Araştırmacılar sırrı çözmek için insan konuşması üzerine eğitilmiş yapay zeka modellerini kullanıyor köpeklerin dili. Çalışma Michigan Üniversitesi, Meksika Ulusal Astrofizik Enstitüsü ve Optik ve Elektronik Enstitüsü’ndeki araştırmacılardan geliyor. Geçen hafta uluslararası bir konferansta sunulan umut verici sonuçlar, günümüzün yapay zeka modellerinin en azından bir dereceye kadar hayvan dillerini anlamada nasıl bir anahtar olabileceğini gösteriyor.
Michigan Üniversitesi Yapay Zeka Laboratuvarı Direktörü Rada Mihalcea, “Bu dünyayı bizimle paylaşan hayvanlar hakkında henüz bilmediğimiz çok şey var” dedi. basın bülteni. “Yapay zekadaki ilerlemeler, hayvan iletişimi anlayışımızda devrim yaratmak için kullanılabilir ve bulgularımız, sıfırdan başlamamız gerekmeyebileceğini gösteriyor.”
Çalışma, herhangi bir kabuğun ardındaki bir köpeğin duygusunu, cinsiyetini ve cinsini belirlemek için son teknoloji ürünü yapay zeka konuşma modeli Wav2Vec2’yi kullanıyor. Araştırmacılar eğitim için iki farklı veri seti kullandı ve sonuçları karşılaştırdı: Biri sıfırdan sadece köpek havlamaları üzerine eğitildi, diğeri ise insan konuşması üzerine önceden eğitildi ve daha sonra havlamalara ince ayar yapıldı. Yaklaşık 1000 saatlik insan konuşması kaydıyla önceden eğitilen model daha iyi sonuç verdi. Araştırmacılar daha sonra bu modele 74 köpeğin seslendirmelerinden (havlamalarından) oluşan bir veri seti üzerinde ince ayar yaptılar: 42 Chihuahua, 21 Fransız Poodle ve 11 Schnauzer.
İnsanlar ve köpekler üzerinde eğitilen bu yapay zeka modeli, bir köpeğin duygularını %62 doğrulukla, cinsini %62 doğrulukla, cinsiyetini %69 doğrulukla ve bir grup içinden belirli bir köpeği %50 doğrulukla tanımlayabildi. Tüm bu puanlar köpekler üzerinde eğitilen yapay zeka modelini geride bıraktı; bu da insan konuşmasından türetilen ses ve kalıpların potansiyel olarak hayvanları anlamak için bir temel oluşturabileceğini öne sürüyor.
Araştırmacılar, köpek havlamasının ardındaki duyguyu açığa çıkarmaya çalışırken, köpeğin seslendirmesinin bağlamla ilişkili olduğunu varsayıyorlar. Mevcut kanıtlar, maymunların ve çayır köpeklerinin çıkardığı seslerin, içinde bulundukları durumun bağlamına göre tahmin edilebileceğini gösteriyor. Araştırmacıların bu çalışmada köpeklere atfetmeye çalıştığı duygulardan bazıları agresif havlama, normal havlama, olumsuz ciyaklamalar ve olumsuz ciyaklamalardır. olumsuz homurdanmalar. Köpekler muhtemelen çok daha fazla duygu deneyimlese de, bu sesler veri setlerinde büyük ölçüde mevcuttu.
Mihalcea, “Başlangıçta insan konuşması üzerine eğitilen konuşma işleme modellerini kullanarak, araştırmamız, köpek havlamalarının nüanslarını anlamaya başlamak için konuşma işlemede şu ana kadar geliştirdiğimiz şeylerden nasıl yararlanabileceğimize dair yeni bir pencere açıyor” dedi.
Araştırmacılar ileriye dönük olarak bu teknolojinin kapsamını anlamak için daha fazla ırkı, duyguyu ve türü test etmek istediklerini söylüyorlar. Bu, hayvan iletişimini çözmek için insan konuşma modellerinin kullanıldığı ilk sefer ve hayvan dilini anlamanın temelini oluşturabilir. Bu çalışma kesinlikle tüm köpek havlamalarının anlamını ortaya çıkarmada kesin olmasa da, araştırmacılar bunu bu yönde umut verici bir adım olarak görüyorlar.