30 Haziran 1999’da nerede olduğumu asla unutamam. O gece, Will Smith’in filmini izlemeye karar verdiğim talihsiz geceydi. Vahşi Vahşi Batı açılış gecesinde, yandaki ekrandayken, Yakında en sevdiğim filmlerden biri olacak ayrıca yeni vizyona girmişti. Smith’in filmi berbattı ama bir sonraki gece bu yanlışı düzelttim ve South Park: Daha Büyük, Daha Uzun ve Kesintisiz ve o andan itibaren her şey daha iyi oldu.
1999’a kadar Güney Parkı zaten vardıinanılmaz derecede popüler bir diziydi ama bir sebepten ötürü gerçekten izlemedim. Bazı bölümlerini izlemiştim ve beğenmiştim ama hiç ilgimi çekmedi. (I oldu içine Bağımsızlık Günü Ve Siyah Giyen Adam yine de açılış gecesi kararı bundan dolayı.) Yine de, özellikle sansürün her türlü engelinin ortadan kalktığı bir film versiyonunun nasıl görüneceğini merak ediyordum.
Sinemada otururken bu filmin bir müzikal olduğunu bildiğimden emin değilim. Belki yaptım ve aklımdan çıkardım ama anında sevindiğimi ve şaşırdığımı hatırlıyorum. Hayatımın bu noktasında zaten büyük bir müzik hayranıydım. Orijinal Batı Yakası Hikayesi favorilerimden biriydi ve düzenli olarak aşağıdaki gibi filmlere eşlik ederdim: Aladdin, Küçük Denizkızı, Ve Aslan Kral. Ve yine de, filmin sadece bir müzikal değil, aynı zamanda her zaman bangır bangır bangır bangır sahneler içeren bir müzikal olmasına da hazır değildim. Bunca yıl sonra bile hâlâ kelimenin tam anlamıyla her kelimesini biliyorum.
İlk gecede, “Mountain Town” tonu belirlemiş olabilir, ancak “Uncle Fucka” salonu yıktı. Gözlerimi kapatsam bile, şarkı sırasında tiyatronun şok ve hayranlıkla yankılandığını hala duyabiliyor ve hissedebiliyorum. Kimse buna hazır değildi ve Trey Parker ve Matt Stone kesinlikle bunu böyle planlamıştı. O kadar iğrenç, iğrenç ve komik bir şarkı ki, aynı anda hem yüzünüze hem de midenize yumruk yemişsiniz gibi. Anında bu filmin hazır olmadığınız bir seviyede işlediğini fark ediyorsunuz. Sonra şarkının ve içinde bulunduğu diegetik filmin -bir TV şovunun R dereceli müzikal versiyonu, aklınızda bulunsun- hikayenin geri kalanı için katalizör olacağını fark ediyorsunuz ve işler tamamen başka bir seviyeye yükseliyor.
Bundan sonra her şey daha çılgın ve daha eğlenceli hale geliyor ve filmi onlarca kez izlememe ve 25. yıl dönümü nedeniyle bu hafta izlememe rağmen kendimi yine de baştan sona neşeyle dolup taşmış ve sürekli gülerken buldum. İtiraf etmeliyim ki bu beni beklediğimden daha fazla çelişkiye düşürdü.
1999 yılında Daha Büyük, Daha Uzun ve Kesilmemiş zaten inanılmaz derecede saldırgandı. Bütün mesele bu. Ama 2024’te, bunun olabileceği gerçeği hatta daha fazla saldırgan ne yazık ki kehanet gibi görünüyor. Parker ve Stone sansürün ve dil korkusunun bize neler yapabileceğini gördüler. Ve Amerika Birleşik Devletleri, filmde olduğu gibi bu konu yüzünden Kanada’ya hiçbir zaman savaş ilan etmemiş olsa da, zaman zaman bu nedenle kesinlikle kendimizle savaşıyormuşuz gibi geliyor.
Bu beni biraz daha derin düşünmeye sevk etti. Saldırgan komediye karşı kişisel hoşgörüm ve nefret için kullanılan dil ile mizah için kullanılan dil arasında ayrım yapma yeteneğim bu filme bu kadar yakından aşina olmamdan mı kaynaklanıyor? Bunun bir rol oynayabileceğini düşünüyorum. Ve bu şekilde buna minnettarım. Bir çizgi olduğunu ve onu aşmanın kötü olduğunu anlayan biri olmak istiyorum. Ama aynı zamanda, eğer doğru yapılırsa, parmak ucunda yürümek de komik olabilir. Şeytan’ın dediği gibi, “Kötülük olmadan iyilik olamaz, bu yüzden bazen kötü olmak iyi olmalı.”
Gördükten sonra South Park: Daha Büyük, Daha Uzun ve Kesintisiz 1999’da Parker ve Stone’un müzikallerini keşfetmeye devam ettim. Yamyam Müzikalibir kişi için. Daha sonra ilk sırada ben oldum Amerika Takımı birlikte Mormonların kitabıDiğer ikisi de benzer şekilde çalışır Güney Parkı, gerçekten önemli noktalara değinmek için sınırları zorluyorlar ve ben de hepsini bunun için seviyorum. Güney Parkı film aynı zamanda müzikallerin ne olabileceğine dair anlayışımı da genişletti. Tek tip hikaye anlatabilen bir tür değil. Her türlü hikayeyi anlatabilir ve bu kadar akıllı ve güzel olduğunda Güney Parkı, sihirli olabilir.
Ve böylece, yayınlanmasının üzerinden 25 yıl geçmesine rağmen, hala seviyorum South Park: Daha Büyük, Daha Uzun ve Kesilmemiş. Ancak bu sefer, tekrar izlemem sırasında bir şey değişmişti. Şarkıları söyledikten, kahkaha attıktan ve gülümsedikten sonra, son tekrar başladığında ağlamaya başladım. Filmin benim için ne kadar önemli olduğunu, hayatımın ne kadar uzun zamandır bir parçası olduğunu ve baştan aşağı ne kadar inanılmaz olduğunu fark ettim. Başlangıçta oldukça nostaljiktim ama bu film için bunu hissetmek beklemediğim bir şeydi. Ama ne diyebilirim ki? “Bu film kırılgan küçük zihnimi çarpıttı.”
South Park: Daha Büyük, Daha Uzun ve Kesilmemiş 30 Haziran’da 25. yaşına girecek. Paramount, io9’a inceleme için yepyeni 4K sürümünün bir kopyasını sağladı; Bir kopyasını buradan alabilirsiniz.
Daha fazla io9 haberi mi istiyorsunuz? En son haberleri ne zaman bekleyeceğinizi kontrol edin hayret, Yıldız SavaşlarıVe Yıldız Savaşları sürümler, bundan sonra ne olacak DC Universe film ve TV’deve geleceği hakkında bilmeniz gereken her şey Doktor Kim.