha uyarlanabilir hale getirir.