Başak takımyıldızındaki yeni bulunan bir cüce galaksinin (Başak III) konumu (sol) ve üye yıldızları (sağ; beyazla daire içine alınmış olanlar). Üye yıldızlar sağ paneldeki kesikli çizginin içinde yoğunlaşmıştır. Kaynak: NAOJ/Tohoku Üniversitesi

Araştırmacılar, Güneş Sistemi’nin iki yeni uydu galaksisini keşfetti Samanyolu Subaru teleskopu kullanılarak yapılan gözlemler, daha önce düşünülenden daha fazla uydu sayısına işaret ediyor ve beklenen galaksi sayısında bir eksiklikten fazlalığa doğru bir değişime işaret ediyor.

Gökbilimciler yıllardır Samanyolu’nun standart karanlık madde modelinin öngördüğünden daha az uydu galaksiye sahip olmasının nedenini nasıl açıklayacakları konusunda endişeleniyorlar. Buna “kayıp uydular sorunu” deniyor. Bizi bu sorunu çözmeye yaklaştırmak için uluslararası bir araştırmacı ekibi, Hyper Suprime-Cam (HSC) Subaru Stratejik Programı’ndan (SSP) gelen verileri kullanarak iki tamamen yeni uydu galaksiyi keşfetti.

Bu sonuçlar yakın zamanda yayınlandı Japonya Astronomi Derneği Yayınları Japonya, Tayvan ve Amerika’dan gelen araştırmacılardan oluşan bir ekip tarafından yapıldı.

Karanlık Maddeyi Anlamada Uydu Galaksilerin Rolü

Samanyolu adlı bir galakside yaşıyoruz ve bu galaksinin yörüngesinde uydu galaksiler adı verilen daha küçük galaksiler var. Bu uydu galaksileri incelemek, araştırmacıların karanlık maddeyi çevreleyen gizemleri çözmesine ve galaksilerin zaman içinde nasıl evrimleştiğini daha iyi anlamalarına yardımcı olabilir.

“Samanyolu’nun kaç uydu galaksisi var? Bu, onlarca yıldır gökbilimciler için önemli bir soru olmuştur,” diyor Tohoku Üniversitesi’nde profesör olan Masahi Chiba.

Samanyolu Etrafındaki Uydu Galaksiler

Samanyolu Galaksisi etrafındaki uydu galaksiler. Galaktik diskin düzlemi yatay düzlemdedir. Mavi kareler Büyük ve Küçük Macellan Bulutları’dır ve kırmızı daireler diğer uydu galaksilerdir. Mutlak görsel büyüklükleri ne kadar sönükse, nokta boyutu o kadar küçüktür. Kaynak: NAOJ/Tohoku Üniversitesi

Subaru Teleskobu ile Cüce Galaksilerin Keşfi

Araştırma ekibi, çok uzakta ve tespit edilmesi zor olan keşfedilmemiş, küçük uydu galaksilerin (cüce galaksiler) olma olasılığını fark etti. Hawaii’deki bulutların üzerinde izole bir dağın tepesinde bulunan Subaru teleskobunun güçlü yeteneği, bu galaksileri bulmak için oldukça uygundur. Aslında, bu araştırma ekibi daha önce Subaru teleskobunu kullanarak üç yeni cüce galaksi bulmuştu.

Şimdi, ekip iki yeni cüce gökada daha keşfetti (Virgo III ve Sextans II). Bu keşifle birlikte, farklı araştırma ekipleri tarafından toplamda dokuz uydu gökada bulundu. Bu, karanlık maddenin standart teorisi tarafından öngörülen 220 uydu gökadasından hala çok daha az.

HSC-SSP Tarafından Gözlemlenen Alan

HSC-SSP tarafından gözlemlenen alan (kırmızı çizgilerle çevrili alan). Daha önce bilinen uydu galaksiler siyah karelerle, yeni keşfedilen uydu galaksiler ise beyaz üçgenler ve yıldızlarla gösterilmiştir. Kaynak: NAOJ/Tohoku Üniversitesi

Uydu Galaksi Sayılarına İlişkin Değişen Bakış Açısı

Ancak HSC-SSP’nin ayak izi tüm Samanyolu’nu kapsamıyor. Bu dokuz uydu galaksinin tüm Samanyolu’na dağılımı HSC-SSP tarafından yakalanan ayak izinde bulunana benzerse, araştırma ekibi aslında 500’e yakın uydu galaksisi olabileceğini hesaplıyor. Şimdi, “eksik uydular sorunu” yerine “çok fazla uydu sorunu” ile karşı karşıyayız.

Gerçek uydu galaksilerinin miktarını daha iyi karakterize etmek için daha yüksek çözünürlüklü görüntüleme ve analiz gereklidir. Chiba, “Bir sonraki adım, gökyüzünün daha geniş bir görüntüsünü yakalayan daha güçlü bir teleskop kullanmaktır,” diye açıklıyor, “Gelecek yıl, Şili’deki Vera C. Rubin Gözlemevi bu amacı yerine getirmek için kullanılacak. Umarım birçok yeni uydu galaksisi keşfedilir.”

Referans: “Hyper Suprime-Cam Subaru Stratejik Programı araştırmasında yeni Samanyolu uyduları arayışının nihai sonuçları: İki adayın daha keşfi” Daisuke Homma, Masashi Chiba, Yutaka Komiyama, Masayuki Tanaka, Sakurako Okamoto, Mikito Tanaka, Miho N Ishigaki, Kohei Hayashi, Nobuo Arimoto, Robert H Lupton, Michael A Strauss, Satoshi Miyazaki, Shiang-Yu Wang ve Hitoshi Murayama, 8 Haziran 2024, Japonya Astronomi Derneği Yayınları.
DOI: 10.1093/pasj/psae044



uzay-2