Bir roket motorunun yapımında kullanılan parça sayısını hayal etmeye çalışın. Şimdi bu parçaların her biri için fiyat teklifi isteyip karşılaştırdığınızı, sonunda seçtiğiniz parçayı satın almak için onaylar aldığınızı ve bu parçaları Genel Merkezinize ulaşana kadar takip ettiğinizi hayal edin. Tam olarak göründüğü kadar karmaşık, ancak öyle olmak zorunda değil, ya da donanım şirketlerinin satın alma sürecini güncellemek için fon kazanan iki kardeş öyle diyor.
Pek çok startup gibi Forge da ileri teknolojiye sahip bir sektörde modası geçmiş araçlardan kaynaklanan hayal kırıklığından doğdu. CEO Emir Sahmanoviç, savunma ve uzay şirketleri L3Harris, Blue Origin ve Stoke Space’de makine mühendisiydi. Ve her birinde aynı sinir bozucu sorunla karşılaştı: aslında ihtiyaç duydukları parçaları almak.
Yakın zamanda yapılan bir röportajda, “Kariyerim boyunca giderek daha fazla hayal kırıklığına uğradım” dedi. “Gerçekten öyle bir noktaya geldim ki, donanımı engelleyen şeyin herkesin kullandığı yazılım araçları olduğunu hissettim. Bu herkesi çok daha verimsiz hale getiriyordu.”
Mayıs 2023’te Forge’u kurmak için eski Meta yazılım mühendisi olan kardeşi Haris Sahmanoviç ile birlikte çalıştı. İkili, Y Combinator’ın 2024 kış grubuna katıldı ve Google’ın Gradient Ventures liderliğindeki bu 2,1 milyon dolarlık başlangıç turu, YC ve diğer melek yatırımcıların katılımını içeriyor.
Emir, günümüzün donanım tedarik sürecini kafa karıştırıcı, aşırı karmaşık ve israflı olarak nitelendirdi. Daha büyük firmalarda mühendisler genellikle sürecin dışında tutuluyor – satın alma talebinin “kara kutuya” konulduğunu söyledi – ancak aynı zamanda diğer ekip üyelerinin satın alma siparişlerinden de genellikle habersizler.
Bu durum hızla sorunlara yol açıyor: Mühendis A’nın bir parça sipariş etmesi gerektiğini ve parçanın Mühendis B’nin programına uyacak şekilde zamanında ulaşması gerektiğini, dolayısıyla hızlandırılmış besleme olarak 20.000 $ ödediklerini hayal edin. Ancak Mühendis B’nin payının gecikeceği ortaya çıktı. Eğer bunu bilselerdi parayı ve baş ağrısını kurtarabilirlerdi.
Başka nedenlerden dolayı da gecikmeler yaşanabilir. Ekiplerinin satın alma geçmişleri veya tedarikçi yetenekleri hakkında net bir resme sahip olmayan mühendisler, neyin, ne zaman ve kimden sipariş edildiğinin anlaşılamamasına yol açabilir.
Emir, “Bu bir mühendisin zaman kaybıdır, tedarik zinciri ekibinin zaman kaybıdır ve şirket parasının israfıdır” dedi.
Mevcut satın alma araçlarının çoğu yalnızca verileri depolamak için bir yer olarak kullanılıyor, ancak işlerin hiçbirinin gerçekleştiği yer burası değil: e-posta zincirlerinde, e-tablolarda ve PDF’lerde gerçekleşiyor. Standartlaştırılmamıştır. Forge’un sistemi, tedarikçinin yanıtını (bu teklif ister e-tablo, ister metin e-postası veya PDF olarak gelsin) analiz etmek ve bu bilgiyi platformuna entegre etmek için bir yapay zeka modeli kullanıyor.
Bu nedenle şirketlerin Forge’u çalıştırabilmesi için tedarikçi benimsemesine gerek yok, bu da diğer standardizasyon girişimlerini engelleyen bir engel. Emir, bunun “büyük bir temel değer desteği” olduğunu söyledi. “Asla elde edemezsin [suppliers] benimsemeye karar verdiler çünkü 20 farklı müşterileri var. 20 müşterinin tamamı için 20 farklı araç öğrenmeyecekler.”
Mühendisler ayrıca şirketin ihtiyaçlarına göre özel iş akışları da yapabilirler; bu, özellikle büyük ve küçük firmalar için kritik öneme sahiptir. Forge’un yazılımı, yalnızca sipariş takibinin ötesinde, aynı zamanda alım talebi yönetimini, satın alma iş akışlarını, fiyat teklifi karşılaştırmasını ve tedarikçilerin otomatik katılım ve performans takibini de içerir.
Forge’un halihazırda ödeme yapan müşterileri var ve iki kardeş, ürünü geliştirerek ve (iki kişilik) ekiplerini büyüterek daha fazla ilgi çekmek için başlangıç finansmanını kullanmayı planlıyor.